English Version
This Site Is Available In English

کنگره ۶۰، راهی به رهایی و زندگی دوباره

کنگره ۶۰، راهی به رهایی و زندگی دوباره
مقاله
عدالت، آیا همه افراد در کنگره همه با هم برابرند؟ هدف از مطرح شدن هر دستور جلسه، بیان کردن موضوعاتی است که به نظر آقای مهندس خیلی مهم و کاربردی است، برای پیشبرد علم کنگره و اجرایی کردن آنها برای من همسفر و مسافر تا به دانایی و آگاهی برسیم و با آرامش و آسایش خاطر سفر خود را شروع کنیم، تا به سلامتی جسم، روان و جهانبینی برسیم.

اما این دستور جلسه، هم یکی از آن دستور جلسات مهم است تا بدانیم عدالت یعنی چه؟ آیا همه افرادی که به کنگره می‌آیند با هم برابرند و در مورد آنها عدالت برقرار می‌شود؟ اگر می‌شود چطوری؟

مثلث عدالت، معرفت و عمل سالم تکمیل کننده آموزش‌ها و درمان است. اولین قدم برای عدالت این است که آن را تشخیص بدهیم. عدالت به معنی برابر و یکسان بودن نیست، وقتی همه متفاوت هستند عدالت و موفقیت نیز متفاوت است. باید تفاوت‌هایمان را خاص بدانیم نه اینکه بخواهیم به یک تعریف از موفقیت برسیم.

برابری یعنی به همه آن چیزی که لازم دارند برای رسیدن به موفقیت لازم داده شود. عدالت یعنی به طور یکسان با همه رفتار شود و هدف از عدالت ایجاد برابری است. و هر کس در هر جایگاهی قرار دارد عین عدالت است.

اما این عدالت موقعی موثر است که همه از یک جایی مشترک شروع کنند و به کمک یکسانی نیاز داشته باشند. مانند افرادی که وارد کنگره می‌شوند و همه از یک جایی مشترک شروع می‌کنند برای درمان و به حال خوش رسیدن و به کمک یکسانی نیاز دارند.
 
در کنگره ۶۰، امکانات و آموزش‌ها برای همه افراد یکسان است و هر فرد بر مبنای حس خود راهنما انتخاب می‌کند. هیچ چیزی تحمیلی نیست، حتی درمان برای همه به صورت رایگان ارائه می‌شود. در این حالت، آیا کسانی که این آموزش‌ها را می‌گیرند و از امکاناتی که در اختیار آنها قرار می‌گیرد، درست استفاده می‌کنند، با کسانی که از این امکانات و آموزش‌ها درست استفاده نمی‌کنند، یکسان هستند؟
 
آیا افرادی که گوش به فرمان راهنما هستند، قوانین و حرمت‌های کنگره را رعایت می‌کنند، به پیشکسوتان احترام می‌گذارند و به موقع در کنگره حاضر می‌شوند، با افرادی که این آموزش‌ها را انجام نمی‌دهند، یکسان هستند؟ آیا مسافرانی که داروی OT خود را روی ساعت مشخص و با نظم خاصی استفاده می‌کنند و سر موعد مقرر ۱۰ الی ۱۱ ماه سیستم شبه‌افیونی آنها به تعادل می‌رسد و سفر اول را با موفقیت به پایان می‌رسانند و وارد سفر دوم می‌شوند و جایگاه‌های خدمتی را تجربه می‌کنند و همیشه دنبال این هستند که هر خدمتی را انجام بدهند و دنبال بازپرداخت آنچه که دریافت کردند هستند و از همه مهم‌تر در لژیون سردار عضو می‌شوند و هر کس در حد و توان خودش از مالی که دارد می‌بخشد و جایگاه پهلوانی و دنوری و سرداری را کسب می‌کند، با کسی که تازه وارد است و هنوز هیچ آموزشی دریافت نکرده است و یا با کسی که آموزش‌ها را دریافت کرده است و از امکانات استفاده کرده است، راهنما در اختیار او قرار گرفته است اما هیچ‌گونه بازپرداختی ندارد و گوش به فرمان راهنما نیست و در جلسات به موقع حضور ندارد و دنبال حاشیه‌ها است و نقض فرمان می‌کند، با کسانی که نقض فرمان نمی‌کنند، برابر هستند؟ قطعاً اینطور نیست.
 
در سی دی "طلوعی دیگر" که می‌گوید طعام بهتر و لذیذتر از این برای بشر امروزی نمی‌تواند باشد، همه چیز مهیا است. از این بهتر چه می‌خواهید؟ کنگره همه امکانات را به صورت رایگان در اختیار افراد قرار می‌دهد و هیچ پولی نمی‌گیرد. همه در هر جایگاهی که هستند؛ در جایگاه مرزبانی، ایجنتی، راهنمایان، نشریات، OT و... همه و همه در حال خدمت کردن هستند. حتی بعضی راهنمایان در شهرهای دیگر خدمت می‌کنند و با پول خود رفت و آمد می‌کنند و حتی زودتر از کسانی که در آن شهر و نزدیک شعبه هستند، سر جلسه حاضر می‌شوند. پس غذایی از این لذیذ‌تر و امکاناتی از این بهتر و راحت‌تر است که در اختیار افراد قرار می‌گیرد. حتی برای لاغری، برای درمان سیگار، ورزش، وسایل ورزشی رایگان، محلی برای ورزش وجود دارد.
 
چه بگویم برای بعضی انسان‌ها که قدردان داشته‌های خود نیستند. به قول زمامدار راستین، به این رقم انسان‌ها چه کپک بدهی چه کدو یا هر چیز دیگری، چون طعم آنها را تشخیص نمی‌دهند، در نتیجه برای آنها چندان تفاوتی ندارد. خود من باید قضاوت کنم آیا بیرون از کنگره چنین خدماتی، با چنین امکاناتی، بدون اینکه هزینه‌ای پرداخت کنم، داده می‌شود؟ آیا چنین آموزش‌هایی با چنین راهنمایانی در اختیار من گذاشته می‌شود، بدون اینکه هزینه‌ای پرداخت کنم؟ آیا چنین جایگاه‌هایی دریافت می‌کردم؟ آیا قوانین و درس درست زندگی کردن را فرا می‌گرفتم؟ قطعاً که نه.
 
پس باید از این دستور جلسه درس بگیرم و با اختیار کاملی که دارم، بر سرنوشت خودم راه درست را پیدا کنم و بدانم خداوند و هستی و هر آنچه در هستی است، به یکسان در اختیار تمامی موجودات قرار گرفته است و هر کسی بر مبنای دانایی و ظرفیت خود از آن استفاده می‌کند و کسانی که شاکر خداوند هستند و نعمت‌های او را می‌بینند، روزی بیشتری دریافت می‌کنند. اما بعضی انسان‌ها این همه نعمت را نمی‌بینند و شاکر خداوند نیستند و روزی آنها کم می‌شود و آنها فکر می‌کنند عدالتی نیست و خداوند به آنها ظلم کرده است.
 
مانند آهوها و گوزن‌هایی که می‌خورند و تنبل هستند و مدام دنبال بازی‌گوشی هستند و شکار شکارچی و حیوانات درنده می‌شوند. اما آهوها و گوزن‌هایی که می‌خورند و تلاش و کوشش هم می‌کنند و دنبال یادگیری راهی برای اینکه شکار نشوند هستند، آیا با هم برابرند؟ یا در کنگره هم هر کس بر مبنای دانایی و آگاهی و ظرفیت خود تمامی خدمات را دریافت می‌کند و بازپرداخت هم دارد و جایگاه‌های خدمتی را یکی پس از دیگری کسب می‌کند و سعی می‌کند برای گسترش و پیشبرد اهداف آقای مهندس و کنگره تلاش و خدمت کند، برابر هستند با کسانی که خدمات و آموزش‌ها را دریافت می‌کنند ولی هیچ‌گونه بازپرداختی ندارند و از کنگره می‌روند چون راه اشتباه را انتخاب کردند و درمان هم نمی‌شوند؟ آیا با هم برابرند؟
 
پس آیا عدالت و برابری حق همه انسان‌ها است؟ چرا؟ بله، برای اینکه به تعادل لازم در زندگی برسند و راه و روش درست زندگی کردن را بیاموزند و در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرند و هر کس بتواند جایگاه خود را تعیین کند و در آن جایگاه خدمت کند یا خدای نکرده کسی که مسیر اشتباه را رفته است خیانت کند. پس قرار گرفتن در هر جایگاهی عین عدالت است.
 
نویسنده : همسفر معصومه خ رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .