آیا همه افراد درکنگره ۶۰ برابر هستند؟ عدالت یعنی تعادل یعنی هر چیزی در جایگاه خود برقرار باشد؛ برای مثال یک میز در سمت راست یک‌پایه و در سمت چپ هم یک‌پایه دارد؛ اگر یکی از پایه‌ها را برداریم از تعادل خارج می‌شود. ما می‌خواهیم درکنگره همه‌چیز بر مبنای عدالت باشد اولین قدمی که برای عدالت باید برداشته شود معرفت است. معرفت یعنی شناخت و آگاهی. اگر انسان در مسئله‌ای خیر شناخت و آگاهی داشته باشد معرفت در جهت خیر می‌شود؛ اگر در جهت منفی باشد می‌گوییم معرفت در جهت شر است اگر شناخت و آگاهی یک فرد به‌صورت کاربردی در جهت خیر بود می‌تواند دست به اعمالی بزند که به آن عمل سالم می‌گویند. اگر آن معرفت را نداشته باشد یک کار خوبی هم انجام دهد ممکن است اصطلاحاً یک عمل نیک را انجام دهد.
عمل سالم در حقیقت همان عمل نیک است اعمالی که اجراکننده است و به نقاط بدی و خوبی آن آگاه است؛ اگر آن معرفت را نداشته باشد و بخواهد یک عمل نیکی را انجام دهد تبدیل به یک عمل شر می‌شود؛ برای مثال یک نفر یک پولی می‌خواهد و ما به او می‌دهیم؛ چون فکر می‌کنیم عمل نیک است و با آن پول برای خودش مواد می‌گیرد و تزریق می‌کند منجر به مرگ می‌شود. ما فکر می‌کنیم بعضی از کارها جوانمردانه و محبت است؛ ولی اندازه‌های آن را متوجه نیستیم به مشکل برمی‌خوریم، به خاطر این است که معرفت، دانش و تجربه را کسب نکرده‌ایم. ما باید با دوست مانند یک دوست، با فامیل مانند یک فامیل و با برادر مانند یک برادر باشیم نیاز نیست؛ چون فامیل می‌باشیم باهم شریک شویم.
برای تشخیص عمل سالم باید معرفت و دانایی را کسب کنیم تا در اثر پرتو آن دانش و آگاهی بتوانیم عملی انجام دهیم که سالم باشد؛ مثل روش درمان که عمل سالم است. عدالت درکنگره در دو قسمت برقرار است ۱ ـ افرادی که به کنگره می‌آیند برای ما فقط یک نام کوچک می‌باشند، ما فقط روی نقاط مشترک خودکار می‌کنیم و غیرمشترک کاری نداریم.۲ ـ چون نقاط مشترک ما در درمان اعتیاد است ما به شخصیت بیرونی افراد هیچ کاری نداریم؛ یعنی اگر کسی مهندس باشد با یک کارگر درکنگره یکی می‌باشند ما درکنگره از لغت حاجی یا سید هم استفاده نمی‌کنیم. آیا اعضای کنگره بر مبنای عدالت باهم برابرند؟ آقای مهندس می‌فرمایند: «برابر نیستند آیا دانایان با نادانان برابرند؟ آیا بینایان با نابینایان باهم برابرند؟»
می‌توانیم بگوییم چون همه مصرف‌کننده بودیم باهم برابر می‌باشیم یک مصرف‌کننده با سفر دومی باهم برابر نیستند، جایگاه آن‌ها باهم فرق می‌کند. جایگاه یک تازه‌وارد با یک فردی که ۶ ماه سفر می‌کند باهم فرق دارد؛ چون تازه‌وارد احتیاج به محبت بیشتری دارد جایگاه یک مسافری که روی برنامه است و مسافری که روی برنامه نیست با یکدیگر فرق دارد یک سفر دومی با یک راهنما فرق دارد. یک راهنما ممکن است چندین رهجو را به درمان رسانده باشد؛ پس جایگاه او با همه فرق دارد. جایگاه افراد را خدمت و معرفت آن‌ها مشخص می‌کند.
هر کس که بیشتر خدمت کند، بیشتر معرفت دارد و خوش‌برخوردتر و مردم‌دار تر است و این از اهمیت بالاتری برخوردار است. درکنگره به این باور رسیده‌ایم هر کس بیشتر خدمت کند حال او بهتر می‌شود؛ پس هر کس در جایگاه خودش بر مبنای تولید، خدمت، مصرف و بر مبنای فساد خود با یکدیگر فرق می‌کند و درجه‌بندی آن‌ها با یکدیگر فرق دارد؛ اصلاً هم احتیاجی نیست که کسی بداند چه خدمتی انجام می‌دهیم؛ چون درکنگره رسم است که هر کس نداند خداوند و رنج دست می‌داند. تا زمانی که معرفت و آگاهی را کسب نکنیم وارد مرحله عمل سالم نشویم به عدالت نمی‌توانیم برسیم.
منابع: سی‌دی عدالت
رابط خبری: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسلامشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
1536