نکته مهمی که از سیدی نردبان یاد گرفتم این است که انسان در زندگی باید به گونهای حرکت کند، که زمان را در نظر بگیرد. بیشتر مشکلات انسان این است که زمان را در نظر نمیگیرد. هر تصمیمی که در زندگی میگیرد، میخواهد خیلی سریع به خواستهاش برسد. مثلاً چاق است، میخواهد لاغر شود، یک مدت کوتاه رژیم میگیرد. چون در مدت کوتاه به نتیجه نمیرسد، رها میکند یا میخواهد زبان انگلیسی یاد بگیرد، دو روز میرود چون در ابتدا سخت است و یاد نمیگیرد، دیگر نمیرود و خیلی مسائل دیگر. پس مسئله زمان خیلی مهم است و باید به آن توجه کنیم. اگر انسان بخواهد مسائل و مشکلاتش را حل کند باید علم و دانش فرا بگیرد و آموزش ببیند تا تبدیل به یک انسان آگاه شود. این آموزشها باعث میشود تا بفهمد که مسیر زندگی، مسیر سخت و ناهموار است و هر چه انسان سختیها را تحمل کند پختهتر و با تجربهتر میشود و انسان برای رسیدن به آرامش، آسایش باید سرش نردبان خودش باشد و سرش را بگذارد زیر پایش تا صعود کند. یعنی؛ باید از یکسری مسائل بگذرد. باید ذهنش را از کینه، نفرت، انتقام و .. پاک کند و عمرش را صرف مسائل بیهوده نکند. اگر انسان در مسیر آموزش باشد متوجه میشود که هیچ انسانی بد نیست. انسانهایی که بدی میکنند، خوبی را یاد نگرفتهاند. اگر انسانها را بشناسیم دیگر زود قضاوت نمیکنیم و عصبانی نمیشویم و زندگیمان را سر یکسری مسائل بیخودی از بین نمیبریم. در نتیجه از زندگیمان لذت میبریم و به اطرافیانمان محبت و خدمت میکنیم و از گذشته درس میگیریم و برای آینده برنامهریزی میکنیم.
نویسنده مطلب: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر آزاده (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر آزاده (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر النا
ویرایش: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رازی
- تعداد بازدید از این مطلب :
140