چنین نماند چنان نیز نخواهد ماند

بعضی از انسان‌ها به مرحله‌ای می‌رسند که می‌شکنند؛ همان‌طور که یک لیوان یا یک چوب می‌شکند، انسان‌ها هم می‌شکنند؛ یعنی از نظر شرایط زندگی و مسائلی که برای آن‌ها پیش می‌آید یا بحران‌هایی که دانسته یا نداسته اتفاق می‌اُفتد فرد می‌شکند و در هم فرو‌ می‌ریزد. هر انسانی که در این شرایط قرار بگیرد اگر مقداری صبر کند شرایط عوض خواهد شد، «چنین نماند و چنان نیز نخواهد ماند». حال ممکن است این شکستن در عشق، خانواده، کار یا در تمام سطوح جاری باشد. فردی که در حال شکستن است رفتار و گفتار آن شخص ممکن است فرق کند‌ و باعث می‌گردد تصمیمات سریع بگیرد و از کنترل خارج شود؛ چون تعادل ندارد و اطرافیان هم معمولاً در این شرایط آن بحران را تشدید می‌کنند و بیشتر فرد را می‌شکنند و اگر او دچار حرکت ناخوشایندی گردید، سعی نمی‌کنند او را ببخشند؛ بلکه می‌خواهند تلافی هم بکنند.

انسان شکسته احتیاج به کمک و دلداری دارد و درک کردن انسانی که در حال فروپاشی است بسیار مهم است. گاهی اوقات کسانی که در حال فروپاشی‌اند روی زخم آن‌ها نمک می‌پاشیم و شرایط را بحرانی‌ می‌کنیم و حاضر نیستیم کوتاه بیاییم. کوتاه آمدن نشانه ترس نیست؛ بلکه نشانه آگاهی، فهم، شعور و درک شخص است. انسانی که کوتاه نمی‌آید نشان از جهل، بی‌خردی و منیت اوست. باید همیشه قسمت پر لیوان را ببینیم، خیلی چیزها داریم که قدرش را نمی‌دانیم، همیشه داشته‌هایمان خیلی بیشتر از نداشته‌هایمان است. قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید. سختی در کار دنیا وجود دارد، هیچ‌کس را نمی‌توانید پیدا کنید که در آسایش باشد، هر کدام با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ وقتی در آستانه فروپاشی قرار می‌گیریم؛ باید با تلاش، تفکر و تعقل این ظلمت را به روشنایی تبدیل کنیم.

حلقه‌های مختلفی هستند که با قانون الهی برقرار هستند، هر حلقه و هر زمان از این حلقه‌ها شرایط، ویژگی و موضوع خودشان را دارند که باید سپری شود. عده‌ای از این حلقه‌ها با کلمه طفولیت و کودکی می‌گذرد. حلقه کودکی انسان از جانوران بیشتر است؛ مثلاً بچه اسب یا گاو چند دقیقه بعد از تولد روی دو پای خود می‌ایستد و به دنبال مادرش راه می‌رود و خودش شیر میخورد؛ امّا نوزاد انسان بعد از دو سال تازه می‌تواند کمی راه برود و تا دو، سه سالگی نمی‌تواند خودش را جمع‌وجور کند. دوران طفولیت انسان خیلی طولانی است؛ چون انسان موجود پیچیده‌ای است و ساختار آن فرق می‌کند و خیلی کامل‌تر است.

انسان از سن ۱۸ سالگی به بعد وارد مرحله جوانی می‌شود و به اصطلاح کله‌اش بوی قورمه‌سبزی می‌دهد. نان ندارد بخورد، می‌خواهد دنیا را عوض کند؛ اما به حلقه سوم که رسید در او تحول ایجاد می‌شود. بعد از آن دو حلقه وارد حلقه میانسالی می‌شود. بعد از ۴۰ سالگی مرحله میانسالی شروع می‌شود، در این مرحله انسان باید به فکر تزکیه و پالایش خودش باشد و باید اولاد و فرزندان صالح تربیت کند، در این‌جا انسان باید به فکر جمع‌آوری توشه برای جهان دیگر باشد که مقدمه مرحله چهارم است. اگر مرحله سوم را درست به انجام برساند، بعد از مرگ وارد فردوس می‌شود.

منبع: سی‌دی شکستن
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی‌ ارگ کرمان