گروه خانواده - روش DST یک متد یا روش معمولی نیست

سلام دوستان، آرزو هستم یک همسفر
اعتیاد در ابتدا به‌صورت مجهول بود، تا اینکه شرایط برای سه عمل اصلی یا همان مثلث درمان مهیا شد:
۱. یافتن
۲. انجام آن به طریقی که در جریان است
۳. احیای اعتقادات و پیام‌هایی که مکتوب شده‌اند، و سپس تدوین و تدریس آن‌ها به‌صورت ساده.
این روش‌ها برای باز کردن و هموار کردن راه درمان به کار گرفته می‌شوند. ترک و درمان با یکدیگر فرق دارند. در گذشته ترک‌های بسیاری صورت گرفته، اما به درمان منتهی نشده‌اند. جناب مهندس اعتیاد را به سه گروه تقسیم کردند:
۱. نامزدهای اعتیاد
۲. مصرف‌کنندگانی که از اعتیاد خود خرسند هستند.
۳. مصرف‌کنندگانی که خواهان درمان اعتیادند.
روش DST یک متد یا روش معمولی نیست؛ بلکه یک کشف و  راه‌حل است، مجهولی که به معلوم تبدیل شده است.
اعتیاد مسمومیت نیست، بلکه جایگزینی است و باید دانست که چگونه باید با آن برخورد کرد تا به مرحله‌ی تعادل رسید.
ترک آغاز راه است، اما درمان فراتر از ترک است و تعادل فراتر از درمان. ما باید متد DST را با مقالات، نوشته‌ها و حرکت‌هایی که انجام می‌دهیم گسترش دهیم. اعتیاد مسئله‌ای بسیار جدی است که حتی بسیاری از بزرگان در اشعارشان به آن اشاره کرده‌اند. بسیاری از ورزشکاران موفق، به دلیل نرسیدن به درمان واقعی، دچار ناامیدی و حتی خودکشی شده‌اند. اعتیاد گرفتاری بزرگی است که وقتی شخص به آن دچار می‌شود کسی را نمی‌شناسد؛ به‌ویژه در زمان خماری هیچ‌چیز برایش اهمیت ندارد، نه خانواده، نه فرزند و نه حتی پدر و مادر. این معضل فقط مربوط به امروز نیست، بلکه از گذشته‌های دور نیز وجود داشته و کسی هم قادر به درمان آن نبوده است. فردی که گرفتار اعتیاد است، خوراکش همان خار و خاشاک است؛ همان موادی که نه او را سیر می‌کنند و نه به جایی می‌رسانند، نه او را رُسته و قوی می‌کنند و نه سیر، اما کسانی که به درمان رسیده‌اند، انسان‌هایی شاد و خرم هستند.
کسانی که با متد DST درمان شده‌اند باید به جهان‌بینی نیز دست یابند تا به تعادل واقعی برسند. زمین همیشه بستری برای نیکی‌ها و بدی‌ها بوده است. زندگی بدون بدی امکان‌پذیر نیست، همان‌طور که همیشه خوب بودن هم امکان‌پذیر نیست. اگر همه چیز خوب بود، دیگر کسی برای کسی کاری انجام نمی‌داد. همان‌طور که گل از مرداب می‌روید و تحیر می‌آفریند، ممکن است عکس این حالت هم اتفاق بیفتد. کاری که خداوند برای ما می‌کند، ممکن ساختنِ غیرممکن‌هاست، مانند درمان اعتیاد که با یاری خداوند و تلاش انسان ممکن شد. اعتیاد به دلیل اینکه تمام سیستم‌های بدن را درگیر می‌کند و مواد شبه‌افیونی طبیعی بدن را از کار می‌اندازد، همیشه به‌عنوان یک بیماری غیرقابل درمان تلقی می‌شد.
زمانی که جناب مهندس آن مجهول را تبدیل به معلوم کرد، اشخاص با ورود به کنگره و با روش DST درمان شده و با جهان‌بینی به تعادل رسیدند. حالا حتی اگر در مزرعه‌ی خشخاش هم باشد، اعتیاد دیگر برای فرد معتاد معنایی ندارد؛ چون به درمان واقعی رسیده است. باید همیشه به یاد داشته باشیم که "نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود."

نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)
گردآوری :همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، دبیر سایت
ویرایش: همسفر وجیهه رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)، رابط خبری
ویراستاری و ارسال :همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، نگهبان سایت

همسفران نمایندگی غزالی مشهد