بند‌های تاریکی

سی‌دی «نردبان» از آقای مهندس حسین دژاکام در تاریخ ۱۳۷۴/۱۲/۲ است. مبحث سی‌دی، قاضی خویش شوید. آقای مهندس فرمودند: «شما فرض کنید بدن ما مثل یک خانواده بزرگ است. بچه‌ها، نوه، نتیجه، پدربزرگ و مادربزرگ و همه این‌ها با هم جمع  هستند این‌ها می‌خواهند حرکت یا کوچ کنند». آیا همه مثل جوان ۱۸ ساله حرکت می‌کنند؟ آیا می‌توان الگوی ما آن جوان ۱۸ ساله باشد؟ قدر مسلم نمی‌شود، پس باید به گونه‌ای باشد که آن بچه خردسال و مرد کهنسال همه بتوانند حرکت کنند.

زمانی چاق هستیم و می‌خواهیم لاغر شویم، شروع می‌کنیم ورزش کردن، ورزش می‌کنیم وزن کم می‌کنیم، چربی آب می‌شود؛ ولی پوست آب نمی‌شود پس پوست بدن می‌افتد. باید همه سیستم بدن و همه سلول‌ها خودشان را برسانند تا پوست خراب نشود. ما اگر بخواهیم یکباره مواد را قطع کنیم موفق نمی‌شویم یا اگر بخواهیم در یک زمان کوتاه زبان فرانسه را یاد بگیریم یا بخواهیم یک مرتبه نوازنده گیتار شویم؛ اصلاً این کارها امکان‌پذیر نیست و نشدنی است. بنابراین همه چیز باید ذره‌ذره و در تمام سطوح جلو برود. این مسئله نه تنها در ساختار جسم؛ بلکه در زندگی ما نیز کاربرد دارد. همانطور که انسان نمی‌تواند به یکباره از تاریکی وارد روشنایی شود. از سختی‌ها و مشکلات زندگی هم نمی‌توان به یک باره خارج شد.

بندهای تاریکی که به انسان گره خورده را نمی‌توان به یکباره جدا کرد. بندهایی مانند: اعتیاد،فقر،کینه،انتقام و … . انتقام، بازی دنباله داری است که گاهی انسان به جای لذت بردن از هستی، تمام زندگی خود را صرف انتقام می‌کند و این بازی، پایانی ندارد. علم زندگی مانند، شنا کردن است که باید فن آن را یاد گرفت. اگر یاد بگیریم می‌توانیم از شنا کردن لذت ببریم. اگر فن شنا کردن یاد نگیری در آب خفه می‌شویم.

خدمت بلاعوض، مسیری است که باعث پیشرفت در مادیات می‌شود. چرا که معنویات بار مادیات را با خود می‌آورد. اگر ما مشکلات و مسائل داریم نباید انتظار داشته باشیم که زود از آن خارج شویم. انسان اگر بخواهد به آرامش برسد؛ باید از یک سری چیزها بگذرد تا بتواند به عروج برسد.

اگر علم زندگی یاد بگیریم همیشه از زندگی لذت می‌بریم و اگر یاد نگیریم همیشه دچار یاس و ناامیدی می‌شویم. تا از خود نگذریم به خود نمی‌رسیم. اگر می‌خواهیم به خودمان برسیم و به خدا برسیم از منیت بگذر، خودخواهی، حسادت، مال دوستی، کینه و دشمنی بگذر. اگر می‌خواهیم به همه چیز برسیم؛ باید به انسان‌ها خدمت معنوی کنیم. هیچ وقت برای رسیدن به آرزوهایمان برای خداوند شرط نگذاریم. خدمت کردن صرفاً نباید برای این باشد که ما به انتظارات خود برسیم؛ باید خالصانه در راه خدا خدمت کنیم. وعده خداوند دروغ نیست.

برای به دست آوردن هر چیزی باید به علم و دانش آن برسیم. برای ترک اعتیاد فرد مصرف کننده؛ باید خودش تصمیم به ترک بگیرد. ما برای حرکت اول باید مقصد را بلد باشیم. زندگی بعد از مرگ هم در بعدهای دیگر ادامه دارد. درهمه انسان‌ها مبارزه نیروهای الهی و انسانی وجود دارد. نمی‌توان گفت: در انسانی این نیروها وجود ندارد. حالا یک انسانی می‌رود طرف نیروی شیطانی و یکی به طرف نیروی الهی می‌رود. در وجود هر انسانی مبارزه بین اهریمن و قدرت الهی است. هیچ انسان‌هایی وجود ندارد که مثل هم باشند. ذات انسان‌ها با یکدیگر فرق دارد، یکی بر حق و یکی بر ناحقی است. این بازی زندگی است.هر موجودی هویت خودش را دارد و این هویت از بین نمی‌رود.

برداشت من از سی دی: اگر بخواهیم به خودمان برسیم؛ باید از خودمان بگذریم. قاضی خودمان باشیم. زندگی را سر مسائل دیگر خراب نکنیم. فکر کردن در زندگی مهم است؛ باید در زمان حال زندگی کنیم و از گذشته نتیجه بگیریم و برای آینده رنامه‌ریزی داشته باشیم. ما باید ذره‌ذره از تاریکی خارج شویم و به روشنایی برسیم. مسیر زندگی نردبانی است که باید پله‌پله با تلاش و آگاهی بالا رفت و کلید موفقیت، زندگی در حال و صبر در زمان سختی‌ها است.

منبع : سی‌دی نردبان (آقای مهندس دژاکام)
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زینب(عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره(عضو لژیون سردار)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زاگرس