دو صد گفته چون نیم کردار نیست!

دهمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کریمان کرمان با دستور جلسه « وادی پنجم و تاثیر آن روی من » به استادی مسافر احمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر محمد در روز سه‌شنبه مورخ 31 تیرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان احمد هستم مسافر
به رسم ادب تشکر می‌کنم از جناب مهندس و خانواده محترمشان، وهمچنین تشکر می‌کنم از راهنمای درمان موادم اقا مجید اعتباری و تشکر ویژه‌ای دارم از تمامی خدمتگزاران شعبه کریمان که حال خوش امروزم را مدیون زحمات این بزرگواران هستم. موضوع جلسه امروز وادی پنجم و تاثیر آن روی من می‌باشد.

آقای مهندس در وادی‌های اول تا چهارم در مورد موضوع تفکر صحبت می‌کنند و ما یاد گرفتیم چگونه تفکر کنیم، هیچ مخلوقی بیهوده آفریده نشده و اینکه انسان خودش مسئول تمام کارهای خودش می‌باشد. وادی پنجم می‌گوید حرف زدن دیگر بس است. و باید وارد عمل شوید.
در هفته‌ای که گذشت هم لژیون سردار برگزار شد و هم در جلسات لژیون، دوستان با مشارکت‌های خوب و پربار به تمام این موارد اشاره کردند.  آقای مهندس در سی دی نردبان می‌فرمایند قاضی خود باشید نه قاضی دیگران. هیچکس مثل خودم راجع به خودم نمی‌تواند قضاوت کند. من باید کلاه خود را قاضی کنم که از کنگره چه برداشت می‌کنم آیا به آن چیزی که دارم صحبت می‌کنم عمل هم می‌کنم؟ برای اینکه به سفر سوم و به مرتبه نفس مطمئنه برسیم همانطور که در وادی پنجم گفته شده باید به به صبر، خودداری، تجسس، قضاوت و بازگشت از ضد ارزش‌ها اهمیت بدم. 
آیا من به این موارد عمل می‌کنم؟
می‌گویند ۲۰۰ بار بگو ۲۰۰ بار که سهل است اگر ۲۰۰۰ بار هم بگویند و یک بار آن را عمل ننمایم هیچ ارزشی ندارد. بعضی‌ها ممکن است بگویند. این‌ها همه‌اش تکرار هستند پریروز که جلسه امتحان برگزار شد یک نفر پیش من آمد و گفت چقدر امتحان ساده برگزار شد در حالی که امتحان سخت بود برای کسی که در جلسه حضور ندارد و اگر هم حضور دارد هیچ برداشتی از کنگره ندارد و فقط جسم او در کنگره نشسته است.
من به عنوان یک سفر دومی وقتی روی صندلی می‌نشینم اگر نگاه به چپ و راست خودم بیندازم کنار دستم یک سفر اولی نشسته است یا یک تازه وارد نشسته است اگر دائماً سرم به گوشی خودم مشغول باشد من همین را به آنها یاد می‌دهم.
اگر قوانین کنگره می‌گوید دروغ نگویید، اگر من دروغ بگویم، یک جایی حیثیت من می‌رود و دروغ من برای دیگران آشکار می‌شود این نظر شخصی من است در کنگره نگاه نکن که چه کسی صحبت می‌کند، دقت کن ببین چه می‌گوید.

آقا رضا ،مرزبان یک مرتبه نکته خیلی جالبی گفتند:«‌زمانی که ما مصرف کننده بودیم آبرویمان دست خودمان بود اما الان که رها شده‌ایم و در سفر دوم هستیم، دیگر آبروی خودمان دستمان نیست بلکه آبروی کنگره دستمان است.
چند روز پیش مادر خانمم خانه ما بود، خانمم به من گفتند برو زغال بگیر. خدا شاهده من نرفتم به خاطر چه نرفتم. به خاطر کنگره ،چون اگر یک راهنما در کنگره یا ایجنت محترم شعبه آقا سینا یا یک سفر اولی من را زغال به دست ببینند آبرو و حیثیت خودم و هم کنگره ریخته می‌شود. می‌خواهم این را بگویم که آیا ما عمل کننده هستیم یا نه یا همیشه می‌گوییم از شنبه این کار را می‌کنم، آن کار را می‌کنم.
آنقدر از شنبه از شنبه گفتیم سودش را چه کسی برده است؟ آقای محمد پیمان دهنوی کتابی نوشته‌اند به نام از شنبه. ما گفتیم شنبه این کار را می‌کنیم آن کار را می‌کنیم و هیچ وقت آن را انجام ندادیم.
اگر کنگره قوانینی وضع می‌کند بخاطر خودمان است، بعضی‌ها به من می‌گویند این سی دی نوشتن سخت است. خیلی سخت است که انسان از صبح تا شب بیل بزند و این قلم که آنقدر مقدس است بگوید نوشتن با قلم سخت است و سی دی که تمام شد بگوید آخیش، سی دی تمام شد.
در کنگره به ما می‌گویند حقی ندارید نصیحت کنید. تجربه من می‌گوید سی دی نوشتن بهترین وسیله برای تمرکز ذهن است. در کنگره کسانی بالا می‌روند و اوج می‌گیرند که وسط گردباد باشند کسانی که بیرون از گردباد باشند مثل خس و خاشاک هستند و به بیرون پرت می‌شوند و دستانی که در کنگره خدمت می‌کنند از لب‌هایی که هر روز دعا می‌کنند، مقدس‌ترند.

ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

راهنمای تازه‌واردین، مسافر جواد

مهمانداران

تایپ: مسافر علی الف، لژیون پنجم

عکس: مرزبان خبری مسافر رضا

ارسال: مسافر یوسف لژیون دوم