وادی‌ها؛ ستون‌های آموزشی کنگره هستند

سومین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی جهانبین شهرکرد؛ به استادی راهنمای محترم مسافر فرزاد، نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر مهدی، با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» در ۳۱ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه‌ سخنان استاد :

سلام دوستان فرزاد هستم یک مسافر؛

 شاکر خداوند هستم که یک بار دیگر اجازه داد در کنگره حضور داشته باشم و آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» می‌باشد.

وادی‌ها ستون‌های آموزشی و جهان‌بینی کنگره به حساب می آیند. وادی پنجم می‌گوید: «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید». همانطور که بارها در صحبت‌ها گفته شد، چهار وادی اول وادی تفکر هستند، تفکری که در کنگره سنگ بنا ساختمان شهر وجودی انسان است. انسانی که وارد کنگره می‌شود با دنیایی پر از شکست، ناامیدی، حقارت، تاریکی و انواع مسائل منفی دست و پنجه نرم کرده است. کنگره به او یادآوری می‌ کند که تو باید تفکر کنی، اما زمانی شخص می‌تواند تفکر کند که حس‌های او باز شده باشند، زیرا اعتیاد یک موجود زنده را به یک مرده‌ٔ متحرک تبدیل می‌کند. وقتی حس‌های انسان باز می‌شود، تفکرات شروع می‌شوند، خاطرات گذشته یادآور می‌شود که انسان با زندگی خودش چه کاری کرده است؟ شاید غم‌ها و غصه‌هایی که میوه شکست هستند، سر باز کنند. در این موقعیت است که اگر شخص حواس خودش را جمع نکند و این افکار در او قدرت بگیرند، شخص به نقطه‌ای برسد که با خود بگوید: کاش من از بین بروم و یا برای چه چیزی به دنیا آمدم؟ اصلاً برگردم به دنیای اعتیاد که دردها را متوجه نشوم. در اینجا وادی دوم به میان می‌آید که «هیچ مخلوقی به جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است».

وادی دوم به ما می‌آموزد که از هر انسانی یک نمونه خلق شده و اگر از هر انسان فقط یک نسخه با یک ویژگی‌ خاص خلق شده، پس هدفی در پشت این قضیه وجود دارد و آن رسالت فقط مخصوص من است که به خاطر آن پا به این جهان گذاشته‌ام. بارها از بزرگان کنگره شنیده‌ایم که ارمغانی که از تاریکی‌ها آورده‌اید، چه بوده است؟ مگر دنیای اعتیاد هدیه و ارمغانی دارد که انسان با خودش به روشنایی بیاورد؟ به نظر من ارزشمندترین گنج‌هایی که ما از دنیای تاریکی به ارمغان آوردیم، حس‌های منفی بود که ما تجربه کردیم، این حس‌های منفی مانند نیروگاه‌های اتمی به ما انرژی دادند؛ انرژی جبران، انرژی بازگشت، انرژی حرکت به سوی موفقیت.

در وادی سوم و چهارم ‌می گوید: این خودت هستی که باید مسئولیت کارهای خودت را بپذیری و آنها را گردن خداوند و اطرافیان نیندازی، بپذیر که باید بهای خطایی که کرده‌ای را بدهی و برای هدف‌هایی که در زندگی‌ات داشتی و با ورود در دنیای اعتیاد همه آنها را فراموش کردی، با تمام وجود تلاش کن. در این مسیر وادی پنجم به کمک ما می‌آید و می‌گوید: تفکر تنها قدرت مطلق حل نیست، یعنی رفتن و نرسیدن خودش یک تاریکی جدید است. اگر رها نشویم، دچار سرگردانی می‌شویم. ما باید در مسیر رسیدن به خواسته‌ها با تلاش و کوشش مستمر ادامه دهیم و اگر سختی، زمین خوردن، بی پولی، نگاه دیگران و هر موقعیت دشواری بر سر راه ما بود، بدون کوچکترین اهمیتی، با تمرکز بر روی هدف ادامه دهیم. 

هفت ابزار در وادی پنجم به ما آموزش داده شده است که اولین آن بازگشت از ضد ارزش‌ها می‌باشد. یعنی اگر راه اشتباهی را رفتی، برگردی. آیتم‌های دیگر این وادی پس انداز، غیبت، تجسس، قضاوت، توکل، رضا و تسلیم می‌باشد. یادآوری این آیتم‌ها به ما می‌آموزد که اگر می‌خواهی ناخدای یک کشتی باشی، که آن کشتی به راحتی به مقصد یا ساحل آرامش برسد، ناخدای آن کشتی باید هنر زندگی کردن را فرا گرفته باشد.

در مورد تعطیلات پیش رو چیزی که مهم است بدانیم این است که؛ ما انسان‌ها تعطیلات را تعیین کردیم، وگرنه برای هستی تعطیلات معنی ندارد، در این دو هفته‌ای که ما اسمش را تعطیلات گذاشتیم، هستی به کار خودش ادامه می‌دهد. پس من هم به عنوان جزئی از هستی باید در تعطیلات سفر خود را بدون نقص انجام دهم و کار اضافه‌ای که خودم را به مخاطره بیندازم، انجام ندهم. آموزش‌ها را دنبال کنم و اگر در این ایام در موقعیتی نیاز به راهنما داشتم، سعی کنم با خواندن کتاب ۶۰ درجه با آقای مهندس همزاد پنداری کنم. امیدوارم بعد از تعطیلات همگی با حالی بهتر در کنار هم باشیم و ایام خوبی را سپری کنید و اگر مسافرتی می‌خواهید بروید، با هماهنگی راهنما باشد و به تذکراتی که می‌دهد، توجه داشته باشید که دچار مشکل نشوید.

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده و ویراستار: مسافر شمس‌الدین لژیون۳ 

عکاس: مسافر افشین لژیون ۳

تنظیم: مسافر بهزاد لژیون ۱۱

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران