English Version
This Site Is Available In English

دوری از ضدارزش‌ها

دوری از ضدارزش‌ها

هفتمین جلسه از دور چهارم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، لژیون دوم ویلیام وایت نمایندگی بروجن با نگهبانی و استادی راهنمای محترم مسافر وحید و دبیری مسافر علی‌کرم، روز یکشنبه ۲۹تیرماه ۱۴۰۴،با دستور جلسه «وادی پنجم وتاثیر آن روی من» ساعت ۱۵:۳۰ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان وحید هستم یک مسافر؛

در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. در وادی عنوان شده ما حداقل در  سه جهان زندگی می‌کنیم: جهان خاکی، جهان خواب و جهان ذهنی. ما هر کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم باید در جهان ذهنی برنامه‌ریزی کنیم و به قول آقای مهندس آن چیزی که در ذهنمان است به مرحله عمل درآوریم ولی چرا این اتفاق نمی‌افتد؟ برای اینکه توان انجام آن را نداریم. شما اگر در ذهنت بخواهی به یک آرامش برسی یعنی به سمت آن حرکت کنی نیازمند تزکیه و پالایش هستی و باید از جهان اضطراب، ناامیدی و کینه و حسد و نفرت دور شوی. اگر بخواهی آرامش را به دست بیاوریم باید تفکر کنیم در ذهنمان برنامه‌ریزی کنیم و بعد حرکت کنیم و باید سه اصل: پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را مد نظر داشته باشیم.
در وادی دهم آقای مهندس می‌فرمایند حس سالم از عمل سالم می‌آید. برای اینکه تفکرمان سالم باشد، عمل ما هم باید سالم باشد۰ در لژیون سیگار بخواهیم سیگار را درمان کنیم باید از یک سری ضد ارزش‌ها بازگشت کنیم. اگر بخواهیم سیگار و مواد از زندگیمان بیرون برود، باید از ضد ارزش‌ها دوری کنیم چرا که اگر من قضاوتی می‌کنم، غیبت می‌کنم، دروغ می‌گویم، تجسس می‌کنم، وارد حریم خصوصی دیگران می‌شوم، این ضد ارزش‌ها مانند یک بند عمل می‌کنند و باعث می‌شوند در مسیر درمان سیگار به مشکل بربخورم و آقای مهندس در این وادی، هفت اصل مهم و حیاتی را ارائه کردند: ۱-برگشت از ضد ارزش‌ها ۲-خودداری ۳-قناعت ۴-صبر ۵- تجسس، قضاوت، غیبت ۶-پس انداز ۷-توکل، رضا، تسلیم. همه این اصل‌ها که آقای مهندس عنوان کردند برای خودش یک دنیایی است. من وقتی از ضد ارزش‌ها برگردم خودداری کنم این می‌شود تقوا و در کلام خداوند است تقوا کن تا به رستگاری برسی.
خداوند می‌فرماید اگر ما در میدان جاذبه شجره خبیثه قرار بگیریم و از میوه آن استفاده کنیم دچار عصیان می‌شویم. اگر جایی سیگار مصرف می‌کنند من نباید وارد میدان جاذبه آنها بشوم مخصوصاً در دوره سازگاری که به راحتی سفر من خراب می‌شود. اما در مورد قناعت: استفاده حداکثر از امکاناتی است که دارم. آیا در طول شبانه روز من حداکثر استفاده را از زمان می‌کنم؟ یا شیطان مرا سوق می‌دهد به مکان‌هایی که زمان از دست بدهم، انرژی از دست بدهم. برای یک سفر اولی قناعت لازم و واجب است.

نگارنده: مسافر علی‌کرم
ویرایش و تنظیم: مسافر امین
ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .