متجلی کردن تصاویر ذهنی

جلسه یکم از دوره شصتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، نمایندگی سمنان، با استادی راهنمای محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر داور و دبیری مسافر جواد با دستورجلسه «وادی پنجم و تاثیر آن روی من» در روز یکشنبه ۲9 تیر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر. از جناب مهندس دژاکام تشکر می‌کنم که اجازه خدمت‌گزار بودن و کلمه استاد را به من دادند تا باوری بشود در ناباوری برای کسانی که در سفر اول هستند تا از یک نقطه سیاه تبدیل به رنگین‌کمان بشوند. از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که قطعاً وجود ایشان در زندگی‌ام تأثیرگذار بوده است. در مورد دستور جلسه وادی پنجم باید بگویم، هرچقدر من بیشتر به این وادی نگاه می‌کنم مطالب بیشتری در ذهنم می‌آید. در سفر اول چیزی که بیشترین تأثیر را بر روی رهجو می‌گذارد تصاویر ذهنی است. اول وادی در مورد سه جهان صحبت می‌کند: 1. جهان خاکی یا جهانی که در آن زندگی می‌کنیم 2. جهان خواب 3. جهان ذهن اگر از ما بپرسند که واقعیت زندگی تو چیست، میگوییم همین لحظه‌ای که در آن هستیم، انسان در چندین جهان زندگی می‌کند که سه تای آن قابل لمس می‌باشد.

رهجو باید خود را در جایگاه‌های خدمتی مختلف تصور کند این تصاویر قدرتمند هستند و به فرد انرژی بالا و انگیزه برای حرکت را می‌دهند اما مهم‌تر از آن عملیاتی کردن تصاویر ذهنی است و باید دانست که این کار بسیار سخت است. به هر چیزی که فکر کنید، تصویرساز آینده شما می‌شود. در وادی پنجم به هفت پله اشاره می‌شود که یکی از آن‌ها برگشت از ضد ارزش‌هاست باید باور کنیم که اعتیاد یک ضد ارزش است و انسان را از تعادل خارج می‌کند فرقی هم نمی‌کند از چه نوع مواد مخدری باشد. برگشت از ضد ارزش‌ها یعنی هر زمان که متوجه شدیم مسیری را به اشتباه رفته‌ایم، در اولین فرصت از آن مسیر برگشت نماییم و در صراط مستقیم قرار بگیریم. در مرحله یا پله بعد به خودداری اشاره می‌شود که به قول آقای مهندس اگر به درست یا غلط بودن کاری اطمینان نداریم بهتر است از انجام آن پرهیز نماییم. مورد بعد قناعت کردن می‌باشد، به این معنا که از داشته‌هایمان استفاده درست را ببریم.

مطلب بعدی صبر است که در سفر اول با صبر به درمان می‌رسیم و آن اتفاق خوبی که باید بیفتد با صبر عملی می‌شود. پله بعد تجسس است که ورود به این قضیه می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به خود شخص وارد نماید، چون انجام این عمل باعث به وجود آمدن قیاس و درنهایت غیبت می‌شود که در ظاهر بسیار شیرین ولی مانند تکیه کردن به دیواری است که ممکن است هرلحظه بر سر شخص فروبریزد. موضوع بعدی پس‌انداز است که به گفته آقای مهندس نیاز است، ولی برای افراد نیازمند واجب‌تر است اما باید نیت پس‌انداز برای امور سازنده و خوشی باشد، نه برای روز مبادا و مریضی و درنهایت توکل، تسلیم و رضا. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

عکاس: مسافر 
نگارش متن: مسافر مجید لژیون یازدهم
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین