در مقام تسلیم ما را خواسته‌ای نیست، جز خواسته خداوند

طبق وادی پنجم؛ در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. این وادی به عظمت و شأن انسان اشاره می‌کند. عظمت انسان را کمتر از جهان هستی با آن ‌همه شگفتی نمی‌بیند و بیان می‌کند که برای رسیدن انسان به مرحله تکامل، کل هستی در خدمت و یاری او هستند. قدرت و توانمندی انسان چه در درون و چه در بیرون او به حدی است که مانند آتش‌نشانی می‌تواند پس از فوران تمامی زمین‌های اطراف، خود را بارور سازد.
انسان در جهان‌های متعددی به حیات خود ادامه می‌دهد؛ مانند جهان فیزیکی، جهان خواب و جهان ذهن. جهان فیزیکی، جهانی است که انسان به‌طور آگاهانه در آن زندگی می‌کند و از منابع سرشار آن بهره‌مند می‌شود.

جهان ذهن، جهانی است بسیار قدرتمند با ابزارهای بسیار قوی که اطلاعات را جمع‌آوری و آن‌ها را پردازش می‌کند. جهان ذهن، تمامی شنیده‌ها و دیده‌ها را تصور کرده و برای آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کند و آن‌ها را در جهان فیزیکی اجرایی و عملیاتی می‌کند. جهان ذهن؛ جهانی است بسیار عظیم که همه‌چیز را به خود جذب می‌کند و مانند شمشیر دو لبه است که اگر در صراط مستقیم از آن استفاده شود انسان به بالاترین درجه سوق داده می‌شود و اگر در مسیر تاریکی و جهل از آن استفاده شود، انسان را به عمق دره‌های تباهی و نابودی پرتاب می‌کند.
جهان خواب، جهانی است شبیه به مرگ با این تفاوت که ارتباط بین جسم و نفس قطع نمی‌شود. در جهان خواب، اشخاصی یا چیزهایی دیده و یا لمس می‌شوند که از لحاظ اندازه، فرم و ابعاد با جهان فیزیکی یکسان‌اند؛ اما از نظر ماهیت با آن تفاوت دارند.

در این وادی می‌آموزیم که برای به اجرا درآوردن تفکراتی که منطقی هستند باید از نکات منفی پرهیز کنیم؛ زیرا زمانی روان انسان به تعادل و آرامش می‌رسد که از ضد‌ارزش‌ها برگشت نموده و سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را الگوی زندگی قرار داده و آن‌ها را اجرایی کند.
در این وادی برای برگشت از ضد‌ارزش‌ها، باید گام‌هایی برداریم که عبارت‌اند از:
قناعت، صبر، تجسس، قضاوت و غیبت، پس‌انداز، توکل، رضا و تسلیم.
قناعت؛ یعنی از کمترین امکانات بیشترین بهره را ببریم.
پله‌ی بعدی صبر است. صبر عبارت است از پشت‌سر گذاشتن و یا طی کردن و یا تحمل زمان، همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین‌شده؛ البته گاهی اوقات صبر بسیار سخت و گاهی هم بسیار تلخ و طاقت‌فرساست. صبر همیشه شیرین و آسان نیست.
صبر یکی از مؤلفه‌های ضروری زندگی است که بایستی آن را فرا بگیریم؛ چون پس از صبر نوبت پیروزی است.

پله‌ی پنجم در این وادی تجسس، قضاوت، غیبت است. به‌عنوان‌مثال: انسان نباید در زندگی دیگران سرک بکشد، آن‌ها را قضاوت کند و بعد از قضاوت کردن آن‌ها، شروع کند پشت سرشان غیبت کردن. این کار یعنی فضولی و سرک کشیدن در زندگی دیگران. اگر با کسی مشکلی داریم به خود شخص بگوییم نه به شخص دیگری.
مسئله بعدی، پس‌انداز کردن است که می‌تواند مادی و معنوی باشد. تا زمانی که پس‌انداز نکنیم به قدرت و عظمت آن پی نمی‌بریم.
مسئله‌ی بعدی (توکل، رضا، تسلیم) است. شایسته است که ما در مراحل مختلف زندگی با تفکر، تلاش و کوشش حرکت کنیم و همواره قدرت مطلق را وکیل خود قرار دهیم، همیشه در هر شرایطی به هدایت و حمایت او نظر داشته باشیم و همواره با قلب، زبان، عمل و آنچه از طرف او برای ما مقدر شده رضایت داشته باشیم. حالا اگر از این دو مرحله یعنی وکیل که همان توکل است و رضا عبور کنیم می‌توانیم وارد مرحله تسلیم محض در مقابل قدرت مطلق یا خداوند گردیم؛ البته در مقابل رضا هر چه قدرت مطلق مقرر فرماید اگر موافق خواسته‌های ما باشد، اکثراً راضی و خشنود هستیم؛ اما در مقام تسلیم ما را خواسته‌ای نیست جز خواسته قدرت مطلق. به اجرا درآوردن مرحله تسلیم فوق‌العاده سخت، دشوار و طاقت‌فرسا است. تسلیم مرحله‌ای است که برای عده‌ای سخت و برای بعضی دیگر از افراد سهل است.

به‌هرحال در وادی پنجم بایستی تلاش کنیم ساختارهای فکری خود را در دنیای بیرون، اجرایی و عملیاتی کنیم. در کنگره افرادی که در سفر اول به این مرحله می‌رسند، قطعاً پیروز و موفق خواهند شد. جهش در زندگی زمانی اتفاق می‌افتد که انسان از یک‌سری خواسته بگذرد و این همان معنای بازگشت از ضد‌ارزش‌هاست.
امیدوارم با وجود کنگره و آموزش های کنگره بتوانیم به این مرحله از زندگی برسیم.

نویسنده: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا