همسفر یاسمن و مسافرشان محمود با بیش از ۲۴ سال تخریب، آنتی ایکس مصرفی شیره کشیدنی، مدت ۱۰ ماه سفر کردند به روش DST، شربتOT، به راهنمایی مسافر جواد سجادی و همسفر فاطمه اکنون هم به لطف خدا و یاری آقای مهندس ۱۰ ماه است که آزاد و رها هستند.
وادی پنجم به ما می‌گوید: «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید» از نظر شما تا چه اندازه توانستید ساختارها و تفکرات ذهنی خودتان را به مرحله اجرایی درآورید؟
خوشبختانه کنگره۶۰ علاوه بر درمان، درس زندگی را می‌آموزد؛ در وادی پنجم آقای مهندس به صراحت توضیح دادند که جهان ذهنی و تفکر مقدمه‌ای برای حیات انسان‌ها است، یعنی برای رسیدن به مقصود نباید تنها مقدمه را در‌نظر داشت، بلکه باید آن را به اجرا در آورد؛ به عنوان مثال من رهجو سعی در فرمان‌برداری و خدمت دارم به این معنا که در عمل قدردان باشم.
یکی از مفاهیم مهم در طول دوره درمان صبر است، به عنوان عضوی از لژیون سردار از نقش صبر در رسیدن شما به عضویت در لژیون سردار کمی توضیح دهید؟
صبر کردن معمولا عملی تلخ و ناخوشایند است، برای من صبر کردن در کنگره۶۰، بسیار شیرین بود؛ در طول سفر اول پله پله نزدیک‌تر شدن مسافرم به رهایی برای من لذت‌بخش بود و امید رهایی گذر زمان را راحت‌تر کرده بود در رابطه با عضویت لژیون سردار هم همین اتفاق افتاد، به محض گرفتن این تصمیم اقدام به پس‌انداز نمودم و اشتیاقی بسیار برای انجام این کار داشتم.
به عنوان یک همسفر چطور می‌توان پس انداز را در زندگی خود کاربردی کرد و به نظر شما منظور از پس‌اندازهای معنوی چیست؟
همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند راه‌های زیادی برای پس‌انداز وجود دارد؛ به نظر من همسفران می‌توانند مانند طبیعت از کمترین امکانات بهترین‌ها را فراهم کنند و در کنار آن پس‌انداز داشته باشند؛ به عقیده‌ی من کنگره۶۰، مکانی است که در آن پس‌انداز معنوی به بهترین شکل انجام‌پذیر است؛ می‌توان با گرفتن مداوم آموزش‌ها و بخشش مالی در لژیون سردار پس‌انداز معنوی داشت.
محبت مثل باران است که زیادی آن باعث سیلاب و کم بودن آن باعث خشکسالی است؛ این سخن چه ارتباطی با وادی پنجم و تاثیرش روی ما دارد؟
از نظر من محبت یعنی وادی چهارده و وادی چهاردهم در کنار دیگر وادی‌ها معنا پیدا می‌کند؛ در عمل محبت باید به اندازه باشد و ظرفیت فرد در نظر گرفته شود، چرا که تعادل یک قانون است.
لطفا برداشت خود را از این جمله که « برای باورها ارزشی نیست» بفرمائید؟
یعنی بسیاری از انسان‌ها باور‌هایی دارند که نمی‌توانند آن‌ها را به مرحله اجرایی و دانایی موثر در بیاورند و برای این گونه باورها ارزشی نیست.
در راه رسیدن به هدف‌ها و خواسته‌ها و گذر از مشکلات در چه صورتی صبر و دعا کردن کارساز می‌شود؟
در این صورت که صبر و دعا کردن توام با عمل باشد؛ برای مثال برای قبول شدن در امتحان اگر فقط دعا کرد و درس نخواند کارساز نخواهد بود.
در سی‌دی هفته «پرواز» گفته شد انسان در (رویارویی با مشکلات که در اثر کشف نشدن دانش‌ها است) گاهی دچار ترس از دست دادن مسائل مختلفی می‌شود، به نظر شما اولین قدم برای حل این مشکلات چیست؟
همان‌طور که در سی‌دی پرواز گفته شد، در مسائل زندگی و مشکلات باید تلاش کرد ولی نتیجه‌‌ی آن چندان اهمیت ندارد؛ زیرا در آخر این تلاش انسان است که ثبت می‌شود؛ در نتیجه ترس از دست دادن معنا ندارد و باید با توکل به خداوند آسوده خاطر باشیم.
لطفا اگر صحبتی دارید که مایل هستید در این گفتگو بیان شود، بفرمائید؟
در آخر خدا را شکر می‌کنم که فرصت داشتم تا در بستر امن کنگره۶۰، این آموزش‌ها را بگیرم؛ از بنیان کنگره۶۰، راهنما همسفر فاطمه و خدمت‌گذاران شعبه‌ی شفا که خالصانه خدمت می‌کنند، سپاسگزارم.
طراحان سوال : همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هشتم) همسفر فخری رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پانزدهم) همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون دوازدهم) همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر نرگس
ویرایش و مصاحبه کننده: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر شفیعه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
127