آقای مهندس در صحبت‌هایشان می‌فرمایند: «ما برای کامل کردن یک بازی، مانند پازل نیاز به اجزای آن داریم». اگر به زندگی خودمان نگاه کنیم، می‌بینیم که مثل یک بازی پازل؛ اما کاملاً واقعی و جدی است. هرکدام از اجزای جسم ما نیز مانند قطعات بازی نقشی را بر عهده دارند. اگر هرکدام نقش خود را به‌درستی ایفا نکنند؛ مانند این است که یک قطعه از این پازل گم شده است و بازی از یکجایی قطع می‌شود.
مسیر زندگی باید مثل نقش قالی با تفکر و اندیشه بافته شود تا طرحی که پدید می‌آید، مرغوب باشد. هرچقدر در زندگی برای حل مشکلات بیشتر تفکر کنیم، راه‌حل‌های منطقی‌تری پیدا می‌کنیم؛ اما در‌صورتیکه بخواهیم راه میان‌بر را انتخاب کنیم تا زودتر به خواسته‌هایمان برسیم، نتیجه مانند همان بازی پازل می‌شود که اگر یکی از قطعه‌هایش کم و یا جابه‌جا شود آن بازی به سرانجام نمی‌رسد.
ما باید تلاشمان را برای رسیدن به اهدافمان انجام دهیم؛ اما نتیجه نهایی را به خداوند وا‌گذار کنیم. بایستی برای درمان اعتیاد مسافرمان با صبر و ایمان به خداوند تلاش کنیم، آموزش بگیریم و به خداوند امیدوار باشیم؛ زیرا وعده خداوند دروغ نیست.
حال که اذن ورود من و مسافرم برای ورود به کنگره صادر شده، باید گوش‌به‌فرمان راهنمایمان باشیم، به‌موقع در شعبه حاضر شویم و به حرمت‌های کنگره احترام بگذاریم تا به رهایی برسیم. بر فرض اگر بذر یا هسته‌ای را در زیرخاک دفن کنیم و با آبیاری و رسیدگی، آن بذر به اذن خداوند جوانه می‌زند و درنهایت شروع به رشد می‌کند.
نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نوزدهم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نوزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
109