خلاصه سیدی؛ " مست"
در جامعه کنونی یک روش ترک وجود دارد و یک روش درمان، روش درمان فقط مختص کنگره۶۰ میباشد و درمان در کنگره۶۰ با دروس جهانبینی و آموزشها، (D.S.T) و وادیها کامل میشود.
بین ترک و درمان فرق است، در کنگره مصرفکنندگان به سه گروه تقسیم شدهاند:
1_ آنهایی که به موادمخدر علاقهمندند.
2_ افرادی که دنبال رهائی از بند مواد میباشند.
3_ کسانی که نامزد اعتیاد هستند.
برای آنها طرح مهار کردن را آماده و نگهداری را شروع کردند، ولی راهگشایی نبوده و نیست، مهار کردن فقط آغازی است که پایانی ندارد.
در واقع بیرون آمدن از اعتیاد و شکوفا شدن در پهنهی گیتی، یکی از غیر ممکنها بود که به یاری الله و آقای مهندس به وقوع پیوست و انجام شد.
D.S.T یک متد و روش نبود، بلکه یک کشف بزرگی بود، که جهان پزشكی را متغير کرد تا راه حلی باشد، که بتواند مجهول را معلوم و مشخص کند و صورتمسئله اعتیاد را این گونه بیان نمود؛ اعتیاد یک جایگزینی مزمن است نه مسمومیت مزمن.
چه بسیار ترک اعتیاد داشتیم که به خودکشی کشيده شدند حتی افراد ورزشکار و مدال آور.
اعتیاد سر تا سر دنيا را گرفته و همچون اختاپوسی است که؛ وقتي کسی را گرفت دیگر خویش، را از بیگانه تشخيص نخواهد داد و این نه از روی خودپرستی یا منیت باشد، بلکه گرفتاری اعتیاد است که همراه آن میآید چون مهمترین درد او، درد خماری میباشد و دردی بدتر از خماری وجود ندارد.
پس اولین و مهمترین اقدام اين است که بدانیم؛
اعتیاد چیست؟
راه درمان آن چگونه است؟
و دلیل بازگشت آن چیست؟
بحث اعتیاد فقط به دوران گذاشته و زمان حال حاضر نیست، بلکه از روز خلقت آدم وجود داشته است.
با کاوش و یاری خدا دریافتیم که این بیماری بوده که قرنها درمانی برایش وجود نداشته، ولی ما اکنون میدانیم که یک جایگزینی است، جایگزینی موادمخدر بیرونی به جای موادمخدر طبیعی در بدن، تمام سیستم فیزیولوژی و بیوشیمی بدن را بهم میریزد، بیان ژنها را از تنظیم خارج میکند و بیماریهای خطرناک به همراه دارد که تنها راه درمان آن متد [D.S.T] میباشد.
خداوند در قرآن سوره (۸۸غاشیه) میفرمایند: آیا شنیدهاید حدیث فرا گیرنده را؟
مصرف کنندگان در روز محشر خار، ذلیل و در سختی هستند، آنها را خوراک کافی نیست، مگر گیاه خاردار و خاشاک، که نه آنها را چاق و فربه میکند و نه رفع گرسنگی آنها میشود، کسانی رستگارند که مواد مصرف نکردهاند یا درمان شدهاند یا انسانهای صالح و نیکوکاری بودهاند.
خداوند اجازه خدمت کردن را به همه کس نمیدهد و این نعمت خدمت کردن برای اعضای کنگره مهیا شده است. بنابراین باید اعتقادات، پیامها و آموزشها را مکتوب کنیم و انتقال دهیم، باید راهها را هموار و موانع را از سر راه برداریم تا مسیر برای دیگران هم هموار و روشن گردد.
لذا باید به دیگران کمک کنیم تا آنها هم به درمان و حال خوش برسند و این بزرگترین عبارت و خدمت میباشد.
بگذاریم ديگران زندگي کنند و بدانیم که هم فنا و هم بقاء وجود دارد، انسان جاودانه خواهد بود چون زمين بستر تمام خوبیها و بدیهاست، اما گاهی از دل مرداب ساکن، گلهای زیبا به بار مینشیند که انسان را متحیر میسازد، این یعنی میشود از دل تاریکی به آرامش رسید.
در آخر بدانیم که فرامین الهی باید به اجرا گذارده شوند، گاهی به قدم، گاهی به قلم، گاهی به پرچم صلح برافراشته و گاهی به شمشير آب دیده تماما در راه آرامش و سازندگی.
تهیه و تایپ: مسافر جهانشاه لژیون هفدهم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
301