جهان ذهنی شاهکار عظیم خلقت

سلام دوستان سعیده هستم یک همسفر:

در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. به طور کلی، وادی‌های یک تا چهار بر روی تفکر ما کار می‌کنند و یادآور می‌شوند که تمام ساختارها با فکر به‌وجود می‌آیند. هیچ موجودی برای بیهودگی قدم به حیات نمی‌گذارد؛ باید بدانیم هیچ موجودی به اندازه‌ خود ما، به خودمان فکر نمی‌کند. در وادی چهارم نیز مسئله‌ خداوند مطرح می‌شود؛ اما وادی پنجم می‌گوید: ما انسان‌هایی که در بُعد زمین هستیم، در چند جهان زندگی می‌کنیم. یک جهان همان است که در آن بیدار هستیم و زندگی می‌کنیم. جهان دوم، جهان خواب است؛ زمانی می‌خوابیم وارد بعد دیگری می‌شویم. جهان سوم، جهان ذهنی ماست؛ جهانی بسیار پیچیده و شگفت‌انگیز که ارزش حقیقی آن را درک نمی‌کنیم. این جهان ذهنی، یکی از شاهکارهای عظیم خلقت است. وادی‌های یک تا چهار برای دانسته‌های جهان ذهنی ما بودند؛ اما وادی پنجم می‌گوید: از جهان ذهنی باید قدم به جهان عملیاتی بگذاریم. یعنی آن‌چه را که ذهن می‌سازد و در درون خود تمرین می‌کند، باید در دنیای بیرون به اجرا درآوریم. 

جهان ذهنی مقدمه‌ای است برای برنامه‌ریزی و تمرین چگونه زیستن در جهان خاکی، سایر جهان‌ها و این برنامه‌ریزی به وسیله‌ تفکر و ساختارهای ذهنی شکل می‌گیرد. برای مثال، حتی برای خوردن یک ساندویچ نیز دو نکته ضروری است؛ ابتدا تفکر و ساختار ذهنی مناسب برای خوردن ساندویچ و مرحله بعد به اجرا درآوردن آن ساختار ذهنی تا مرحله‌ خوردن واقعی. در این وادی، ما تمرین می‌کنیم تا ساختارهای ذهنی خود را از قوه به فعل درآوریم و به آن دسته از افکار منطقی‌ خود اجازه بدهیم وارد مرحله‌ اجرایی، عملیاتی شوند و ساختارهای عملی تازه‌ای بسازند. برای رسیدن به آرامش، باید پاکسازی و سازندگی را از خود آغاز کنیم. برای اصلاح اخلاق، رفتار و منش خویش، همیشه باید سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را در نظر داشته باشیم و در نهایت، برای این‌که از یک انسان بی‌تعادل و آشفته به انسانی با تعادل و موجه تبدیل شویم، فقط یک راه وجود دارد که آن تزکیه و پالایش؛ یعنی دوری از ضدارزش‌ها و حرکت به سوی ارزش‌ها می‌باشد. 

سلام دوستان آرزو هستم یک همسفر:

در وادی پنجم بیان می‌شود که تفکر به‌تنهایی نمی‌تواند مشکلات زندگی را حل کند و برای به ثمر رساندن آموخته‌ها، لازم است که عمل کنیم؛ حتی اگر به‌خوبی آموزش دیده باشیم، تا زمانی‌که از دانش خود استفاده نکنیم، فایده‌ای نخواهد داشت. این وادی تأکید دارد که باید از دنیای ذهنی به دنیای عملی وارد شویم و دانسته‌های خود را به عمل تبدیل کنیم. در ادامه، وادی پنجم بر اهمیت جهان ذهنی نیز تأکید می‌کند و آن را یکی از بزرگترین دستاوردهای خلقت می‌داند؛ اما برای بهره‌برداری از این جهان، باید اقدام عملی انجام دهیم و ایده‌های ذهنی‌ خود را در دنیای واقعی به اجرا بگذاریم. برای این کار ضروری است که موانع درونی مانند ناامیدی و اضطراب را کنار بگذاریم. برای تبدیل افکار به عمل، به شرایط مناسب نیاز داریم؛ شرایطی که شامل آرامش روحی و رهایی از اضطراب باشد. برای رسیدن به این تعادل، باید به پالایش و تغییر درون خود پرداخته و منفی‌ها را از وجود خود بیرون کنیم.

در این وادی سه پله برای عبور از ناامیدی و اضطراب مطرح می‌شود؛ بازگشت از ضدارزش‌ها، خودداری از تصمیم‌گیری‌های نادرست، یادگیری قناعت و بهره‌برداری از کمترین امکانات برای دستیابی به بهترین نتایج و حرکت در مسیر پالایش و خودسازی. قناعت در این‌جا به این معنا است که باید از حداقل امکانات، بیشترین سود را ببریم و از طبیعت بیاموزیم که چگونه از کمترین، بیشترین بهره را ببریم. به‌جای شکایت از شرایط، باید خود را به تغییر، بهبود عادت‌ها و افکار سوق دهیم. از طریق این مراحل و با تکیه بر فرآیند پالایش و خودسازی، می‌توانیم به زندگی‌ متعادل و مثبت دست پیدا کنیم. وادی پنجم در نهایت بر این نکته تأکید دارد که از ظرفیت‌های ذهنی خود استفاده کرده و آن‌ها را به اقداماتی ملموس تبدیل کنیم تا به اهداف خود برسیم.

وادی پنجم هم‌چنین به‌خوبی اهمیت صبر، قناعت و پرهیز از قضاوت و غیبت را توضیح می‌دهد. واقعاً درست است که در دنیای امروز، بسیاری از ما به مصرف‌کنندگان بی‌مصرف تبدیل شده‌ایم و فراموش کرده‌ایم چگونه از منابع ارزشمند زندگی‌ بهره ببریم. صبر به‌عنوان یک عنصر کلیدی در رسیدن به موفقیت، نیازمند تلاش و گذر زمان است و گاهی این مسیر دشوار می‌شود. صبر به ما یادآوری می‌کند که پیروزی پس از تحمل سختی‌ها و چالش‌ها به‌دست می‌آید. در مورد قضاوت و غیبت، مهم است که به زندگی دیگران سرک نکشیم و به‌جای صحبت در مورد آن‌ها، مشکلات را مستقیم و با شجاعت حل کنیم. پس‌انداز نیز تنها مخصوص افراد ثروتمند نیست؛ حتی در زندگی‌های ساده و محدود هم می‌توان پس‌انداز کرد، چه مالی و چه معنوی. در نهایت، توکل و رضا به پروردگار ما را قادر می‌سازد با دلی آرام، با شرایط کنار بیاییم و به قدرت درونی و آرامش دست پیدا کنیم. با اتخاذ این اصول، می‌توانیم به زندگی‌ معنادار و هدفمند دست یابیم.

سلام دوستان پروانه هستم یک همسفر:

در وادی‌های قبل یاد گرفتیم که باید تفکر کنیم و آموختیم که مسئولیت همه‌چیز بر عهده‌ خود ما است و فقط خودِ ما می‌توانیم مشکلات‌ خود را حل کنیم؛ اما در وادی پنجم فرمان حرکت صادر می‌شود، یعنی آن‌چه را که در وادی‌های قبل آموختیم؛ باید به مرحله‌ عمل درآوریم. تا زمانی حرکت نکنیم، نمی‌توانیم مشکلات‌ را حل کنیم. در وادی پنجم، فکر و تفکر به تنهایی حلال مشکلات نیست. تا زمانی‌که حرکت نکنیم، هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود. ما با حرکت کردن و به‌کارگیری آموخته‌ها می‌توانیم به اهداف‌‌ خود برسیم.

سلام دوستان کبری هستم یک همسفر:

در دنیای ما تفکر به معنای داشتن قدرت مطلق برای حل مشکلات نیست؛ بلکه با رفتن، تلاش کردن و حرکت در مسیر حل مشکل است که مشکلات برطرف می‌شوند. علم بدون عمل هیچ فایده‌ای ندارد. در هر راهی تنها با فکر کردن به مقصد نمی‌رسیم؛ بلکه باید در جهت آن فکر حرکت کنیم تا به مقصد مورد نظر دست یابیم. یادگیری ورزش، هرقدر هم به صورت تئوری و عملی باشد، کافی نیست؛ بلکه باید توانایی و خلاقیت در به‌کارگیری فنون آموخته‌شده را داشته باشیم و آن‌ها را در عمل اجرا کنیم تا موفق شویم. ما در ذهن خود تفکر می‌کنیم، راه‌حل‌های مختلف را امتحان کرده و حساب‌وکتاب‌های بسیاری انجام می‌دهیم. در دنیای ذهنی‌ خود بسیار برای حل مشکلات فکر می‌کنیم؛ اما هرچقدر هم خود را استاد و همه‌فن‌حریف بدانیم اگر افکارمان را به عرصه‌ عمل نیاوریم، هیچ‌یک از نقشه‌های ذهنی ما نمی‌توانند زندگی‌ ما را کامل کنند یا کاری از پیش ببرند؛ بنابراین همان‌طور که تفکر مهم است، به عمل درآوردن فکر بسیار مهمتر است.

نویسنده: جمعی از همسفران نمایندگی چرمهین
ویرایش: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین