جلسه هفتم از دوره ششم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰همسفران نمایندگی بروجرد با استادی مرزبان همسفر ندا ،نگهبانی همسفر ناهید و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه "وادی پنجم وتاثیرآن روی من " روز دوشنبه ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد
خلاصه سخنان استاد
ابتدا خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر توفیق حضور در این جایگاه نصیبم شد. دستور جلسهی این هفته «وادی پنجم و تأثیر آن بر من» است.وادی پنجم میگوید:
«در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل مینماید.»معنای این جمله آن است که اگر هدفی در زندگی داریم، تنها تفکر دربارهی آن کافی نیست؛ بلکه باید آن تفکر را به مرحلهی عمل رسانده و اجرا کنیم.آقای مهندس در ادامه میفرمایند: ما در جهانهای مختلفی زندگی میکنیم؛ جهان خاکی، جهانی که در خواب تجربه میکنیم و جهانی ذهنی که از همه گستردهتر است.
جهان ذهنی، زمینه و تمرینی است برای زندگی در جهان خاکی و حتیٰ در خواب. آنچه در ذهن میپرورانیم، به مرور در جهان بیرونی؛ یعنی جهان خاکی، به مرحلهی عمل درمیآید و همین ذهنیات، زمینهساز رؤیاها و خوابهایی میشوند که میبینیم.بنابراین، پیش از انجام هر کاری باید تفکر کنیم. اگر تفکری درست، سازنده و منطقی داشته باشیم، میتوانیم آن را عملی کرده و از خیال به واقعیت برسانیم. اما برای تحقق این امر، باید اضطراب، ناامیدی، ترس و سایر ضد ارزشها را کنار بگذاریم و پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک را سر لوحهی زندگی خود قرار دهیم.برای رسیدن به این هدفها، آقای مهندس هفت فرمان را برای ما تعیین کردهاند، که به نوعی هفت پلهی صعود به سوی آرامش و تعادل درونی هستند:پلهی اول: دوری از ضد ارزشها و بازگشت به ارزشها
قدم نخست، ترک اعمال و رفتارهای نادرست و بازگشت به اصول و ارزشهای انسانی است. پلهی دوم:خودداری
«خودداری؛یعنی از انجام کارهایی که نمیدانیم به نفع ماست یا به ضرر ما، خودداری کنیم». عقل سلیم حکم میکند از اقداماتی که نتیجهاش برای ما مبهم است، پرهیز کنیم. پلهی سوم: قناعت
«قناعت؛ یعنی استفادهی بهینه از امکانات موجود و تمرکز بر داشتهها به جای ندیدن مداوم کمبودها». با قناعت، میتوانیم پایههای مالی و روانی زندگی را محکمتر بسازیم. پلهی چهارم: صبر
صبر به معنای تحمل مشکلات همراه با تلاش، امید و حرکت در مسیر اهداف است. جملهی معروف «میوهی صبر شیرین است» یا «پایان شب سیه سپید است» برای کسانی است که با صبوری به دنبال هدف خود حرکت میکنند. پلهی پنجم: پسانداز
آقای مهندس در این خصوص مثالی زیبا میزنند:
اگر چند روز گرسنه بودیم و نانی به ما دادند، باید نیمی از آن را برای روز بعد نگه داریم، چراکه شاید شرایط طوری شود که تا چند روز دیگر غذایی نداشته باشیم. حتیٰ با حداقل درآمد نیز میتوان پسانداز کرد. همانطور که میگویند:
«دانهدانه است که غله در انبار میشود.»پلهی ششم: توکل، رضا و تسلیم
اگر به خداوند توکل کنیم و باور داشته باشیم که هرچه پیش میآید به صلاح ماست، در مسیر رضا و تسلیم قرار میگیریم. در این مرحله، نه از خوشیها بیش از حد سرمست میشویم و نه از سختیها و ناملایمات، بیاندازه غمگین؛ زیرا ایمان داریم که تقدیر الهی همیشه بهترین است.امیدوارم با درک عمیقتر و عمل به این پلهها، بتوانیم زندگی بهتر، متعادلتر و آرامتری را تجربه کنیم. از ضدارزشها دور شویم و در مسیر ارزشها گام برداریم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید، صمیمانه سپاسگزارم.

تایپیست:همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفرمعصومه (لژیون اول)
عکاس:همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفرمعصومه (لژیون اول)
ویرایش:همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفرمعصومه (لژیون اول)دبیر سایت
ارسال:همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفرمعصومه (لژیون اول)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
140