English Version
This Site Is Available In English

ساختار تفکرات خودمان را از قوه به فعل در آوریم

ساختار تفکرات خودمان را از قوه به فعل در آوریم

جلسه دوم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی طارم با استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر بهناز و دبیری همسفر زری با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در این وادی به سه جهان اشاره می‌شود؛ جهان فیزیکی و خاکی که خودآگاه در آن زندگی می‌کنیم، جهان خواب که به صورت ناخودآگاه در آن هستیم و جهان ذهنی که فوق‌العاده قدرتمند و شگفت‌انگیز است. همان‌طور که در جهان فیزیکی و جهان بیرون خداوند خالق است و هر آنچه اراده کند موجود می‌شود، انسان هم در جهان ذهنی خودش خالق هست و هر چه را که مجسم کند در جهان ذهنی متصور می‌شود؛ یعنی با تفکر ساختارهای جهان ذهنی شکل می‌گیرند؛ اما دانستن تنها بدون این‌‌که دانسته‌های ما مورد استفاده عملی قرار بگیرد هیچ ارزشی ندارد.

وادی پنجم به ما می‌گوید که باید از جهان ذهنی قدم به جهان عملیاتی و اجرایی بگذاریم و تمرین کنیم که ساختار تفکرات خودمان را از قوه به فعل در آوریم تا به نتیجه برسیم. برای به اجرا در آوردن و عملیاتی کردن ساختارهای فکری باید بستری فراهم شود که از حالت اضطراب، ترس، عدم اعتماد به‌ نفس و ناامیدی و سایر نکات منفی خارج شویم تا به آرامش برسیم.

برای این‌کار باید ابتدا آرامش را به جهان‌ ذهنی خودمان برگردانیم و برای رسیدن به آرامش باید پالایش و پاکسازی را از خودمان شروع کنیم و سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را در نظر داشته باشیم. برای تبدیل یک انسان بی‌تعادل و به‌هم ریخته به انسانی موجه و متعادل تنها راه تزکیه و پالایش است؛ یعنی دوری از ضد ارزش‌ها و رفتن به طرف ارزش‌ها. برای خروج از اضطراب و نگرانی و ناامیدی راهکارهایی بیان شده تا ما بتوانیم با حرکتی درست به اهدفمان برسیم.

برگشت از ضد ارزش‌ها؛ چون روان انسان وقتی با ضد ارزش‌ها آلوده می‌شود، بی‌قرار می‌شود؛ باید از انجام اعمال ضد ارزشی پرهیز کنیم تا از صراط مستقیم دور نشویم. خودداری؛ وقتی درست یا نادرست بودن کاری برایمان مبهم بود عقل سالم حکم می‌کند که از انجام آن خودداری کنیم. قناعت؛ به آنچه داریم قانع باشیم و بدانیم که بلافاصله با شروع درمان تمام مشکلات ما حل نخواهد شد. از کمترین امکانات بهترین‌ها را برای زندگی خود فراهم کنیم؛ برای آنچه که به‌دست آوردیم شکرگزار باشیم و با تلاش پایه‌های مالی خود را مستحکم کنیم. صبر کردن؛ تحمل زمان همراه با تلاش برای رسیدن به هدف، یکی از مولفه‌های ضروری زندگی است که باید آن را فرا بگیریم.

تجسس، قضاوت، غیبت؛ هیچ فسق و فجوری انجام نمی‌شود؛ مگر این‌که ما لباس تقوا و ارزش‌ها را بر تنش کنیم، ما با انجام این کارهای ضد ارزشی انرژی خودمان را از دست داده و حالمان خراب می‌شود و آن‌گاه به دنبال مقصر می‌گردیم، غافل از این‌‌گه مقصر اصلی جهل و نادانی خودمان است. در کنگره یاد گرفتیم که ما حتی مجاز به تجسس در کار مسافرمان هم نیستیم.

پس انداز برای انسان یک ضرورت است و حکمتی دارد که تا به آن دست نیابیم متوجه قدرت و برکت آن نخواهیم شد. طبق آموزش‌های کنگره پس‌انداز می‌تواند بسیاری از مشکلات مالی ما را حل کند. در نهایت توکل، رضا، تسلیم؛ نمی‌توانیم در کارها از خود سلب مسئولیت کرده و فقط دعا کنیم؛ شایسته است که در تمامی مراحل زندگی با تفکر و تلاش حرکت کنیم و همواره به خداوند توکل کنیم و با قلب، زبان و عمل آن چه از طرف او برای ما مقدر شده با رضایت بپذیریم. بعد از عبور از این دو مرحله وارد مرحله تسلیم محض در مقابل قدرت مطلق می‌گردیم. امیدوارم بتوانیم آموزش‌های کنگره را در زندگی خود کاربردی کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر زیبا و مسافر ذکریا
عکس و تایپ: همسفر زیبا مرزبان خبری
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .