جلسه ششم از دوره چهاردهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی بیهقی سبزوار با استادی همسفر طیبه و نگهبانی همسفر صدیقه و دبیری همسفر زینب با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل مینماید) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه 30 تیرماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.
.jpg)
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکرم که فرصتی نصیب من شد تا در این جایگاه باشم و آموزش بگیرم. از نگهبان جلسه و راهنمای خودم تشکر میکنم که به من فرصت خدمت دادند. دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» تیتر وادی میگوید «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل مینماید.» چهار وادی قبل در مورد تفکرکردن بود که به صورت فهرستوار عنوان مینمایم.
وادی اول به ما میگوید، لازمهٔ هر کاری فکرکردن است در وادی دوم متوجه میشویم که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است، وادی سوم به ما میآموزد که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند، وادی چهارم هم این نکته را به ما آموزش میدهد که در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن و باید بین مسئولیت خودمان و مسئولیت خداوند مرزی قائل شویم. من فکر میکنم استارت حرکت کنگره ۶۰ از وادی پنجم شروع میشود.
ما در چهار وادی قبل تفکر و اندیشه میکنیم تا بتوانیم در وادی پنجم شروع به حرکت کنیم. همه ما انسانها در سه جهان زندگی میکنیم، 1) جهان خاکی که به صورت خودآگاه در آن زندگی میکنیم. 2) جهان خواب که به صورت ناخودآگاه زندگی میکنیم. 3) جهان ذهنی که مقدمهٔ برنامهریزی برای زندگی در این جهان است که ساختارهای این برنامهریزی برای زندگی در این جهان به وسیلهٔ تفکراتی است که در چهار وادی قبل آموزش گرفتهایم؛ مثلاً ما وقتی میخواهیم غذایی بپزیم، ابتدا در فکر خودمان تصویرسازی میکنیم و بعد شروع به درستکردن آن مینماییم یا اگر مواد آن را نداشته باشیم بلافاصله آن ساختار از بین میرود و تصویر دیگری جایگزین آن میشود.
حالا این در مورد غذا درستکردن بود، ما برای انجام کارهای دیگر هم ابتدا باید تفکر نماییم و ساختار مربوطه را در ذهن خود به وجود آوریم و بعد شروع به حرکت کنیم تا بتوانیم به هدف خود برسیم؛ بنابراین تا زمانی که ساختارهای فکری خودمان را به ساختارهای عملیاتی تبدیل نکنیم به هیچ نتیجهای نخواهیم رسید. تیتر وادی پنجم از دو بخش تشکیل شده است، بخش اول میگوید: تفکر قدرت مطلق حل نیست،
این وادی دقیقاً دست روی مسائل و مشکلات ما میگذارد که ما هر روز با آنها سر و کار داریم و همیشه در حال فکرکردن به همان درد و رنجها هستیم و بخش دوم هم حرکت و رسیدن به هدف است که ما توجه کافی به این موضوع را نداشتهایم. این وادی به من آموزش میدهد که اگر امروز با دردها و مشکلات خودم روبرو نشوم و حرکتی برای حلکردن آنها نکنم، مشکلات من همانطور لاینحل خواهندماند؛ بنابراین برای همیشه باید با ترسها، اضطرابها، ناامیدیها و خیلی از مسائل منفی دیگر که آرامش من را بر هم میزنند و مانع حرکت من شدهاند مقابله کنم و درصدد حل آنها برآیم.
زمانی که ما در برابر مشکلات و ناراحتیها مقاومت میکنیم و میجنگیم برای خودمان درگیری ذهنی به وجود میآوریم در واقع انرژی آن مشکل را بیشتر میکنیم و ذهن ما درگیر میشود؛ اما برعکس اگر با تمام وجود تمام سختیها و مشکلات را بپذیریم و قبول کنیم که مشکلات جزء زندگی ما هستند، انرژی آنها را کم خواهیم کرد، اینجاست که حرکت ما شروع میشود و میتوانیم راهکارهای درستی پیدا کنیم و تصمیم بگیریم و شروع به حرکت نماییم.
این وادی هفت کلید طلایی را در اختیار ما قرار میدهد تا حرکت خودمان را آغاز نماییم. 1) برگشت از ضد ارزشها 2) خودداری 3) قناعت 4) صبر 5) تجسس قضاوت و غیبت 6) پسانداز کردن 7) توکل، رضا و تسلیم است. من از این وادی نتیجه گرفتم که تا زمانی که ساختارهای فکری خودم را به ساختارهای عملیاتی تبدیل نکنم هیچ نتیجهای نخواهم گرفت.

مرزبان کشیک: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تایپیست: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مهلا رهجوی راهنما همسفر پریا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
112