در سی دی عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر، جناب آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند که اصولاً سرما چیزی هست مثل ناآگاهی، مثل نادانی یا تاریکی، یعنی عدم. سرما به معنای این است که گرما و انرژی نیست و به آن صفر درجه کلوین می‌گویند یعنی چیزی حدود ۲۷۰- درجه سانتیگراد. پس سرما تمثیل «نبود» است.
در کتاب ۶۰درجه زیر صفر اعتیاد به سرما و خود شخص مصرف کننده به غول یخی تشبیه شده است. یعنی بعضی از چیزها در وجود مصرف کننده نیست، البته نه در حد ۲۷۰- بلکه در حد ۶۰-. مثلاً محبت در این افراد در درجات پایین است. قدرت تشخیص، قدرت تصمیم گیری و تفکر، رفت و آمد و حتی روابط در مصرف کننده را مصرف آن‌ها تعیین می‌کند. کاری که سرما می‌کند این است که حس را از بین می‌برد و حرکت را از انسان می‌گیرد.
حال فرد مصرف کننده باید از این سرمایی که داخل آن قرار گرفته و جهانی که تمامش یخ زده است خارج شود. شاید عبور از این منطقه سخت و خطرناک باشد اما ذره ذره با حرکت در مسیر مستقیم و پیوسته امکان پذیر است.
تا قبل از اینکه روش DST کشف شود این سرما راه خروج نداشت و معمولاً یک مرتبه شخص را از سرما خارج می‌کردند و آسیب و شوک شدیدی به شخص وارد می‌شد؛ درست مثل زمانی که از شدت سرمای زیاد فوری انگشت‌های‌مان را روی بخاری می‌گذاشتیم و درد ناشی از این شوک ۱۰ برابر بیشتر از سرما بود. اما با کتاب ۶۰ درجه این راه نشانه‌گذاری شد و تابلوهای رانندگی در این مسیر پر پیچ و خم مشخص شد تا به وضعیت تعادل و رهایی برسیم.
در جای دیگری از این سی دی دکتر لوئی به جناب مهندس می‌گویند که آنچه باید به انجام برسد به نصف رسیده است، در صورتی‌که آقای مهندس اوایل سفرشان بودند. توضیحی که آقای مهندس در مورد این جمله می‌دهند این است که در هر موضوعی، نود درصد از راه، پیدا کردن نقطه شروع یا حرکت و تصمیم‌گیری برای انجام کار است.
منبع: سی‌دی عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر
نویسنده: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر آتنا (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نگین زهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
37