English Version
This Site Is Available In English

حرکت است که تفکرات را کامل کرده و ما را به مقصد می‌رساند

حرکت است که تفکرات را کامل کرده و ما را به مقصد می‌رساند

جلسه ششم از دوره سی‌‌ودوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی راهنمای تازه واردین همسفر ارغوان، نگهبانی همسفر رحیمه و دبیری همسفر اکرم با دستور‌جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳۰ تیر‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم که این لحظه را روزی من قرار داد تا در کنار شما عزیزان حضور داشته باشم. ابتدا از نگهبان جلسه، لژیون مرزبانی و راهنمایان خود همسفر سعیده و همسفر زهرا تشکر می‌کنم که اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کرده و آموزش دریافت کنم.
دستورجلسه این هفته «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید.) و تأثیر آن روی من» است. ما تاکنون آموزه‌های چهار وادی را پشت سر گذاشته‌ایم و اینک به وادی پنجم رسیده‌ایم. تیتر وادی اول بیان می‌کند: «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد و بدون تفکر آن‌چه هست رو به زوال می‌رود.» به این معنی که من به چه موضوعی فکر کنم یا فکر نکنم؛ چراکه تفکر نقش حیاتی و کلیدی را در زندگی ما ایفا می‌کند؛ همچنین وادی دوم می‌گوید که ما پوچ و بیهوده آفریده نشده‌ایم و درواقع در پی خلقت ما هدفی وجود داشته که نباید ناامید باشیم. وادی سوم به ما می‌آموزد که هیچ‌کس به‌اندازه خود من، من را نمی‌شناسد و خود من باید به خودم کمک کنم و در وادی چهارم به من آموخت که بار مسئولیت زندگی خود را به‌عهده بگیرم و کسی را مقصر ندانم.
اکنون در وادی پنجم فرمان حرکت را صادر می‌کند و با صراحت تمام می‌گوید که باید حرکت کنید؛ زیرا تا حرکت نکنید هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد. فکر و تفکر به‌‌تنهایی حلال مشکلات نیست و برای رسیدن به محصول، نتیجه، حل مشکلات و درمان اعتیاد بایستی حرکت کنیم؛ زیرا حرکت است که تفکرات ما را کامل می‌کند و ما را به مقصد می‌رساند. در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست و شاید در جهان‌های دیگر و پس از مرگ، تفکر، قدرت مطلق حل باشد؛ اما در جهان ما و بعد فیزیک، تفکر در حالی‌ که بسیار مهم، حیاتی و تعیین‌کننده است، قدرت مطلق حل نیست. قدرت مطلق حل مشکلات در تفکر صحیح و سالم بر مبنا آموزش، دانایی، حرکت و عمل سالم است. یکی از عمیق‌ترین مفاهیم در مسیر رشد و درمان انسان، همین یک جمله ساده و پرمعنا می‌باشد که تفکر بدون شک، نقطه شروع هر تغییر و تحولی خواهد بود؛ اما این آغاز تنها یک مرحله از حرکت بوده و نه‌ تمام آن است.
این وادی به صراحت بیان می‌کند که تنها با نشستن و فکر کردن، هیچ مسئله‌ای در زندگی حل نخواهد شد؛ مگر آن‌که به‌دنبال آن حرکت صورت بگیرد. تفکر مانند چراغی است که مسیر را روشن می‌کند؛ اما این روشنایی به‌تنهایی ما را به مقصد نمی‌رساند و بسیارند انسان‌هایی که در چرخه فکرکردن، گرفتار می‌شوند. اینک پس از تفکر بایستی برخاست و حرکت کرد؛ چراکه این رفتن می‌تواند در قالب تغییر سبک زندگی باشد که در سیستم آموزشی کنگره۶۰، اعضا پس از رسیدن به باور درمان، با حرکت در مسیر آموزش و خدمت، گام‌به‌گام به بهبودی نزدیک می‌شوند. وادی پنجم می‌خواهد به ما بگوید که تفکرات ما تا زمانی‌که حرکت نکنیم از قوه به فعل تبدیل نمی‌شوند.
ما با استفاده از تفکراتمان و قدرت تصویرسازی ذهن، هر چیزی را می‌توانیم به لحظه در ذهن خود خلق کنیم و حتی غیر ممکن‌ها را که همان توانایی و قدرت کن‌فیکون است را به‌وجود آوریم؛ چراکه خداوند این توانایی را تمام و کمال در اختیار ما قرار داده است و هر چیزی را می‌توان در لحظه خلق کرد یا به‌عبارتی شوشود اتفاق بیافتد. وادی پنجم به ۳جهان خاکی، خواب و ذهنی اشاره می‌کند که جهان خاکی را به‌صورت خود‌آگاه و جهان خواب را به‌صورت ناخودآگاه در آن زندگی می‌کنیم؛ جهان ذهنی مقدمه یا عمل تمرینی برای چگونه زندگی‌کردن در این جهان و یا سایر جهان‌های دیگر است که ساختار آن به وسیله تفکر به‌وجود می‌آید‌. انسان باید تفکرات خود را به مرحله اجرایی و عملیاتی برساند تا ساختار جدیدی را خلق کند.
ما در این وادی تمرین می‌کنیم تا ساختارهای تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم و به آن دسته از افکارمان که منطقی هستند اجازه دهیم تا وارد مرحله اجرایی و عملیاتی شوند؛ زیرا برای به‌اجرا در آوردن ساختارهای فکری و تبدیل آن به ساختارهای عملی، بایستی از حالت اضطراب، ترس، عدم اعتماد به‌نفس، ناامیدی و سایر نکات منفی خارج شویم تا به مرحله آرامش قدم بگذاریم؛ چراکه برای رسیدن به آرامش باید پاکسازی و سازندگی را از خود آغاز کنیم. اینک برای دوری از ضدارزش‌ها به پله‌هایی اشاره شده که عبارتند از: ۱- برگشت از ضد‌ارزش‌ها: خروج از اسارت شیطان، بازنمودن بند اعتیاد است که به‌‌عبارت‌ دیگر، درمان اعتیاد بدون درنظرگرفتن این مسئله، دست‌نیافتنی خواهد بود؛ همچنین دوری از ضد‌ارزش‌هایی مانند دروغ گفتن، تجسس کردن و غیبت کردن می‌باشد. ۲- خودداری: همان‌گونه که از این واژه مشخص است در اختیار داشتن خود و انسان خوددار، شخصی است که صاحب و فرمانده خودش بوده و اختیار خودش را در دست دارد.

۳- صبر: صبر یکی از زیباترین موضوعات و مفاهیمی است که ما در کنگره۶۰ و در طول دوره درمان اعتیاد با آن آشنا می‌شویم. انسانی که مفهوم حقیقی صبر را بیاموزد و در زندگی خود به‌کار بگیرد درواقع به‌جایگاه بسیار ارزشمندی رسیده است. صبر یکی از صفات زیبایی بوده که در کلام‌الله به کرات از آن یاد می‌شود. ما برای درمان اعتیاد، شدیداً نیازمند آموختن و بکارگیری مفهوم صبر در زندگی خود هستیم؛ چراکه در غیر این‌صورت و بدون در نظرگرفتن صبر و عمل به آن، هرگز به‌مرحله درمان اعتیاد نخواهیم رسید. درمان اعتیاد ۱۰ الی ۱۱ماه زمان لازم دارد. ۴- قناعت: قناعت نیز در جای خود بسیار تا بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا انسان باید به آن‌چه دارد قانع باشد و قدر داشته‌های خود را بداند؛ چراکه با قناعت، استفاده درست، شکرگزاری نعمت‌ها و امکاناتی که در اختیار داریم و در ادامه با تلاش و کوشش فراوان می‌توانیم پایه‌های مالی زندگی خود را مستحکم کنیم؛ بنابراین در زندگی استحکام پایه‌های مالی بسیار تا بسیار مهم است.
۵- پس‌انداز: پس‌انداز می‌تواند هم بعد معنوی و هم بعد مادی داشته باشد که از نظر مادی ما باید در همه حال برای آینده پس‌انداز داشته باشیم؛ زیرا هیچ شخصی از فردا خود خبر ندارد. پس‌انداز کردن یک هنر است که درواقع در تغییر فکر، اندیشه، برنامه‌ریزی و هدفمند بودن در زندگی ما را یاری می‌کند. ۶- تجسس، قضاوت و غیبت:  ما شاید سال‌ها انرژی و زمان خود را صرف تجسس و دخالت در امور دیگران کرده‌ایم، خودمان را در جایگاه قاضی قرار داده و قضاوت کرده باشیم و پشت سر دیگران نیز غیبت می‌کردیم. آقای مهندس حسین دژاکام  می‌فرمایند: شخصی به شخصی گفت: خانه فلانی عروسی است؛ شخص گفت به من چه، او گفت شما نیز دعوت هستید! باز شخص در جواب او پاسخ داد به تو چه؛ بنابراین ما هر اندازه درگیر تجسس، قضاوت و غیبت دیگران باشیم، حال خودمان خراب می‌شود.
۷- توکل، رضا و تسلیم: ما در زندگی روزمره با این مسئله بسیار مواجه می‌شویم؛ به‌عنوان مثال: ما برای انجام عملی به خداوند توکل می‌کنیم و او را وکیل خود قرار می‌دهیم؛ اما در ادامه آیا می‌توانیم دست روی دست بگذاریم، خودمان هیچ‌گونه تلاشی نکنیم و بگوییم که ما به خداوند توکل کرده‌ایم و خدا خودش همه چیز را درست می‌کند! در پاسخ باید بیان کنم که خیر، همان‌گونه که ما یاد‌گرفتیم بایستی مسئولیت امورات زندگی خود را بپذیریم و در جهت آن‌ها تلاش و کوشش کنیم؛ بنابراین اگر زمانی به مشکل برخورد کردیم که حل آن از قدرت ما خارج بود، آن‌گاه می‌توانیم به قدرت مطلق توکل کرده، از او کمک بخواهیم و راضی به رضای او باشیم. تسلیم نیز که مرحله بعد از رضا و توکل است یعنی ما هیچ‌چیز به‌جز خواست قدرت مطلق نخواهیم شد و این موضوع را با تمام وجود باید بپذیریم. تک‌تک این هفت کلید در حرکت تا رسیدن به اهداف و خواسته‌های ما به ما کمک می‌کند؛ زیرا حرکت باید دائمی باشد و سکون مساوی با سقوط است؛ بنابراین پارامتر زمان بسیار در حرکت درست به ما کمک می‌کند و این همان چیزی است که باعث می‌شود ما بتوانیم از تاریکی خارج شویم و به روشنایی برسیم.


اهدا تقدیرنامه لژیون سردار

 

مرزبان کشیک: همسفر مرضیه و مسافر غلامرضا
تایپ: راهنمای تازه‌واردین همسفر ارغوان
ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه، مرزبان خبری
عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)، دبیر سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .