که این وادی دهد بر تو نشانی

بدان در فکر تنها حاصلی نیست
فقط اندیشه کردن عاقلی نیست

که این وادی دهد بر تو نشانی
که قدر فکر و رفتن  را بدانی

نخست دوری نما از ضد ارزش 
که تا پایت نلرزد وقت لرزش

قناعت پیشه کن مالت نگه دار
پس اندازی بکن پولت نگه دار

پس اندازی به قدر پاره ای کن
برای روز سختی ، چاره ای کن

صبوری گر کنی خوش آیدت باز
که نا صبری تو را بد آیدت باز

قضاوت کردن و غیبت گناه است
تجسس کردن و تهمت تباه است 

بهر هر کاری اگر کردی توکل
درونش گر کنی صبر و تحمل

توکل بر خدا‌ اندیشه ساز است
رضایش در درونت چاره ساز است

به هر کاری تفکر بهترین است
ولیکن چاره رفتن چنین است

چنان کن خویش را تسلیم جانان
که اسماعیل خود می کرد قربان

به احسان و کرم دلها بدست آر
کزین بهتر نباشد در جهان کار

سراینده: مسافر علی‌اکبر