وادی پنجم در کتاب عشق ۱۴ وادی برای رسیدن به خود، در کنگره60 درباره "صبور بودن و صبر کردن در مسیر رشد و تغییر" است. در وادی ۱ تا ۴ ما در مورد مسئله تفکر کار کردیم و در آن حالات گوناگون را بررسی کردیم که تمام ساختارها با تفکر به‌وجود می‌آید. وادی اول که با تفکر شروع می‌شود تا وادی چهارم. هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته باید بدانیم که هیچ موجودی به اندازه خودمان راجع به خودمان فکر نمی‌کند و در وادی چهارم که مسئله خداوند را مطرح می‌کند و به ما می‌گوید که همه چیز با تفکر شروع می‌شود و حوزه، چهارچوب و خط و خطوط تفکر را به ما نشان می‌دهد.
همه تفکراتی که در وادی ۱ تا ۴ کار کردیم اگر وارد عمل نشوند هیچ ارزشی ندارند؛ «تفکری که به رشته عمل در نیاید هیچ ارزشی ندارد»؛ برای نهادن چه سنگ و چه زر. اگر من اطلاعات زیادی دارم ولی بلد نیستم از آن استفاده کنم پس به چه درد می‌خورد؟ در این وادی می‌خواهد بگوید که به درون خود نگاه کنیم، به طبیعت، به کوه، به دشت و ببینیم که چه عظمتی دارد و این عظمت می‌خواهد بگوید که انسان در سه جهان زندگی می‌کند؛ یکی جهان خاکی و دوم جهان خواب و سوم جهان ذهن؛ این جهان ذهن خیلی مهم است، چون با تفکر در جهان ذهن ساختار را می‌سازیم و به اجرا در می‌آوریم، حال ممکن است این ساختار به سمت مثبت باشد یا منفی و یا حتی خنثی و باید به دو نکته مهم توجه داشته باشیم، تفکر و تشکیل ساختار مناسب ذهن و به اجرا در آوردن ساختار ذهن.
در این وادی تمرین می‌کنیم تا تفکرات خود را از قوه به فعل در آوریم و آن دسته از افکارمان که منطقی هستند را اجرایی کنیم و برای اجرایی کردن باید از ترس، ناامیدی، اضطراب و... خارج شویم تا به مرحله آرامش برسیم. برای رسیدن به آرامش باید پاکسازی و سازندگی را از خود شروع کنیم، باید پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک داشته باشیم. در واقع باید از ضد ارزشها دوری کنیم و تزکیه و پالایش را انجام دهیم تا بتوانیم صعود کنیم. این وادی می‌گوید هر تغییری در زندگی نیاز به زمان و صبر دارد. همان‌طور که یک گیاه برای رشد باید به مرور، آب و نور دریافت کند، ما هم باید در مسیر درمان و رشد خود صبور باشیم و ناامید نشویم، اگر عجله کنیم یا زود تسلیم شویم، به درمان نمی‌رسیم.
درمان یک مسیر منظم و دورانی دارد؛ هر رهجو باید در این چرخه رشد کند، بچرخد، زمین بخورد، بلند شود و ادامه دهد. در واقع وادی پنجم به ما یاد می‌دهد که باید به روند کار اعتماد کنیم و با آرامش و امید به جلو حرکت کنیم تا تغییر واقعی و ماندگار رخ دهد. «در دل هر تاریکی نوری هست اگر حرکت کنی پیدایش می‌کنی». آقای مهندس می‌فرمایند:«ما تا وقتی در ذهن، فکر و خیال بمانیم و فقط از مشکلات حرف بزنیم هیچ‌چیز درست نمی‌شود. راه نجات از تاریکی فقط با حرکت کردن است؛ یعنی باید وارد عمل شویم حتی اگر قدم‌ها کوچک باشد».
پنج راهکار مهم برای تغییر در این بخش هست که ابتدا خودداری؛ یعنی در برابر خواسته‌های نفس و ضد ارزشها ایستادگی کنیم. قناعت؛ یعنی با داشته‌هایت زندگی کن، قناعت یعنی با عزت زندگی کردن، این‌که من نه بپوشم نه بخورم و هیچ لذتی از دنیا نبرم و فقط مال‌اندوزی کنم، قناعت نیست. صبر: تغییر زمان می‌برد، نمی‌شود یک شبه از تاریکی خارج شویم. صبر؛ یعنی بدانی اگر درست حرکت کنی، نتیجه خوبی می‌گیری. صبر را هم باید در کنار مشکلاتی که داریم قرار دهیم و حرکت و تلاش کنیم تا به هدف خود برسیم.
تجسس و قضاوت کردن؛ خود جزئی از ضد ارزشها است و نباید در کار دیگران دخالت کنیم و تمرکزمان روی خودمان باشد. پس‌انداز هم مالی و هم انرژی؛ یعنی پول و وقت خود را بیهوده هدر ندهیم، انرژی را صرف کارهای مفید کنیم، پس‌انداز برای آدم‌های فقیر است و باید کاری کنیم که همیشه پس انداز را داشته باشیم. اگر بخواهیم از تاریکی بیرون بیاییم باید حرکت کنیم، صبر داشته باشیم، قضاوت نکنیم، جایگزین سالم برای ضد ارزشها پیدا کنیم و آن هم این است که فرمان‌بردار باشیم و قوانین کنگره۶۰ را بند به بند رعایت کنیم.
منابع: کتاب عشق ۱۴وادی برای رسیدن به خود، سی‌دی‌های وادی پنجم ۱ و ۲
نویسنده: راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
عکس و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
164