از ما حرکت از خدا برکت

ششمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر ربیع با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن روی من» در تاریخ ۲۹ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، حسن هستم مسافر، اول از همه خدا را شاکرم که این فرصت را به من داد تا در این جایگاه خدمت کنم. از آقا مهران ایجنت محترم و حسن آقا که راهنمای قبلی من بودند، همچنین از نگهبان و تمام کسانی که این امکان را برایم فراهم کردند تا هم خدمت کنم و هم آموزش ببینم، صمیمانه تشکر کنم.

در جهان ما منظور جهان فیزیکی و خاکی که در آن زندگی می‌کنیم تفکر به تنهایی قدرت مطلق نیست. یعنی صرفاً با فکر کردن  نمی‌توانی به آن هدف برسی، بلکه باید همراه با عمل باشد. خودم سال ۹۱ با کنگره آشنا شدم و راه را پیدا کردم. قبل از آشنایی با کنگره، همیشه به ترک فکر می‌کردم، اما هرگز اقدام نمی‌کردم چون راهش را بلد نبودم. خدا را شکر که دوباره این فرصت را به من داد تا راه را یاد بگیرم و به کنگره برگردم.

در جهان ما تفکر قدرت مطلق نیست یعنی این مسیر ۱۱ ماهه را باید تا آخر بروی، به راهنما گوش کنی و عمل کنی تا به هدف برسی. هدف نهایی گرفتن گل رهایی از دست آقای مهندس است ، یک رهایی ناب و کامل.

در اینجا می‌خواهم از تجربیاتم در کنگره بگویم. یاد گرفتم که جسم ما از سلول‌های عصبی، ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، مواد شبه‌افیونی و سیستم‌های بسیار دقیق و منظم تشکیل شده است. مواد مخدر به تدریج همه این سیستم‌ها را از کار می‌اندازد و سلول‌های بدن ما را نابود می‌کند. جالب اینجاست که وقتی مواد مصرف می‌کنیم، احساس می‌کنیم همه چیز خوب است و مشکلی وجود ندارد، در حالی که در همان لحظه مواد دارد بدن ما را تخریب می‌کند.

وقتی خمار می‌شویم، تازه متوجه می‌شویم با بدن مان چه کرده‌ایم. اما به جای اصلاح، دوباره به سراغ مواد می‌رویم تا درد را نبینیم این چرخه مدام تکرار می‌شود مصرف، نشئگی، خماری و مصرف مجدد. فکر می‌کنیم داریم درد را درمان می‌کنیم، اما در واقع روز به روز بدنمان را بیشتر نابود می‌کنیم.

وقتی جسم نابود می‌شود، ذهن و جهان‌بینی ما هم خراب می‌شود. همانطور که آقای مهندس می‌گویند، خصوصیات اخلاقی روح و روان هم آسیب می‌بیند. اعتیاد هر سه ضلع وجود انسان را نابود می‌کند.
اعتیاد دقیقاً مثل دندان درد است. فرد برای تسکین درد مسکن می‌خورد، درد موقتاً آرام می‌شود، اما وقتی اثر مسکن از بین می‌رود، درد بازمی‌گردد. در حالی که نیاز واقعی به درمان ریشه‌ای مثل عصب‌کشی دارد. اعتیاد هم همینطور است  ما با مواد مخدر فقط درد را موقتاً تسکین می‌دهیم، در حالی که نیاز به درمان ریشه‌ای داریم.

این چرخه معیوب برای همه یکسان است. فرقی نمی‌کند بی‌سواد باشی یا تحصیل‌کرده، ثروتمند باشی یا فقیر، معروف باشی یا گمنام. هر کس در دام اعتیاد بیفتد در همین چرخه گرفتار می‌شود.
در کنگره به ما یاد می‌دهند که با ترس‌هایمان روبرو شویم. با کاهش تدریجی دارو، بدن شروع به بازسازی خود می‌کند. جالب اینجاست که بدن انسان برخلاف ماشین، تا زمانی که زنده است و نفس می‌کشد، قدرت ترمیم خود را دارد - به شرطی که شرایط مناسب را برایش فراهم کنیم.

وقتی این مسیر را تا آخر ادامه دهی، می‌بینی که ترس‌هایت بی‌اساس بوده‌اند و قبل از اینکه بفهمی، آن ۱۱ ماه می‌گذرد و گل رهایی را از دست آقای مهندس می‌گیری. من توانستم این راه را طی کنم و مطمئنم تو هم می‌توانی.
ممنون از اینکه با حوصله به صحبت‌هایم گوش دادید.