تفکر به تنهایی کافی نیست

جلسه ششم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد به استادی همسفر سها، نگهبانی همسفر سهیلا و دبیری همسفر مهسا با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند) و تاثیر آن روی من» روز یک‌شنبه 29 تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه وادی پنجم می‌گوید: «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند.»

ما در چهار وادی قبل گفتیم که قبل از انجام هر کاری باید تفکر داشته باشیم، ولی در وادی پنجم تأکید می‌کند که تفکر به تنهایی کافی نیست و باید همراه با حرکت و عمل باشد تا مشکلات ما حل شود. باید تفکراتمان‌ را به مرحله اجرا در بیاوریم تا در زندگی ما مؤثر واقع  شود، نشستن و دست روی دست گذاشتن و فقط گوش دادن کافی نیست، باید حرکت داشته باشیم تا به نتیجه برسیم. ما در سه جهان زندگی می‌کنیم؛ جهان خاکی یا فیزیکی که ما در آن زندگی می‌کنیم، جهان خواب که ما وقتی می‌خوابیم خیلی چیزها را در خواب می‌بینیم و دیگری جهان ذهن؛ جهان ذهن جهانی است که ما هر چیزی را تصور می‌کنیم در ذهنمان می‌آید.
آقای مهندس فرمودند: هر چیزی که در زندگی ما کاربرد دارد نباید فقط تصویر ذهن ما باشد و باید به مرحله اجرا در بیاید و باید به آن عمل کنیم. مثلاً ما می‌خواهیم غذایی را درست کنیم ولی حتی وسایلش را نداریم و فقط در ذهنمان است و تا این تصویر ذهنی عملی نشود هیچ غذایی درست نمی‌شود. به فرموده آقای مهندس: با حلواحلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود. ما تا موقعی که در این جهان زندگی می‌کنیم تفکر به تنهایی فایده‌ای ندارد و تفکرات ما باید به مرحله اجرا در بیاید و برای این‌که بتوانیم در این سه جهان با آرامش زندگی کنیم باید 7 پارامتر را به مرحله اجرا در بیاوریم و به آن‌ها عمل کنیم و این 7 مورد مثل قوانین راهنمایی و رانندگی هستند که اگر درست اجرا نشوند باعث ایجاد مشکلات می‌شوند و عبارتند از:
1. دوری از ضدارزش‌ها: باید از دروغ‌گفتن، غیبت‌کردن، تجسس‌کردن و دخالت‌کردن در کار دیگران دوری کنیم و این‌ها به تنهایی درست نمی‌شود؛ برای مثال یک نفر می‌گوید من از این به بعد توبه می‌کنم و دیگر دروغ نمی‌گویم و غیبت نمی‌کنم ولی این‌طور نیست، ما باید بهایش را بپردازیم تا بتوانیم کم‌کم آن‌ها را درست کنیم، یک‌باره نمی‌توانیم تمام این ضدارزش‌ها را اصلاح کنیم.

2. خودداری: جایی که می‌دانم رفتن ما به صلاح نیست و ممکن است دچار مشکل شویم، نباید برویم، خود من در مورد خودداری اطلاعات کاملی نداشتم و جایی که نباید بروم، رفتم و به مشکل برخوردم، تا قبل از این‌که دستور جلسه را گوش بدهم خیلی با خودم کلنجار رفتم که چرا این کار را کردم و به این نتیجه رسیدم که من اصلاً تفکر نکردم و این کار را انجام دادم، اگر تفکر می‌کردم، این اتفاق نمی‌افتاد و جایی که نباید حرف بزنیم، حرف نزنیم و مداخله نکنیم.
3. صبر: برای درمان اعتیاد؛ اگر در طول درمان و برای شرکت در جلسات صبر داشته باشیم روند درمان بهتر پیش می‌رود.
4. قناعت: یک پزشک در دوران دانشجویی خود تلاش‌های بسیاری می‌کند از وقتش می‌گذرد و از مالش بسیار قناعت می‌کند تا بعد از ۱۲ سال یک پزشک ماهر شود.
5. توکل: ما باید برای انجام کارها به خداوند توکل و ایمان داشته باشیم و همراه با توکل باید حرکت کنیم تا کارها انجام شود.
6. رضا: خیلی از ما از چیزهایی که داریم راضی نیستیم، مثلاً یک مصرف‌کننده راضی به مقدار داروی خود نیست و می‌گوید کم است، اگر رضایت داشته باشیم در ادامه راه موفق می‌شویم.
7. تسلیم: ما باید در برابر خواست و فرمان الهی تسلیم باشیم و از قوانین و خواست خداوند پیروی کنیم تا موفق شویم.

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر قاسم
تایپیست: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
ویراستار: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
عکاس و ارسال: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد