جلسه هفتم از دور هفتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی الوند با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر عبدالله با دستور جلسه وادی پنجم و تاثیر آن روی من روز یکشنبه مورخه 29 تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
قبل از هر چیز از گروه مرزبانی، ایجنت و راهنمای عزیزم تشکر میکنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و اولین مشارکت را داشته باشم. خدار را شکر که در کنگره 60 هستم و این جایگاه استادی را برای اولین بار تجربه می کنم و واقعیتش این است که استرس زیادی دارم ولی سعی می کنم کمی درباره دستور جلسه و بعد از آن بصورت دلی از حس و حالم بگویم.
دستور جلسه امروز درباره وادی پنجم و تاثیر آن روی من است، در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل مینماید. وادی پنجم با صراحت تمام میگوید که بایستی حرکت کنی و تا حرکت نکنی، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. فکر و تفکر، بهتنهایی حلال مشکلات نیست، برای رسیدن به محصول و نتیجه و حل مشکلات و یا درمان اعتیاد، بایستی حرکت نماییم. حرکت است که تفکرات ما را کامل مینماید و ما را به مقصود میرساند. در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست. شاید در جهانهای دیگر و بعد از مرگ، تفکر، قدرت مطلق حل باشد، اما در جهان ما و بعد فیزیک، تفکر درحالیکه بسیار مهم و حیاتی و تعیینکننده است، اما قدرت مطلق حل نیست. قدرت مطلق حل مشکلات، در تفکر صحیح و سالم بر مبنای آموزش و دانایی و حرکت و عمل سالم است.

در قسمت دوم و درباره حس و حال خودم باید بگویم، خدا را شکر می نمایم که با توجه به تخریب بالا متادون و اینکه بصورت دایم و بمدت 5 سال در خانه بودم و با وجود داشتن پدر و برادر مصرف کننده واقعا از زندگی نا امید شده بودم ولی با کمک راهنمای عزیزم آقا وحید و آموزش های نابشان توانستم پیام کنگره را دریافت کنم و یک سفر خوب با گوش دادن به فرامین راهنمای د اشته باشم. من همیشه کلمه چشم بر زبانم جاری بود و این خدمت کردن بود که حال مرا خوب کرد. حسینی که بیرون از کنگره دربین خانواده اقوام و دوستان هیچ ارزشی نداشتم با خدمت کردن و قرار گرفتن در مسیر درست و بالا بردن جهان بینی توانستم وجه اجتماعی از بین رفته ام را پیدا کنم و باید بگویم که از لحاظ جسمی نیز خدا را شکر توانستم علیرغم پا درد و معده درد شدید به سلامتی دست پیدا کنم و همه اینها را مدیون کنگره و جناب مهندس دژاکام و راهنمای عزیزم هستم و این حس و حال خوب را برای همه مسافران از خداوند بزرگ خواستارم. در انتها باز هم خداوند را شاکرم و تنها آرزوی من این است که در کنگره ماندگار باشم و خدمتگذار خوبی برای خودم و دیگران باشم.
مرزبان کشیک: مسافر مرتضی
تایپ: مسافر محمدجواد ل 10
ویراستاری و تنظیم: مسافر یاسر
- تعداد بازدید از این مطلب :
174