بنام قدرت مطلق الله
برای درمان اعتیاد هیچ راهی وجود نداشت ولی از سال ۱۳۷۷ تا کنون مسیر DST در کنگره باز شده و صورت مسئله اعتیاد در کتاب ۶۰ درجه مطرح گردید. در مورد اعتیاد ۳ دسته مطرح می‌شوند، گروه اول علاقه مند به اعتیاد و مصرف مواد می باشند، گروه دوم علاقه مند به درمان اعتیادِ خود هستند و گروه سوم هم نامزدهای اعتیاد می‌باشند.
یک جا مسئله ترک را داریم و در یک جا هم مسئله درمان مطرح می‌شود! کنگره ۶۰ معتقد است که درمان، فوقِ ترک می‌باشد و درمان به تنهایی کافی نیست! بلکه تعادل هم لازم است و در اینجا تعادل، فوقِ درمان می‌باشد.
اعتیاد مسئله ای بوده که از دوران قدیم انسان‌ها با آن درگیر بوده اند و در قدیم اعتیاد به الکل مشکل ساز بود.
عارف و شاعر بزرگ مولانا می‌گوید: چون کِشتی بی لَنگر هی کژ می‌شد و مَژ می‌شد و ما می‌بینیم که شخص معتاد و الکلی هِی کج می‌شود و خم می‌شود و به پائین می‌رود.
اعتیاد یک اختاپوسی است که وقتی انسان را در بر می‌گیرد، شخص نمی‌تواند کاری برای خودش انجام بدهد! زیرا بد ترین دردِ روزگار خُماری است و انسانی که خُمار است قدرت تشخیص ندارد!
هروئین، تریاک، حشیش، کوکائین و کریستال(شیشه) همگی ریشه گیاهی دارند و مصرف آنها مانند این است که برای رفع گرسنگی از گیاهان خار داری استفاده می‌کنید که به هیچ عنوان به شما احساس سیری نمی‌دهند.
اعتیاد تمام قسمت‌هایی که در بدن، وظیفه تولید مواد شبه افیونی دارند را از کار می اندازد و تولید سروتونین و دوپامین و سیستم ایمنی بدن را مختل می‌کند.
و در آخر، کنگره ۶۰ به استحکام پایه های مالی بسیار اهمیت می‌دهد، هم در زندگی شخصی با در نظر گرفتن عنصر زمان باید به مسائل مالی و پس انداز کردن پرداخت و هم برای پیش برد اهداف کنگره و حفظ این بستر کوشش نمود.
با تشکر مسافر رضا، لژیون مرزبانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
68