خروج از اسارت شیطان با حرکت کردن

وادی پنجم به ما می‌آموزد که بایستی حرکت کنیم و تا زمانی‌که گامی برنداریم، هیچ اتفاقی در زندگی ما رخ نخواهد داد. تفکر، به تنهایی برای حل مشکلات کافی نیست؛ بلکه برای رسیدن به نتیجه مطلوب، باید حرکت کنیم تا با اندیشه درست به مقصد دست‌یابیم. در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.

این وادی به ما می‌آموزد که تفکرات ما تا زمانی که حرکت نکنیم، از قوه به فعل تبدیل نمی‌شود. با تفکر، ایمان و استفاده از قدرت تصویر‌سازی ذهن، همه چیز در اختیار ما خواهد بود. وادی پنجم، هفت گام برای رسیدن به روشنایی دارد که با آموزش گرفتن از آنها می‌توان به سر منزل مقصود رسید. موضوعاتی که در این وادی به ما آموزش داده می‌شود، شامل، برگشت از ضد‌ارزش‌ها، خودداری، قناعت، صبر، تجسس، قضاوت، غیبت، پس‌انداز، توکل، رضا و تسلیم است. هر یک از موضوعات فوق، ناگفته‌های بسیاری در درون خود دارد.

زمانی ما به درک واقعی دست می‌یابیم که هر کدام از آن‌ها را به‌صورت کامل در زندگی خود به کار گیریم. برگشت از ضد ارزش‌‌ها، اولین قدم در این مسیر است. خروج از اسارت شیطان و باز نمودن بند‌ گرفتاری که همان مسئله اعتیاد است. اگر خواهان درمان اعتیاد هستیم، باید با تمام وجود از ضدارزش‌ها دوری کنیم و این‌طور تصور نکنیم که ممکن نیست، باید یکبار در مقابل خواسته‌های نامقعول خود قرار گرفته، با آن بجنگیم و با تمام توان سعی کنیم از آن دوری کنیم.

خودداری، همان‌طور که از این واژه‌ پیداست، یعنی در اختیار داشتن خود و انسان خوددار کسی است که صاحب و فرمانبردار خودش می‌باشد. هرکس باید اختیار کامل خود را در دست بگیرد، اگر قرار است حرفی نزند، کاری انجام ندهد و جایی نرود، اختیارش با خودش باشد. مقاومت کردن در مقابل خواسته نامعقول، مفهوم حقیقی و واقعی صبر بوده که در کلام خداوند بسیار از آن یاد شده است، مانند صبر کردن در طول درمان اعتیاد که ۱۰ الی ۱۱ ماه زمان می‌برد.

با صبر و تحمل، بسیاری از مشکلات حل می‌شود و انسان از تاریکی به روشنایی و در نتیجه به آرامش دست می‌یابد. شایسته است در طول دوره درمان اعتیاد خود، به آنچه داریم قانع باشیم، قدرداشته‌هایمان را بدانیم و این به معنی قناعت است. باید برای نعمت‌ها و امکاناتی که خداوند در اختیار ما قرار داده است، شکرگذاری کنیم تا بتوانیم به نتیجه مطلوبی دست یابیم. قناعت، گنجی است که پایانی ندارد.

توکل به خداوند موضوع بسیار مهم و حیاتی است. ما در زندگی با مسائل و چالش‌های بسیاری رو‌به‌رو می‌شویم که نباید باعث شود، یاد خداوند از ذهن و اندیشه ما خارج گردد. در این مواقع باید با توکل به خداوند، از او یاری بخواهیم و مطمئن باشیم که او ما را یاری می‌رساند. بایستی به جای تجسس در زندگی دیگران، بر حل مشکلات خود تمرکز کنیم. اموراتی را که در آن دانش و آگاهی نداریم، انجام ندهیم، از تجسس، قضاوت ناآگاهانه و غیبت که حس گمراهی را در ما تقویت می‌کند بپرهیزیم.

اکنون پس از مسائل معنوی، باید جنبه مادی را هم در‌نظر بگیریم، پس انداز، تنها به معنای جمع‌آوری پول نیست؛ بلکه به معنای مدیریت منابع است، به عنوان مثال اگر از داشتن تکه نانی محروم بودیم، بعد از بدست آوردنش، همه را به یکباره مصرف نکنیم؛ بلکه مقدار مصرف را مدیریت کنیم؛ حتی اگر اندک است، مقداری از آن را برای زمانی که شاید دوباره دچار بحران شویم، نگاه داریم.

منابع: کتاب عشق ۱۴ وادی، صحبت‌های جناب خدامی
نویسنده: همسفر ساناز، رهجوی راهنما همسفر هانیه(لژیون سوم)
ویرایش: همسفر سمیرا، رهجوی راهنما همسفر زهرا(لژیون هفتم)
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)