تفکر توأم با تحرک

همسفر مریم:
در وادی پنجم، آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند، تفکر، به تنهایی برای حل مشکلات و دست یافتن به نتیجه مطلوب، کافی نیست، بلکه با تلاش و کوشش و تفکر صحیح، مسیر درست، برای رسیدن به هدف مشخص می‌شود. زمانی که تنها تفکر، سرلوحه کار ما باشد، نه تنها نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت، بلکه ما را از هدف اصلی دور خواهد کرد.

برای دستیابی به هدف و نتیجه درست، نیازمند آموزش هستیم. مورد نخست، صبر است. صبری همراه با تلاش و کوشش، تا بتوانیم به هدفمان دست یابیم. مورد دیگر قناعت است، به معنی اینکه ارزش چیزی را که در اختیارم قرار گرفته است را بدانم. اگر این قدردانی صورت نگیرد، امکان از دست دادن آن، افزایش می‌یابد.

ضد‌ارزش‌ها نیز، موضوعاتی هستند که می‌توانند ما را از هدفمان دور کنند. نباید کارهایی را که از درست و یا غلط بودنشان مطمئن نیستیم انجام دهیم و باید از تجسس، غیبت و قضاوت پرهیز کنیم؛ زیرا زمانی که در مورد فردی کنجکاوی می‌کنیم، ناخودآگاه او را، مورد قضاوت قرار می‌دهیم و باید بدانیم قضاوت و غیبت همراه همیشگی یکدیگر هستند.

فردی که مرتکب این اعمال می‌شود، جهالت را نیز، در پرونده اخلاقی و رفتاری خود به‌ همراه دارد. یکی دیگر از کلیدهای دست یافتن به هدف مورد نظر، پس‌انداز کردن است. بسیاری از نیازهای مادی و معنوی ما، با پس‌انداز کردن برطرف می‌شود. رفع نیازهای معنوی، لذت خاصی دارد که در بخشش به دیگران نیز، آشکار می‌شود.

آخرین قدم، در راه رسیدن به هدف، توکل است. زمانی که تمام این مراحل، با تفکر درست و صحیح انجام شود و من نیز، همه تلاش خود را با توکل بر خدا به سرانجام برسانم، آن زمان، می‌توانم امیدوار باشم که تلاش و کوشش من، نتیجه خوشایندی خواهد داشت. من سعی می‌کنم با ایمان و توکل، به تلاش خود ادامه دهم؛ زیرا این دو مورد جداناپذیر هستند و بدون ایمان و توکل، نتیجه به دست آمده مسرت‌بخش نخواهد بود.

همسفر فروزان:
در جهان ما تفکر، قدر مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. این وادی، به اهمیت اقدام و عمل تأکید می‌کند و به ما می‌گوید که چگونه تفکرات خود را عملی کنیم و برای رسیدن به اهداف خود، تفکر و تلاش نماییم. در کنگره‌۶۰، آموزش گرفتیم که تفکر به تنهایی کافی نیست و برای رسیدن به اهداف خود، باید اندیشه خودمان را از قوه به فعل درآوریم.

این وادی به من، که یک همسفر هستم متذکر می‌شود که برای تغییر زندگی، باید ساختارهای ذهنی خودم را اجرایی کنم. من برای رسیدن به اهداف خود باید در مسیر ارزش‌ها قدم بردارم و از ضدارزش‌ها فاصله بگیرم. نشستن، دعا کردن و منتظر معجزه ماندن، عمل بسیار نادرستی است. برای رسیدن به خواسته و ارزش‌ها باید تلاش و کوشش و حرکت کنیم و نباید منتظر شانس باشیم.

  به‌عنوان مثال، اگر در زندگی خود به این نتیجه دست یافتم که من باید صبور باشم، این عمل را تمرین می‌کنم؛ زیرا از وادی پنجم آموزش گرفتم که صبر، کلید موفقیت است و برای دستیابی به هدف یا خواسته، نیاز به صبر و تلاش و زمان دارم و به همین علت نباید در مسیر زندگی ناامید شوم. یکی دیگر از موضوعاتی که وادی پنجم به ما یادآوری می‌کند، قناعت است.

به این معنی که من باید ارزش نعمت‌هایی که در اختیارم قرار گرفته است، را بدانم. من نباید انتظار داشته باشم که در همان ابتدا، به‌ همه خواسته‌هایم دست یابم. موضوعی که همیشه در ذهن من وجود دارد، توکل به خداوند متعال است. من باید در کنار تلاش و کوشش، به خداوند توکل کنم و از او یاری بجویم و این توکل به من و زندگی‌ام آرامش می‌بخشد که در سختی‌ها و مشکلات ناامید نشوم، هراسی نداشته باشم و احساس آرامش و قدرت کنم. این توکل است که به انسان آرامش را هدیه می‌دهد.

همسفر مرجان:
ما در کنگره‌۶۰، آموزش گرفتیم که انسان، همواره در سه جهان فیزیکی، خواب و ذهن زندگی می‌کند. با توجه به وادی پنجم، ما دانستیم در سیر تکامل خود تنها با تفکر، قادر به انجام عملی نیست. برای دست یافتن به آرامش، باید سعی و تلاش و حرکت کنیم.

اولین قدم در این مسیر دوری از ضد‌ارزش‌‌هایی مانند دروغ گفتن، قضاوت و غیبت کردن و... است. گام بعدی خودداری، به معنی اینکه هر زمان که از درست و اشتباه بودن کاری آگاهی نداریم، از انجام آن خودداری کنیم. ما باید قناعت کردن را بیاموزیم. هر اندازه که ما به تجسس، غیبت، قضاوت دیگران بپردازیم و دیگران را سرزنش کنیم، بر مشکلات خودمان افزوده خواهد شد.

نکته بعدی صبر است، باید صبور باشیم. آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند، باید صبر را از طبیعت بیاموزیم، به عنوان مثال، درختان و بعضی حیوانات به خواب زمستانی می‌روند به‌ امید اینکه روزی بهار فرا می‌رسد و زندگی دوباره آغاز می‌شود.

ما باید در هر کاری صبر داشته باشیم و آرام حرکت کنیم. به عنوان مثال پس از ورود به کنگره‌۶۰ و آغاز سفر، به حرف راهنما، گوش دهیم و فرمانبردار باشیم و صبر پیشه کنیم تا بتوانیم به نتیجه مطلوب دست یابیم. نکته مهمی که در وادی پنجم نهفته بود، اینکه من باید پس‌انداز کنم؛ زیرا پس انداز کردن اهمیت بسیاری دارد.

آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند، از حقوق ماهیانه‌ خود مقداری را در حساب دیگری نگاه دارید به‌گونه‌ای که هیچ‌ شخصی به جز خودتان و خدای شما از آن خبر نداشته باشد. من در کنگره‌۶۰، آموزش گرفتم که باید حرکت کنم و تنها تفکر و فکر خالی، نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت. اگر بخواهم زندگی خوبی داشته باشم و در صراط مستقیم قرار بگیرم، باید این موضوع را چراغ راه خود قرار دهم که تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.

تایپ: همسفر نجوا، راهنما همسفر هانیه(لژیون سوم)
ویرایش: همسفر سپیده، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان