اصل هفتم را در راس همه می‌دانستم

همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. من قبل از این‌که به کنگره۶۰ بیایم و از مطالب ناب این مکان آموزش بگیرم، نمی‌دانستم که می‌توانم با ذهن خودم و حتی اگر ذهنم را گسترش بدهم و وسیع‌تر فکر کنم، می‌توانم به آن‌چه که دوست دارم و می‌خواهم، برسم. در وادی پنجم دانستم برای این‌که اعتماد به‌نفس داشته باشم و بتوانم با پشتکار، به دور از نگرانی و ناامیدی مسیرم را ادامه بدهم، بایستی از هفت اصل که در کنگره۶۰ آموزش گرفتم عبور کنم: ۱- برگشت از ضد ارزش‌ها ۲- خودداری ۳- قناعت ۴- صبر ۵- تجسس، قضاوت و غیبت ۶- پس‌انداز ۷- توکل، رضا و تسلیم. من در گذشته تمام مشکلات را خواست خدا می‌دانستم و با خودم می‌گفتم که خدا من را این‌گونه می‌خواهد؛ اصل هفتم را در راس همه می‌دانستم در حالی‌که این تفکر من اشتباه بود و باید بعد از تمام این مراحل به خدا توکل، راضی و تسلیم می‌شدم؛ اصلا چیزی به اسم خودداری، قناعت، صبر، پس‌انداز، ارزش‌ها و ضد ارزش را نمی‌دانستم و با منیت تمام به خود می‌گفتم که من می‌دانم. خدا را شاکرم که در مسیر و زندگی‌ام مسافری را قرار داد تا بتوانم به‌ وسیله‌ او از آموزش‌های کنگره۶۰ استفاده کنم و خودم را بشناسم.

همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
وادی اول تا چهارم وادی‌های تفکر، اندیشه و برنامه‌ریزی صحیح است. زمانی‌که به وادی پنجم می‌رسیم، وادی عمل کردن، استفاده از اندوخته‌ها و اجازه دادن به ساختارهای منطقی در افکارمان است که وارد عمل و اجرا شوند؛ این درحالی عملی می‌شود که ما از ترس، اضطراب و ناامیدی خارج شده، به مرحله آرامش رسیده و از ضد ارزش‌ها دور باشیم. اگر می‌خواهیم کاری انجام بدهیم و به درستی و نادرستی آن شک داریم، باید از انجام دادن آن کار خودداری کنیم و قناعت و صبر را در مسیر زندگی قرار بدهیم. باید از تجسس، قضاوت و غیبت دوری کنیم؛ زیرا تجسس، ابزار غیبت و قضاوت است و اگر عواقب این کار را بدانیم که چه آسیبی در صور آشکار و مخصوصا در صور پنهان به ما می‌زند، هیچ‌وقت این کار را انجام نمی‌دهیم. مقداری از درآمد خودمان را پس‌انداز کنیم؛ چون زندگی یک مسیر پرپیچ و خم و پر از فراز و نشیب است؛ این کار جزو دانایی موثر است که باید انجام دهیم و همیشه فکر فردا خود و عزیزانمان باشیم. همیشه سعی و تلاش کنیم، به خداوند توکل داشته باشیم و راضی به رضا و صلاحدید پروردگار باشیم؛ زیرا خداوند، هیچ‌وقت برای ما بد نمی‌خواهد؛ اگر در مسیر زندگی ناملایماتی پیش می‌آید و ما را آزرده می‌کند، حتما برای این است که درسی از آن بگیریم. در آخر مرحله تسلیم است یعنی ما به مرحله‌ای برسیم که فقط خواسته و رضای خداوند باشد و ما از خود خواسته‌ای نداشته باشیم؛ این مرحله را امام حسین (ع) به‌طور کامل اجرا کرد و با تمام وجودش همه داشته‌هایش را خرج معشوق کرد. خدا در سوره مبارکه فجر (آیه‌های آخر) می‌فرمایند: "تو ای روح آرام یافته! به سوی پروردگارت بازگرد؛ در حالی‌که تو از او خشنودی و او نیز از تو خشنود است؛ پس در سبک بندگانم درآی و در بهشتم وارد شو." تسلیم محض خداوند بودن رضایت، خشنودی و بهشت را به دنبال دارد. ان‌شاءالله بتوانیم با کاربردی کردن آموزش‌هایی که می‌گیریم، گوشه‌ای از رضایت و خشنودی خداوند را به دست بیاوریم؛ آمین.

همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
در وادی پنجم به ما گفته می‌شود که در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. در چهار وادی گذشته طرز درست فکر کردن و ضروری بودن مسئله‌ تفکر را به ما می‌آموزد؛ در وادی پنجم به ما گفته می‌شود که برای این‌که به حل مشکلات برسیم، باید حرکت کرد؛ زیرا با سکون و تفکر کردن نمی‌توانیم مشکلاتمان را حل کنیم. ما در جهان ذهنی خودمان تصوراتی از خواسته‌هایمان داریم و برای تبدیل شدن تصورات به واقعیت، باید به مرحله اجرایی و عملی برسند؛ برای این کار باید روی خود متمرکز شویم و تزکیه و پالایش را از خود شروع کنیم. من که همیشه ناکامی‌های خود را در رفتار دیگران جست‌وجو می‌کردم و با آموزش‌ها، تفکر درست و حرکت کردن در جهت خواسته‌های خود دانستم که راه رسیدن به آرامش و مقصد درست، برگشت از ضد ارزش‌ها، خودداری، قناعت، صبر، دوری از تجسس، قضاوت، غیبت و همچنین پس‌انداز و در آخر توکل، رضا و تسلیم است. ان‌شاءالله بتوانیم همیشه در مسیر درست قدم برداریم.

رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویرایش و ثبت: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌وپنجم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی شادآباد