قدرت ذهن، شمشیری دو لبه

در وادی اول می‌آموزیم، ساختارها بدون تفکر رو به زوال و نابودی می‌روند. نقطه تفکر و بیداری در وادی دوم بیان می‌کند که هیچ موجودی بدون هدف و بیهوده خلق نشده است. در وادی سوم نیز آمده است که هیچ موجودی به‌اندازه انسان نسبت به خود دلسوز نیست. وادی چهارم به ما می‌گوید که در مسائل و مشکلات حیاتی، نمی‌توانیم مسئولیت‌ها را به گردن خداوند بیندازیم و از زیر بار مشکلات شانه خالی کنیم.

وادی پنجم یا وادی اجرا و عمل، بیان می‌کند که در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه باید با عمل و حرکت همراه باشد تا کامل شود. اکنون با کوله‌باری از تفکرات سازنده، قدم در وادی پنجم می‌گذاریم و حرکت را از این وادی آغاز می‌نماییم. این وادی عظمت و شأن انسان را بیان می‌کند و عظمت او را کمتر از جهان هستی با آن ‌همه شگفتی نمی‌بیند. برای رسیدن انسان به مرحله تکامل، کل هستی در خدمت و یاری اوست، همان‌طور که جسم در خدمت نفس است. قدرت و توانمندی انسان، چه در درون او و چه در بیرون، به‌حدی است که مانند آتش‌فشان می‌تواند، پس از فوران تمامی زمین‌های اطراف خود را بارور سازد.

انسان در جهان‌های متعددی به حیات خود ادامه می‌دهد، مانند جهان فیزیکی، جهان خواب، جهان ذهن و جهان‌های دیگر. جهان فیزیکی جهانی است که انسان به‌طور آگاهانه در آن زندگی می‌کند و از منابع سرشار آن بهره‌مند می‌شود. جهان ذهن، جهانی است بسیار قدرتمند با ابزارهای بسیار قوی که اطلاعات را جمع‌آوری و آن‌ها را پردازش می‌کند. تمامی شنیده‌ها و دیده‌ها را برنامه‌ریزی کرده و به تصویر می‌کشد و آن‌ها را در جهان فیزیکی اجرایی و عملی می‌کند. جهان ذهنی جهانی است، بسیار عظیم که همه‌چیز را به خود جذب می‌کند و مانند شمشیر دو‌لبه است، اگر در صراط‌مستقیم از آن استفاده شود انسان را به بالاترین درجه سوق می‌دهد و اگر در مسیر تاریکی و جهل از آن استفاده شود انسان را به عمق دره‌های تباهی و نابودی پرتاب می‌کند. جهان خواب نیز جهانی است، شبیه به مرگ با این تفاوت که ارتباط بین جسم و نفس (صور آشکار و صور پنهان) قطع نمی‌شود. در جهان خواب، اشخاص یا چیزهایی دیده و یا لمس می‌شوند که ازلحاظ اندازه، فرم و ابعاد با جهان فیزیکی یکسان‌ هستند؛ اما ازنظر ماهیت با آن تفاوت دارند. در جهان خواب، پنج حس درونی (ظاهری) به خواب می‌روند و ازنظر هوشیاری در حالت مرگ موقت قرار می‌گیرند؛ اما پنج حس بیرونی (پنهانی) فعالیت خود را شروع می‌کنند، انسان در خواب مسائل زیاد و جالبی را درک می‌کند. به‌طور مثال غذایی را می‌خوریم و از طعم آن لذت می‌بریم و حتی سیر می‌شویم، درحالی‌که حس چشایی که با آن طعم غذا را می‌چشیم در خواب است.

در این وادی می‌آموزیم که برای به اجرا درآوردن تفکراتی که منطقی هستند، باید از نکات منفی پرهیز کرد؛ زیرا زمانی روان انسان به تعادل و آرامش می‌رسد که از ضد‌ارزش‌ها برگشت نموده و سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را الگوی زندگی قرار داده و آن‌ها را اجرایی نماید.

در این وادی برای بازگشت از ضدارزش‌ها، باید گام‌هایی برداشت که عبارت‌اند از:
۱)قناعت، که باید در تمامی ابعاد زندگی به اجرا درآید، از قناعت در دیدن و صحبت کردن گرفته تا شنیدن، تفکر و درنهایت در استفاده بهینه از زمان و انرژی.
۲)صبر، می‌آموزیم که برای رسیدن به اهداف، خواسته‌ها و آرزوهای خود، باید مشکلات را با تفکر، تلاش و تحمل سختی‌ها پشت سر بگذاریم. این معنای حقیقی صبر است.
۳)تجسس، قضاوت و غیبت، این وادی به ما می‌آموزد، برای رسیدن به خود و طی طریق در سفر دوم، بایستی تمام تمرکز خود را معطوف کرده و از اتلاف زمان و انرژی خودداری کنیم. سه پارامتر تجسس، قضاوت و غیبت، عواملی هستند که ما را از مسیر دور می‌کنند و زمان و انرژی‌ ما را هدر می‌دهند. بنابراین باید این موارد را از خود دور نماییم.
۴)پس‌انداز، انسان همواره در زندگی بر سر دوراهی قرار می‌گیرد که باید با اختیار خود، یکی از دو راه را انتخاب و در آن مسیر حرکت کند. بی‌شک به در هر مسیری قدم بگذارد، با مشکلات و مصائب پیش‌بینی‌نشده‌ای روبه‌رو خواهد شد که نیاز به توشه راه دارد، چه مادی و چه معنوی، تا در شرایط سخت بتواند بقای خود را حفظ کند و این اهمیت پس‌انداز می‌باشد. پس‌انداز یعنی انسان هرلحظه آمادگی مقابله با حوادث پیش‌بینی‌ نشده را داشته باشد.
۵)توکل، تکامل در جمع صورت می‌گیرد و در زندگی اجتماعی انسان‌ها ضعف یک‌دیگر را جبران می‌کنند. آدمی زمانی که توانایی حل مشکلات بزرگ را ندارد، از نیروی برتر و داناتر به‌عنوان وکیل استفاده می‌کند و اختیار خود را در حل آن مسئله به وکیل واگذار می‌کند، در جهان معنوی بهترین وکیل انسان خداوند است.
۶)رضا، در مقام رضا انسان در مراحل معنوی خواسته دارد و به سمت خواسته خود حرکت می‌کند؛ اما نتیجه را به خداوند واگذار می‌نماید و در پایان هر اتفاقی که بیفتد از نتیجه آن راضی است؛ یعنی تلاش خود را می‌کند؛ اما می‌گوید من راضی‌ هستم، به آن‌چه خداوند صلاح می‌داند و می‌خواهد. در این مرحله طیف‌های گوناگونی وجود دارد؛ مانند راضی بودن رهجو در قبال راهنمای خود.
۷)تسلیم، و اما مرحله تسلیم که بالاترین مراحل معنوی می‌باشد. دیگر شخص خود را نمی‌بیند و هرچه هست خالق و رب و مربی است؛ یعنی دیگر خواسته‌ای وجود ندارد که بخواهد رضا باشد یا نباشد.

در کنگره افرادی که در سفر اول به این مرحله می‌رسند، قطعاً پیروز و موفق خواهند شد. جهش در زندگی زمانی اتفاق می‌افتد که انسان از یکسری خواسته بگذرد و این همان معنای بازگشت از ضد ارزش‌هاست.

منابع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود، صحبت‌های آقای مهندس در جلسات جهان‌بینی

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
رابط‌ خبری و ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند