تفکر کافی نیست، باید حرکت کرد

در جهان ما، تفکر، قدرت مطلق حل نیست، توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید. بنا برسخنان آقای مهندس انسان دارای سه مرحله است: تفکر، سخن و عمل. از وادی اول تا وادی چهارم در مرحله تفکر و سخن قرار داریم و آموزش‌ها به صورت تئوری است که در واقع نقشه راه را به ما نشان می‌دهد. گاهی انسان اطلاعات بسیار زیادی دارد و از بسیاری از مسائل آگاه است؛ ولی این به عمل در آوردن دانسته‌ها، راهی بس طولانی و دشوار است. در وادی اول با موضوع تفکر و نقش حیاتی و کلیدی آن در چگونگی زندگی و تکامل آن، آشنا شدیم.

در وادی دوم آموختیم که هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، آموختیم که احساس پوچی و بیهودگی ناشی از انجام ضدارزش‌ها با حرکت درست و اصولی ما کاملاً از بین می رود. در وادی سوم یاد گرفتیم که در مسیر حرکت، فقط و فقط روی توانایی‌های خودمان حساب باز کنیم  و به هیچ وجه حرکتمان را با انتظار کمک و یاری دیگران، متوقف نکنیم. آقای مهندس وادی چهارم را یک شاهکار می‌دانند که ما را از یک تخیل نجات می‌دهد؛ ما نمی‌توانیم در مسائل حیاتی خود مسئولیت کار را به خداوند بدهیم؛ باید به دانسته‌ها عمل کرد، حرکت را آغاز کرد و مسئولیت کارها را پذیرا باشیم. شرط اجابت دعا آن است که در جهت آن دعا حرکت انجام شود.

وادی پنجم با صراحت تمام می‌گوید که بایستی حرکت کنی و تا حرکت نکنی، اتفاقی نخواهد افتاد. فکر و تفکر، به تنهایی حلال مشکلات نیست؛ برای رسیدن به محصول و نتیجه و حل مشکلات و یا درمان اعتیاد؛ باید حرکت نماییم. حرکت است که تفکرات ما را از تصاویر ذهنی به تصاویر واقعی در دنیای بیرون تبدیل می‌کند و ما را به مقصود می‌رساند. در فرامین الهی انجام عمل بسیار مهم است و همه چیز به عمل ما بستگی دارد؛ در واقع برای باورها ارزشی نیست، باور موقعی ارزش دارد که به عمل بینجامد.

وادی پنجم راه به اجرا در آوردن ساختارهای فکری و تبدیل آن به ساختارهای عملی را، خروج از اضطراب، ترس، نا امیدی و سایر نکات منفی و قدم گذاشتن در مرحله آرامش می‌داند که برای رسیدن به آرامش بایستی پاکسازی و سازندگی را از خود آغاز نماییم. برای انجام هرعمل باید با در نظر گرفتن زمان، مسیر را پله پله طی کنیم و برگشت از مسیر نیز، پله پله است؛ در غیر این صورت سقوط آزاد را به دنبال دارد. در متن وادی پنجم پله‌های رسیدن به مرحله عمل برای ما بیان می‌شود.

۱_برگشت از ضد ارزش‌ها: اولین مسئله، خروج از اسارت شیطان و باز نمودن بند ضد ارزش‌ها است؛ باید از ضد ارزش‌ها پرهیز نمود و از انجام آن مقدار از ضد ارزش‌هایی که در حال انجام آن هستیم بازگشت نماییم.

۲_خودداری: هرگاه برای انجام دادن کاری نمی‌دانیم انجام آن کار به نفع ما است یا به ضرر ما و یا آن کار ارزش است و یا ضد ارزش، عقل سالم حکم می‌کند که از انجام آن کار خودداری نماییم.

۳_قناعت: به معنای بهترین  را کردن و به دست آوردن بهترین نتیجه از ساده‌ترین چیزها و از کمترین امکانات است.

۴_صبر: یعنی در نظر گرفتن پارامتر زمان برای انجام هر کاری، همراه با سعی و تلاش حساب شده.

۵_تجسس، قضاوت و غیبت: یکی از اصول بسیار مهم می‌‌باشد که باید از آن پرهیز نمود.

۶_پس‌انداز: نقش بسیار مهمی در طی کردن فراز و نشیب‌های غیر قابل پیش‌بینی در مسیر زندگی را دارد و ما را در رسیدن به اهدافمان یاری می‌کند.

۷_توکل رضا و تسلیم: شایسته است که ما در تمامی مراحل زندگی با تفکر، تلاش و کوشش حرکت کنیم و به قدرت مطلق توکل کنیم و با قلب، زبان و عمل نسبت به آنچه از طرف او برای ما تقدیر می‌شود رضایت داشته باشیم و مقام تسلیم آنگاه اتفاق می‌افتد که ما را خواسته‌ای نیست جز خواسته قدرت مطلق.

منابع: مقالات آقای خدامی، وادی پنجم از کتاب عشق و سخنان آقای مهندس در روز چهارشنبه ۲۵تیرماه۱۴۰۴
نویسنده: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون پنجم)
رابط‌ خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد یزد