دلنوشته

به نام قدرت مطلق الله …

سلام دوستان رضا هستم یک همسفر.

اول از همه پروردگارا شاکرم بابت این حس و حال خوب و باز هم سپاسگزار خدای خود هستم.

از جناب مهندس عزیز و همچنین خانواده محترمشان تشکر میکنم بابت این بستر زیبا که من رضا بتوانم خدمتی داشته باشم و همچنین استاد عزیزم علی آقا عربی خیلی خیلی تشکر میکنم که دلسوزانه برای من خدمت کردند و امیدوارم بتوانم برای ایشان با خدمت در کنگره ۶۰ جبران کنم ،زیرا استادی که از دل و جان برای من خدمت کردند تا امروز من رضا به جایگاه راهنمایی برسم ، به یاد می آورم که من مردابی بودم، یک نقطه سیاهی بودم با این که همسفر بودم ولی از یک فرد مصرف کننده حال و روانم خرابتر بود و امروز چه شده که آن مرداب تبدیل به شکوفا شد و آن نقطه سیاه تبدیل به رنگین کمان شد زحمات استاد عزیزم و همچنین جناب مهندس و کنگره۶۰ بود. امروز به لطف خداوند و یاری دوستان به جایگاه راهنمایی رسیدم و از آن سختی ها ورنجش ها و مشکلات درس گرفتم و این سختی ها بود که من را ساخت و رسیدم به جایگاه راهنمایی حالا نوبت من است تا بتوانم اول خودم آموزش بگیرم و به همسفرانی که در تاریکی هستندکمک کنم با یاری خداوند، این حرف ها، حرف های دلم بود دوست داشتم در نوشتارم باشد چون حرف دل زیباست.

رسیدم به آن روزی که خواستم شال را دریافت کنم از جناب مهندس عزیز، ازهمان صبح که بلند شدم حال دلم یک جوری بود، حس خوب و زیبایی داشتم حس یک فردی را داشتم که میخواهد هم راه سخت و هم راه شیرین را طی کند، زمانی که مهندس شال را به من هدیه دادند نگاهش نگاهی عجیبی بود و دوست نداشتم آن لحظه تمام شود و بغض گلویم را گرفته بود و اشک هایم جاری شد از ذوق خوشحالی وکمک کردن به انسان ها.

امروز آمده ایم تا از روی محبت و باور و عشق خدمت کنیم ،عشق بلاعوض بدون چشم داشتی در مقابل قدرت مطلق خدمتی داشته باشیم.

ازخداوندمیخواهم یاریمان کند تا بتوانیم این راه را به مقصد درست ومفید برسانیم و

درآخر

عشق و دگرهیچ…

مرزبان خبری:مسافر رامین