شیشه یک بیماری خاموش است

آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. شیشه شبیه به نبات شیری رنگ است و شباهت زیادی به خورده شیشه‌های درب و پنجره دارد. نام این ماده آیس به معنی یخ است و همان‌طور که یخ در کنار حرارت آب می‌شود، این ماده نیز به همین شکل عمل می‌کند. مواد اولیه شیشه آمفتامین است؛ به همین دلیل در جنگ جهانی دوم به سربازان داده می‌شد تا بتوانند بدون استراحت به مبارزه ادامه دهند. شیشه ظرف مدت یک سال تخریب‌های زیادی ایجاد می‌کند و این تخریب بسیار بالاتر از مخدرهای سنتی است. به گفته جناب مهندس، شیشه نه تنها در دسته مواد مخدر قرار نمی‌گیرد، بلکه باید آن را در دسته مواد مخرب و جنایی جای داد.

توهمات ناشی از مصرف شیشه به گونه‌های مختلفی بروز می‌کند؛ به‌طوری که بیان آن‌ها کار ساده‌ای نیست و به هیچ وجه باورکردنی نیست. یکی از این توهمات، بدبینی به نزدیک‌ترین افراد خانواده است؛ بدبینی که قابل گفتن نیست. اگر فرد متأهل باشد، به همسر خود بدبین می‌شود و حتی فکر می‌کند که فرزندانش متعلق به او نیستند. پیش از آنکه وارد کنگره شوم، این اخبار را از این‌طرف و آن‌طرف می‌شنیدم، اما باور نمی‌کردم تا اینکه وارد کنگره شدم و نسبت به مواد مخدر، به خصوص شیشه، آگاهی پیدا کردم. این آموزش‌ها بسیار برای من مفید بود تا بدانم که چگونه با یک مصرف‌کننده شیشه، حتی اگر در وضعیت کارتن‌خوابی باشد، برخورد کنم تا از بروز توهمات جلوگیری شود. همان‌طور که جناب مهندس می‌فرمایند: «کافی است که در یک خانواده یک مصرف‌کننده شیشه وجود داشته باشد؛ نه تنها آن خانواده، بلکه همسایگان و خویشاوندان او نیز از آسایش و امنیت برخوردار نخواهند بود».

مصرف شیشه، بیشتر از هر نوع ماده مخدر دیگری، در مغز تخریب ایجاد می‌کند. ترشح بیش از حد دوپامین شخص را دچار اسکیزوفرنی می‌کند و موجب توهمات شدید می‌شود. هرچه خوبان دارند، شیشه به تنهایی دارد؛ یعنی یک مصرف‌کننده شیشه خود به تنهایی یک دیوانه‌خانه سیار است. مصرف‌کنندگان شیشه خود را معتاد نمی‌دانند، بلکه به این باورند که کاملاً دانا و آگاه هستند و فقط خودشان را قبول دارند. یک مصرف‌کننده پس از درمان می‌گفت: عاقبت شیشه طوری است که اگر از صبح تا شب هم شیشه بکشی، هیچ تغییری در تو ایجاد نمی‌شود، به جز فاصله گرفتن از انسانیت یا مصرف‌کننده دیگری می‌گفت: شیشه یک بیماری خاموش است که درد ندارد، اما وجود دارد. ای کاش درد داشت تا متوجه شویم با بدن خود چه کرده‌ایم و تلاش کنیم تا هرچه سریع‌تر درمان شویم.

خداراشکر با همت جناب مهندس عزیز، ما به صورت مسئله اعتیاد پی بردیم و جوانان بسیاری را از دام هر نوع بیماری، از جمله شیشه، نجات دادیم. این در حالی بود که تمام دنیا می‌گفتند اعتیاد درمان ندارد. جناب مهندس ثابت کردند که با روش DST و داروی OT می‌توان شیشه را درمان کرد و باعث آسایش و آرامش خانواده‌ها شدند. هزاران بار خدا را شاکریم که به لطف جناب مهندس، کنگره ۶۰ و متد DST، دیگر نگران هیچ ماده صنعتی و سنتی نیستیم و نخواهیم بود. چون با گذشت ۱۰ ماه، این عزیزان به رهایی می‌رسند و آن اعتماد به نفس، سلامتی و حال خوش به مسافران برمی‌گردد. در پایان، از خداوند متعال طول عمر با عزت، همراه با سلامتی و عاقبت بخیری برای جناب مهندس و خانواده محترمشان خواستارم.

نویسنده: همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار