همه این کارهابرای این است که ما بتوانیم این بستر خانواده را حفظ کنیم.

دهمین جلسه از دوره پانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، با استادی همسفر شانی به نگهبانی مسافر کمیل و دبیری مسافر ولی اله با دستور جلسه " تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد dst پنج‌شنبه مورخ 26 تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷: 17 آغاز بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان شانی هستم همسفر. مرسی از جواب گرمتان. فکر می‌کنم که در مورد مسئله شیشه و محرک‌ها تقریباً دیگِ با هر سرچ اینترنتی هر اطلاعاتی که لازم هست خیلی راحت به دست می‌آید؛ اما یکی دو تا نکته هست که امیدوارم به درد عزیزان بخورد. یک ذره چون کلماتش سخت بود من روی کاغذ نوشتم.
ببینید چند نوع مواد وجود دارد: مواد طبیعی و مواد صنعتی. وقتی به قسمت مواد محرک می‌رویم می‌رسیم به خانواده مثل شیشه. حالا ما میگیم خانواده شیشه درصورتی‌که شیشه خودش یکی از جزءهای کوچک دایره مصنوعاتی هست که به‌صورت لابراتواری تولید می‌شود.
کلاً به این‌ها کانابینوئیدها میگویند. این‌ها خودشان چندین دسته تقسیم می‌شوند.
ولی چیزی که من حالا برای سرچ کردن میگم بعداً هرکسی خواست می‌تواند سرچ کند، نکته جالبی که هست خیلی عامیانه و راحت بخواهم مطرح کنم این هست که این‌ها توی بدن انسان هم تولید می‌شوند. مثل ما که تا حالا در مورد تریاک خیلی مسئله را جالب می‌دانستیم و می‌دانستیم که تمام مشتقاتی که در تریاک هست، همان هم در خمر طبیعی بدن چیه؟ وجود دارد. اینکه اعتیاد، جایگزینی هست درسته؟ درست است و یک مسمومیت مزمن نیست.
و چیزی هست که آن خمری که در بدن تولید می‌شود به‌تدریج از بیرون می‌آید و جایگزین می‌شود و این اتفاق می‌افتد.

در مورد مصنوعات تا حالا یک مقدار مجهول بود که این مسئله که خانواده مخرب، مطرحش کردند چه طوری در حال تخریب ایجاد کردن است. جالب بودن این کانابینوئیدها این هست که در بدن تولید می‌شوند و خودشان چند دسته‌دارند: یکی خانگی طبیعی هست که در گیاهان وجود دارد، یکی در بدن هست که خود بدن تولید می‌کند، یکی به‌صورت لابراتواری است.
حالا این کانابینوئیدها وقتی می‌خواهند درست شوند، این را هم گفته باشم که اتفاقاتی که در آن ایجاد می‌شود، قدرت این‌ها ازتی اچ سی مثلاً گیاهی چندین برابر است. خود این کانابینوئیدها یکی از ۴ تا دسته اصلی مصنوعات هستند که الآن بازار را گرفتند که کلاً به این‌ها nsp میگویند.
قبلاً حالا در زمان ما منظورم این هست که من ۱۶-۱۷ سالم بود اگر می‌خواستم چیزی را تجربه کنم مثل بچه‌های امروز که کلاً همه‌چیز را خیلی عجیب‌وغریب تجربه می‌کنند، در دهه 50 و 6۰ یک تریاک، عرق و خفناش هروئین، حشیش و علف بودند که وجود داشتند.

الآن بازار خیلی متفاوت شده است که اصلاً بچه‌ها سمت این مسائل اصلاً نمی‌روند و خیلی جالب این هست که فازهای مختلف دارند. مثلاً بچه‌هایی که بخواهند گیم بازی کنند حالا نه اینکه از فردا نزارید بچه‌ها داخل خانه گیم بازی نکنند یا وارد یک سری از بازی مثل گیم شوند، یک‌فاز برمی‌دارد. این را برای مادرانی می‌گویم که در جریان نیستند بچه‌ها چه چیز ایی در اختیارشان است.
اگر بخواهند به اینستا گرام بروند و جزو فن پیچ‌ها بشوند، فن پیچ‌هایی که در آنها فیلم‌نامه‌نویسی است، داستان‌های کوتاه است، انیمیشن‌ها دارک انیمیشن‌ها است، آن‌ها یه فاز دیگِ ایی برمی‌دارد که باید یک جنس دیگری استفاده کنند.

خب پس الآن ما با یک‌چیز خیلی عجیب‌وغریبی که به‌ظاهر مثل تارعنکبوت چند صد وجهی مواجه شده‌ایم که خیلی تخصصی است. کاتالوگ آن زمان یک کاتالوگ بود، برای علف بود، الآن کاتالوگ برای انواع مصنوعات وجود دارد. چند تا از این گروه‌ها را برای اینکه اسمشان را بدانید نام می‌برم.
کاناپینوئیدهای مصنوعی که به این‌ها سابسنس‌ها می‌گویند، کادو، راسپایس، داکس، تو سی بی که این‌ها یکسری توهم‌زای خیلی شدید است ال اس دی را جیب بغلشان می‌زارند. به‌صورت مایع و بخور استفاده می‌شوند و openهای سنتتیک، فنتالینگ که تازه هروئین مثلاً محسوب می‌شود از آن‌هم خیلی سنگین‌تر است.
به‌هرحال من جزو همسفرها هستم. اولین گزینه‌ای که همیشه تو ذهن من وجود دارد خانواده‌ها هستند. همه این کارها برای این است که ما بتوانیم این بستر خانواده را حفظ کنیم. چرا حفظ بکنیم؟ برای اینکه نسل آینده و بچه‌ها را بتوانیم برای آینده زمین به‌سلامت ازاینجا بگذرانیم. چون نسل آینده باید این زمین را هدایت کنند و اگر همین‌طوری پیش برود، زمینی نخواهد بود، ما دیگر برای آموختن مهدی نخواهیم داشت و برای تکرار برگشتن یا بازپرداخت‌های بدهی‌ها برای نسل آینده جایی نخواهد بود.
ما اول خودمان باید از این پل بگذریم. برای اینکه صحبت به درازا نکشد، دو تا نکته کوچک هم در قبال این بازار شلوغ که فکر کنم به ما کمک بکند مطرح می‌کنم؛ ما فقط کافی است خودمان به این باور برسیم و یک کلمه یک جمله ساده را در زندگی به عمل تبدیل کنیم؛ اینکه آنچه از سد خونی مغز می‌گذرد، اعتیادآور است. اعتیاد تفاوتی بین من آدم یک تنی، یه مرد قوی‌هیکل، یه دختر ضعیف هیکل و نحیف قائل نیست.
و به فرزندانمان بیاموزیم که هر آن چیزی که به‌راحتی در اختیار انسان قرار می‌گیرد، بهای سنگین دارد. هر چیزی در هستی بها دارد. اگر ما موفق بشویم به خودمان این را بیاموزیم؛ آنجایی که میگویند هزار دلار بده ماهی ۴۰ دلار سود می‌دهیم، یک جای این کار می‌لنگد. اینکه هر چیزی که بهای اندکی دارد و یا به‌راحتی در اختیار انسان قرار می‌گیرد، با یک پرداخت بسیار سنگین پاسخ داده می‌شود، این را به بچه‌ها بیاموزید. من خودم فهمیدم این را یاد نگرفتم. از ۱۸۰۰ دلار که ضرر کردم تازه فهمیدم نمی‌توانی مثل‌اینکه آرام بنشینی و تست نکنی و به‌راحتی 1800 دلار رفت. حالا امتحانی بود چون بعضی‌ها می‌آمدند از من می‌پرسیدند، گفتم بگذارید من اول خودم ببینم چطور است؛ که خدا را شکر اصلاً به بقیه نرسید، به همان ۱۸۰۰ تا جمع شد.

دوم اینکه من فکر می‌کنم، چیزی که خانواده‌ به من یاد دادند اول این بود هیچ‌وقت پدرم از من درخواست نکرد که همانند او رفتار کنم. هیچ‌وقت امین جان در شرایط سنی خودش نخواست که من مثل اوباشم. دعوا شدم، بازخواست شدم، خطا کردم جلوم گرفته شد، دستم گرفته شد، تنبیه شدم تا یاد بگیرم و این لازمه این مسیر است؛ اما هیچ‌وقت به این دید به من نگاه نشد که خب حق نداری این کار را بکنی. هر فرزندی را، هر هم‌سفری را، چه زن ما باشد، چه شوهر ما باشد، چه دوست ما باشد، چه فرزند ما باشد، باید آدم‌ها را در جایگاه خودشان، اندازه خودشان دوست داشته باشید، اندازه‌ آنها را ببینی و بر آن مبنا از آنها بخواهید رفتار کنند. کسی که ۳۰ سال خودش ال اس دی زد، به پارتی می‌رفت، مشروب می‌خورد، صبح تا شب در کوچه و خیابان بود، درس نخواند، الآن بچه ۱۸ سالش سیگار کشید، حق ندارد به هم بریزد، خب این بچه‌ی همان پدر و مادر است.
خب این خیلی کمک می‌کند که ما بتوانیم از این بازار وحشتناک مواد مخدر، مواد مصنوعی جات عبور کنیم و تنها روشی هم که می‌ماند روش درمان دی‌اس‌تی است. مرسی که صحبت‌های من را گوش دادید.
تنظیم و ارسال : مسافر حسین لژیون یکم
عکاس و ضبط صدا: مسافر علیرضا لژیون چهارم