مشارکت همسفر معصومه از سیدی منیت
با نوشتن سیدی منیت متوجه شدم که ممکن است ما جایگاه خود را خیلی رفیعتر و بالاتر بدانیم مثل یک کبوتر که تصور میکند عقاب است. در این صورت اگر جایگاه خود را بالاتر بداند از صخره پرت میشود. اگر ما بخواهیم به جای بزرگان تکیه بزنیم باید اسباب آن را آماده کنیم تا زیبنده شود. آنجاست که دچار منیت میشویم که باعث میشود خودمان را ضربه فنی کنیم. شرط لازم برای به وجود آمدن منیت این است که یک سری استعدادها را در خود شکوفا کنیم و حرفی برای گفتن داشته باشیم. ما اگر یک کاری را درست انجام بدهیم، مورد تشویق دیگران قرار میگیریم و یک انرژی در ما ایجاد میشود که ما میتوانیم آن را جذب کنیم و فرایند قیاس پیش میآید در این حالت شروع به مقایسه خود با دیگران میکنیم.
اگر دانایی و ظرفیت ما کم باشد، فکر میکنیم ما خیلی میفهمیم و از همه بهتر هستیم در این صورت منیت ایجاد میشود؛ ولی اگر دانایی ما به قدر کافی باشد میدانیم که انسان صور پنهان زیادی دارد با مقایسه یک مورد و یا یک آیتم نمیشود گفت که آن انسان بهتر است. دیگران به اندازهای که در ما فهم و دانایی ببینند به ما احترام میگذارند؛ پس ما به مرحلهای میرسیم که دچار تنفر میشویم، وقتی تنفر ایجاد شد دچار کینه، حسد، مکر و حیله میشویم و باعث میشود خودمان را از دیگران جدا بدانیم و حصاری دور خود میکشیم که نمیتوانیم انرژی را دریافت کنیم.
کسی که دچار منیت میشود به دو صورت انرژی را دریافت میکند یا به حریم دیگران حمله میکند آن انرژی را میبرد و یا به مرحله تولید و جوشش میرسید. اگر ما موجود خودجوشی باشیم نیاز به تایید دیگران نداریم؛ پس دچار منیت نمیشویم. هر منیتی اعتماد به نفس به همراه دارد؛ ولی هر اعتماد به نفسی منیت نیست. اگر در وجود ما تنفر وجود داشته باشد مطمئناً منیت داریم و اگر مسئولیتی را به ما بدهند نباید بگوییم؛ حتماً بهتر از دیگران هستیم و دچار منیت نشویم. اگر منیت را از بین ببریم، رفتار دیگران با ما تغییر میکند و ما دیگر عصبانی نیستیم.
منبع: سیدی منیت
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
رابط خبری: راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر آذر رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باباطاهر همدان
- تعداد بازدید از این مطلب :
73