از زمان خلقت انسان تا به الآن انسانهای زیادی پا به کره خاکی گذاشتهاند و خواهند گذاشت؛ اما هدف از این سفر، نقش من در زندگی و نوع بازی من است.
آیا به باورهایم اعتقاد دارم؟
آیا مراقبت از روح و جسم برایم مهم است؟
آیا در زندگی تصمیمات احساسی میگیرم؟
آیا در مسیر صراط مستقیم قراردارم؟
کدام یک از این موضوعات در جایگاه خودش الویت دارد؟
مسلماً تابهحال به آنها فکر نکردیم.
ما آموختیم که غیبتکردن، تهمت زدن، دروغگفتن و دزدیکردن کارهای ضد ارزشی است و من را از مسیر صراط مستقیم دور میکند؛ اما تا چه اندازه به آن پایبند هستم.
آیا به این باور رسیدهام که، اعمال من به ظاهر و تنها در صور آشکار من تأثیر گذار نیست؟
و اگر بخواهم از جانبِ اللّه تأیید بشوم؛ باید در ظاهر و باطن من نوری از محبت و عشق خداوند دمیده شود.
محبت کردن به لمس کردن و سخن گفتن نیست؛ بلکه درسی است که من باید از تمام وجود خود به ارمغان بگذارم.
باید بدانیم که انسان، در اثر ندانستنها و تفکرات غلط کارهایی را انجام میدهد که خود را به تباهی میکشد یا اینکه در لحظه تصمیم احساسی میگیرید و همه سرمایه خود را نابود میکند و یا شراکتهای بیپایه و اساس انجام میدهد.
همه این تخریبها، در اثر جهل، نادانی و نبود راهنما یا استاد است که مسیر را به من نشان بدهند.
همانطور که روح و جسم من به غذای معنویی احتیاج دارد به همان اندازه مادیات هم برای آن مهم و حیاتی است؛ این دو مکمل یکدیگر در مسیر زندگی هستند؛ هر کدام به تنهایی نمیتوانند خوب عمل کنند باید با هم رشد کنند.
منبع: سی دی تاجر۲
نویسنده و رابط خبری: همسفر جمیله رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه.ا رهجوی راهنما همسفر بتول لژیون سوم (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد
- تعداد بازدید از این مطلب :
74