«یکی از شیرین‌ترین ثمرات مسیر خدمت در کنگره ۶۰، رشد و شکوفایی افرادی‌ست که با عشق و تعهد، قدم در این راه می‌گذارند و با تلاش پیوسته، به جایگاه‌های بالاتری از خدمت می‌رسند. خانم سامره، یکی از عزیزانی‌ست که مدت‌ها با شور و انرژی، در جایگاه راهنمای تازه‌واردین فعالیت داشته‌اند و به‌تازگی موفق به قبولی در آزمون راهنمای دی‌اس‌تی شدند. تجربه‌ی خدمت در دو جایگاه مهم و متفاوت، مسیری سرشار از آموزش، چالش، امید و تلاش مستمر برای ایشان به همراه داشته است. در این گفت‌وگو، تلاش کرده‌ایم نگاهی نزدیک‌تر داشته باشیم به دلایل و انگیزه‌های ایشان برای ورود به این مسیر، چالش‌هایی که پشت سر گذاشتند، نقش راهنمای‌شان، و نگاهی که امروز نسبت به مفهوم خدمت دارند. با هم همراه می‌شویم تا از زبان خانم سامره، تجربه‌ای الهام‌بخش را بشنویم... .»
چه عواملی موجب شد خدمت خود را در بخش تازه‌واردین آغاز نمایید و این مسیر را انتخاب کنید؟
در گذشته، شالی تحت عنوان شال تازه‌واردین و جایگاهی به‌عنوان راهنمای تازه‌واردین وجود نداشت. در آن زمان، افراد سفر دومی که علاقه‌مند به خدمت بودند، آموزش می‌دیدند و به‌عنوان مشاور تازه‌واردین خدمت می‌کردند. من از همان دوران عاشق خدمت در کنگره بودم و در ادامه، با نیت راهنما شدن در آزمون شرکت کردم. در نهایت، افتخار خدمت در این جایگاه نصیبم شد.
انگیزه‌ی شما برای شرکت در آزمون راهنمایی دی‌اس‌تی چه بود و این تصمیم در چه مرحله‌ای از خدمت‌تان شکل گرفت؟
علاقه به کمک کردن، از دوران کودکی در وجودم بود. به‌محض سفر دومی شدن، در کنگره شروع به خدمت کردم. هدف من، کمک به افراد هم‌دردم است. از این کار لذت می‌برم و با انجام این خدمت‌ها، احساس رضایت بیشتری از خودم دارم.
در فرآیند آمادگی برای آزمون، بیشترین چالش یا مانعی که با آن مواجه شدید چه بود و چگونه بر آن غلبه کردید؟
بزرگ‌ترین چالش من، بیماری دخترم بود که بر اثر کرونا، ۹ ماه بیمار شد. همین امر کافی بود تا مرا از مسیرم منحرف کند. اما با وجود تمام فشارهای نیروهای منفی، به لطف خداوند و آموزش‌های کنگره توانستم بر این چالش غلبه کنم.
آیا در طول مسیر مطالعه و خدمت، لحظاتی پیش آمد که احساس دلسردی داشته باشید؟ در آن شرایط چه چیزی باعث شد ادامه دهید؟
بارها دلسرد شدم، چرا که چندین بار در این آزمون شرکت کردم و موفق نشدم. اما آنچه باعث ادامه‌ی مسیر شد، این بود که هیچ‌گاه از اهدافم کنار نمی‌کشم و نمی‌توانم خواسته‌هایم را فراموش کنم. در این مسیر، جمله‌ی آقای مهندس بسیار به من کمک کرد: «تلاشت را بکن؛ نتیجه‌اش به تو مربوط نیست.»
نقش راهنمای خود را در این مسیر چگونه ارزیابی می‌کنید و چه تأثیری بر رشد شما داشته‌اند؟
راهنمای من، خانم سمیرا خلیلی، همیشه رهجویان‌شان را به خدمت در کنگره تشویق می‌کردند. ایشان تعداد زیادی خدمت‌گزار در جایگاه راهنمایی پرورش داده‌اند. نقش ایشان در مسیر خدمتی من بسیار پررنگ است و هنوز هم از آموزش‌های‌شان در مسیر خدمت و زندگی‌ام استفاده می‌کنم. بی‌نهایت قدردان ایشان هستم و دست‌بوس‌شان.
چگونه میان وظایف شخصی، خانوادگی و آمادگی برای آزمون تعادل برقرار کردید؟
بی‌تردید، این مسیر نیازمند نظمی دقیق است. اگر نظم نباشد، دستیابی به این هدف ممکن نخواهد بود.
اکنون که در جایگاه راهنمایی دی‌اس‌تی قرار گرفته‌اید، نگاه‌تان به مفهوم خدمت چه تغییری کرده است؟
در حال حاضر، تا زمان دریافت شال نارنجی، در جایگاه راهنمای تازه‌واردین افتخار خدمت دارم. اما طبیعتاً زمانی که لژیون تشکیل می‌دهید، باید بیش از پیش مراقب رفتار و کردارتان باشید. ورود به یک جایگاه جدید، باعث می‌شود نگاه‌تان نسبت به مسائل عمیق‌تر شود و به ابعاد مختلف خدمت با دقت بیشتری توجه کنید. امیدوارم بتوانم در این جایگاه جدید، همچون راهنمایم به‌درستی عمل کرده و خدمت‌گزاری صادق و مفید برای کنگره باشم.
«مسیر خدمت در کنگره ۶۰، مسیری‌ست پر از فراز و نشیب، اما سرشار از برکت، آموزش و تحول درونی. گفت‌وگوی ما با خانم سامره، گواهی بود بر این حقیقت که با ایمان، پشتکار، و بهره‌گیری از آموزش‌های کنگره می‌توان حتی در سخت‌ترین شرایط نیز مسیر را ادامه داد و به اهداف والاتر دست یافت. ایشان با صداقت و صبوری، تجربیات‌شان را با ما در میان گذاشتند و نشان دادند که خدمت در کنگره، تنها یک وظیفه نیست، بلکه مسیری‌ست برای رشد فردی، تعالی روح، و کمک به دیگران. برای خانم سامره در جایگاه جدید آرزوی موفقیت، برکت و استقامت داریم و امیدواریم الگویی باشند برای تمامی رهجویان و خدمت‌گزاران کنگره که در مسیر نور و دانایی قدم برمی‌دارند.»
مصاحبه کننده، ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
161