شیشه احساسات فرد را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد

جلسه دهم از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مسافر حمید، نگهبانی مسافر امير و دبیری مسافر پیمان، با دستور جلسه "تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST" در روز چهارشنبه ۲۵ تير ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار كرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر. از نگهبان، دبیر و همچنین استاد عزیزم آقا وحید تشکر می‌کنم که این فرصت را به من دادند که این جایگاه را تجربه کنم.

در مورد دستور جلسه من می‌خواهم کمی دررابطه‌با تاریخچه شیشه صحبت کنم. شیشه در ابتدا با نام آیس شناخته می‌شد و معروف بود که از این ماده اولین‌بار در جنگ جهانی دوم استفاده شده است چراکه افراد به دلیل وجود آمفتامین می‌توانستند در جنگ‌ها بیدار بمانند و انرژی بیشتری داشته باشند. به‌خاطر دارم که شیشه اوایل دهه هشتاد به‌تازگی به بازار ایران آمده بود و به علت تخریبی که داشت از اینکه سمت آن بروم ترس داشتم. قیمت شیشه در آن زمان بسیار بالا بود و مصرف آن هم دنگ‌وفنگ‌های زیادی داشت و بسیار سخت بود.

در آن زمان نوع مصرف و ماهیت شیشه نسبت به الان کاملاً متفاوت بود. حتی پایهٔ شیشه در آن زمان آمفتامین بود ولی فکر می‌کنم در حال حاضر پایه اصلی آن افدرین است. شیشه روی ترشح هورمون‌های دوپامین و سروتونین تأثیر می‌گذارد ولی بیشترین تأثیر آن بر روی غده هیپوتالاموس است؛ یعنی مرکز کنترل احساسات و بعضاً مسائل جنسی.

اینکه شخص تصور می‌کند همه به دنبال او هستند یا تحت تعقیب است به همین دلیل است که احساسات آن فرد به‌شدت تحت‌تأثیر قرار گرفته است. حتی من شنیده بودم که شخصی چشم خودش را از حدقه تخلیه کرده بود چراکه تصور می‌کرد درون آن دوربین گذاشته‌اند! به قول آقای مهندس شیشه باید از مواد مخدر خارج شود و در دسته مواد تخریبی قرار گیرد.

گفته می‌شود که شیشه توهمات زیادی ایجاد می‌کند ولی چیزی که من متوجه شدم این است که باعث می‌شود حس‌های باطنی و حالات درونی که در خواب تجربه می‌کنیم را در بیداری ببینیم، به همین دلیل است که همه فکر می‌کنند شخص توهم زده است ولی او فکر می‌کند چیزی که می‌بیند کاملاً واقعی است. این توهمات به جایی که می‌رسد که حرف دیگران را باور نمی‌کند و تصور می‌کند حرفی که خودش می‌زند کاملاً درست است و خودش را معتاد نمی‌داند.

تجربه شخصی خودم از مصرف شیشه هم به این صورت بود که خیلی به آن علاقه نداشتم و به طور معمول با موادی که روی مغز تأثیر می‌گذاشت، ارتباط خوبی نمی‌گرفتم. من بیست و دو سال هروئین مصرف می‌کردم ولی از مصرف شیشه ترس داشتم و طرف آن نمی‌رفتم. در اطرافیان من یک یا دو نفر در اثر مصرف شیشه روانی شدند و در آن زمان شاید یک‌سوم مراجعین تیمارستان‌ها به‌خاطر مصرف شیشه در آنجا بستری شده بودند!

من فقط مصرف شیشه را دیده بودم و به علت گرانی و سختی مصرف و همچنین ترسی که داشتم سمت شیشه نمی‌رفتم ولی به دلیل مصرف زیاد هروئین، معده من کار نمی‌کرد و شاید به یک هفته هم می‌رسید! یک نفر به من گفت با کشیدن شیشه مشکل تو حل می‌شود و این اتفاق هم افتاد و من با مصرف یک یا دو روز در هفته، دیگر مشکل اجابت مزاج نداشتم.

مدت زمان مصرف شیشه برای من بسیار کوتاه بود ولی در همین مدت هم تخریب آن را در درون خودم حس می‌کردم! من سالیان زیادی هروئین مصرف کردم ولی در مدت کوتاهی که شیشه می‌کشیدم، اشتهای خودم را از دست داده بودم و حدود ۱۰ تا ۱۵ کیلو کاهش وزن داشتم.

من حدود ۲۱ سال پیش با مصرف کراک به کنگره آمدم ولی ازآنجایی‌که واقعاً خواسته آن را نداشتم رفتم و بعد گذشت حدود ۲۰ سال به کنگره برگشتم. من ۱۷ بار به کمپ رفته بودم و به دلیل ترک‌های ناموفق زیادی که تجربه کرده بودم، ترس زیادی داشتم و کاملاً مطمئن بودم که نمی‌توانم ترک کنم و به همین دلیل هیچ اقدامی نمی‌کردم.

راهنمای من به من گفت که تو این همه مدل را تجربه کردی و یک‌بار هم این روش را تجربه کن! من برای ۲۱ روز روش کنگره را تجربه کردم و دیدم که حال خوبی دارم؛ یعنی خماری یا وسوسه‌ای را حس نمی‌کردم. پله بعدی را هم امتحان کردم و وقتی دیدم حال من خوب است، ادامه دادم تا به رهای رسیدم.
ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش