کل هستی بر پایه و شالوده اضداد بنا شده است

آقای مهندس فرمودند: این مبحثی که در موردش صحبت می‌کنم مربوط به تاریخ ۱۶/۴/۷۴ است. صحبت هایی که من می‌کنم، به صورت عام است و برای شخص خاصی نیست. طوری است که برای همگان مورد استفاده قرار بگیرد و به این نکته در اکثر صحبت‌هایشان اشاره می‌کنند.
در کنگره چیزی که به آن توجه می‌شود در وهله اول همان آموزش چهل سی‌دی است که بتوانند ادامه آموزش‌ها را فرا بگیرند. جهان‌بینی یک موضوعی است که برای همه ما لازم و واجب است. جهان‌بینی یعنی چه؟ یعنی دیدن جهان، یعنی چگونه ما جهان خود را ببینیم، جهان‌بینی یعنی زندگی، این‌که زندگی را از چه دریچه ای نگاه کنیم، دیدن از این نگاه که از چه روزنه ای نگاه کنیم. می‌توانیم با امید یا با ناامیدی به مسائل زندگی نگاه کنیم. این بستگی به دانش و آگاهی ما دارد که از چه دیدی به مسائل و مشکلات نگاه می‌کنیم.
آقای مهندس می‌فرماید: ما همیشه این موضوع را می‌خواهیم بیاموزیم که خوبی خوب است و  بدی بد. مسئله‌ی مهم این است که بدانیم بدی و خوبی با هم در زندگی و در همه انسان‌ها وجود دارد. « کل هستی بر پایه و شالوده اضداد بنا شده است.»
استاد می‌گوید: سوالی داری بپرس؟ در مورد این سخنان که فرمودید: قدر مسلم در این لحظه کاملا من متوجه نمی‌شوم، بایستی بارها و بارها مطالعه و تفکر کنم تا مفهوم گسترده آن‌ها را درک کنم. باز هم اگر سوال کنم و آنچه در ذهن خود دارم مطرح نمایم، شاید دلیل بر آن باشد که مثل آدم‌های منفی‌گرا، دائما از همه چیز شکایت می‌کنم. از جهتی هم اگر حرف دلم را به شما نگویم، به که بگویم؟ باز هم می‌دانم پاسخ سوال‌هایم هرچه باشد آخر موضوع بر می‌گردد به خودم. ولی به هر حال مطرح می‌کنم و منتظر هرگونه پاسخی هستم.
پاسخ: البته که این‌گونه است، ما باید بیاموزیم که با سعی و تلاش هر چیزی را که بخواهیم ذره‌ذره در ما شکل می‌گیرد.
ما باید بپذیریم که وقتی به یک مشکل یا یک بحرانی برخورد می‌کنیم، به خودمان مربوط می‌شود. اگر نگاه کنیم ۹۰ درصد مشکلات بر می‌گردد به خود ما که تصمیمات درست نگرفتیم، بررسی و درست فکر نکردیم. همیشه فکر می‌کنیم مشکل دیگرانند و مشکل خود من و نوع تفکر من نیست، درصورتی که تمام مشکلات از ناآگاهی و نوع تفکر و اندیشه من است. ما برای اینکه با مشکلاتمان روبه‌رو شویم و بدانیم که چگونه مسائل زندگی خودمان را حل کنیم، باید به دانش و آگاهی لازم برسیم.
مسئله مهم دیگر که انسان‌ها باید بدانند، این است که باید صبح زود از خواب بیدار شوند و شب زود هنگام بخوابند. چنین افرادی از سلامت کاملی برخوردار هستند. این خودش منشأ مشکلات هست که در موردش تفکر نمی‌شود.
مسئله دیگری که آقای مهندس به آن اشاره فرمودند این است که ما قبلاً هم به شما گفتیم «با دوستان مروت با دشمنان مدارا»؛  اما دشمنی که در مقابل شما شمشیر را از میان می‌کشد و پرچم سبز را پاره می‌کند، شما با چوب پرچم به سراغ آن بروید و درفش ارغوانی را برافرازید.
مدارا خوب است، بسیار بسیار هم خوب است البته تا زمانی که به خطر نیفتید، تا زمانی که مداراکردن ما باعث سوء‌استفاده نشود. بعضی‌ها از روی بزرگی و قدرت و بعضی‌ها از روی ترس مدارا می‌کنند. ما باید بدانیم که حق گرفتنی است، باید تلاش و کوشش کنیم که حق ما از بین نرود و برای به دست آوردنش بجنگیم. تا زمانی که طرف مقابل ما، برعلیه ما حمله می‌کند، باید تا آن موقع بجنگیم.
ما نباید انتظار داشته باشیم در مقابل نیروهای منفی بتوانیم جان سالم به در ببریم. وقتی می‌توانیم در مقابل این‌ها مقاومت کنیم که آگاهی کامل داشته باشیم و تا نیروی مثبت به کمک ما بیاید و ما را از فکری که داریم، از موضوعی که هست و حل نمی‌شود، استفاده کنیم. مثل این می‌ماند که ما فقط دعا کنیم برای حل مسئله‌ای؛ این‌جوری نیست، باید تلاش کنیم، کوشش کنیم تا آگاهی پیدا کنیم. اگر ما سدها را بشکنیم، یعنی موانعی که در سر راه است را برداریم و پیش برویم، خواهید دید که شما از آگاهیِ غیرممکن برخوردار هستید. چون وقتی دانش داشته باشیم، قدرت داریم و می‌توانیم با سختی‌ها و مشکلات کنار بیاییم و حل‌شان کنیم. اگر بتوانیم زمانی که در اختیار داریم را از دست ندهیم و سعی کنیم از زمانی که در اختیار ما هست حداکثر استفاده را کرده باشیم و به انجام برسانیم و ایمان به خداوند، ما را قوی می‌کند. بعضی از ما انسان‌ها به خداوند اصلاً ایمان نداریم و هیچ کمکی از طرف خداوند به ما نمی‌شود، چون ایمان به خداوند در قلب انسان است.
گاهی در زندگی آن‌قدر روی یک درب بسته تمرکز می‌کنیم و با تمام وجود تلاش می‌کنیم بازش کنیم که فراموش می‌کنیم شاید اصلاً قرار نیست از آن وارد شویم. استاد می‌فرمایند که هر در بسته‌ای، لزوماً به معنی پایان راه نیست؛ بلکه ممکن است راه اصلی از درب دیگری باز شود؛ دری که شاید ابتدا به چشم‌مان نیاید، اما سرنوشت و آرامش‌مان در همان باشد. یعنی اگر جایی نشد، ناامید نشو، شاید راه تو از جای دیگری باز شود. فقط باید نگاهت را عوض کنی و صبر داشته باشی.

منبع: برداشت از سی دی « درب دیگر »
نویسنده و تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم) رابط خبری
عکاس: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر پریسا ( لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران