نعمت‌های بزرگ را خداوند تنها به کسانی عطا می‌کند که دوست‌شان دارد

جلسه لژیون سوم .
با استادی راهنمای محترم؛ مسافر عباس با دستور جلسه: سی‌دی "سر وقت" در روز سه‌شنبه مورخ 24 تیرماه 1404 رأس ساعت 18:45 آغاز به‌کار نمود.

سلام دوستان، عباس هستم، یک مسافر.
ابتدا سپاس فراوان خود را از خداوند بزرگ به‌خاطر نعمت‌های بی‌کرانش و همچنین از راهنمای گرانقدرم، عمیق‌ترین تشکر و قدردانی را دارم.

داشتن آقای مهندس و سی‌دی‌های ارزشمند ایشان و همچنین استاد امین، نعمتی بزرگ و بی‌نظیر است که خداوند تنها به کسانی عطا می‌کند که دوست‌شان دارد و مسیر درست و روشنایی برای‌شان گشوده شده است. پس، اکنون که این قسمت و روزی نصیب ما شده است، باید از این موهبت بی‌بدیل نهایت بهره را ببریم؛ سی‌دی‌ها را تهیه کنیم، با دل و جان گوش کنیم و حداقل یکی دو نکته را برداشت کرده و در زندگی به کار بندیم.

در این سی‌دی‌ (سر وقت) استاد به زیبایی می‌فرمایند: «شما اختیار دارید راه خود را انتخاب کنید؛ می‌توانید با ظرف از چاه و قنات آب بیرون بیاورید، یا به اقیانوس، دریا و رودخانه بروید و از آن بهره‌مند شوید.» نظم و انضباط در این مسیر، قیمتی بی‌بدیل دارد و سکان کشتی زندگی دست شماست.

خداوند انسان را با اختیار کامل آفرید؛ مثل صفحه‌ای سفید برای نقاشی زندگی. او ابزار و وسایل اولیه را فراهم آورد و گفت: «اکنون تو خودت زندگی‌ات را نقاشی کن.» می‌توان یک زندگی آرام، پر از حس خوب و تصویر زیبا خلق کرد، یا فقط همان صفحه سفید تهی را سیاه و تاریک کرد.

برای ساختن یک زندگی زیبا، باید مراقب باشیم و از منابع و نعمت‌ها به بهترین شکل و در جای مناسب استفاده کنیم. نباید سختی‌ها و رنج‌ها را به جان بخریم و با  ظرف از چاه آب بیاوریم، بلکه باید به اقیانوس وسیع کنگره و درمان اعتیاد نگاه کنیم و از آن بهره ببریم.

مثالی ملموس: من که برای رهایی از اعتیاد به کنگره آمده‌ام، در کنار دریای بی‌کران درمان قرار گرفته‌ام؛ باید تمام حواسم را معطوف به این مسیر کنم و از انرژی‌های منفی بیهوده دوری کنم.

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که نیروهای اهریمنی از انسان می‌گیرند، نظم و انضباط است. فردی که نظم را از دست دهد، کم‌کم در تاریکی سقوط می‌کند و از شخصیت، اعتبار، احترام و جایگاهش محروم می‌گردد. بنابراین، نخستین گام در درمان اعتیاد، بازگرداندن نظم و انضباط به زندگی است؛ حضور به‌موقع در جلسات، شرکت در لژیون‌ها و حضور مستمر، به تدریج این توانایی را در ما تقویت می‌کند.

من ناخدای کشتی زندگی خود هستم. با اختیار کامل می‌توانم این کشتی را آرام و سلامت به مقصد برسانم یا آن را به طوفان و نابودی بکشانم. هر تصمیمی که می‌گیرم، مسئول آن هستم؛ اگر در مسیر درست باشد، پاداش دارم و اگر خلاف ارزش‌ها باشد، باید هزینه‌اش را بپردازم.

نکته کلیدی دیگر این است که تا کسی از من درخواست کمک نکند، نباید وارد عمل شوم. اگر کسی در دریا یا رودخانه غرق شود و درخواست کمک کند، می‌توانم نجاتش بدهم اما اگر کمک نخواهد و دست‌ها را در جیبش کرده باشد، کمک من ممکن است باعث غرق شدن خودم شود.

نتیجه‌گیری:

۱. باید از داشته‌های خود بهترین استفاده را ببرم و برای به دست آوردن بیشتر، زمان حال را نابود نکنم. 
۲. نظم و انضباط در زندگی بسیار حیاتی است. 
۳. سکان زندگی و همه امور به دست من است و می‌توانم با تصمیمات درست، کشتی را سالم به مقصد برسانم. 
۴. تا کسی درخواست کمک نکند، اختیار کمک کردن ندارم. 
۵. مثلث «سر وقت»، «میان وقت» و «پایان وقت» را یاد بگیرم و در زندگی به کار ببرم. 
۶. در انجام کارها تحقیق کنم، اعتماد کنم اما کنترل را نیز فراموش نکنم. 
۷. ساکنان آباد، بناهای خراب را آباد می‌کنند و ساکنان خراب، بناهای آباد را ویران می‌سازند.

با امید به رهایی و حال خوش برای همه عزیزان.

تهیه و تایپ: مسافر بهزاد لژیون چهارم
عکس و ویراستار: مسافر مهدی لژیون هشتم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم

نمایندگی خواجو