شیشه یکی از خطرناکترین مواد مخدر است که در ظاهر ممکن است که یک پودر بیرنگ یا کریستالی ساده به نظر برسد؛ اما در حقیقت شیطانی با قدرت تخریب بالا و پنهانشده است. این ماده اولین ضربه را به روان فرد میزند و مصرفکننده را دچار توهم، شک، سوءظن و بدبینی شدید میکند تا جایی که حتی به نزدیکان خود نیز اعتماد ندارد و مدام احساس میکند، تحت تعقیب است. بیخوابی شدید ناشی از مصرف شیشه عملکرد مغز را مختل میکند و باعث رفتارهای غیرقابل پیشبینی و خطرناک میشود. از نظر جسمی نیز مصرفکنندگان با لاغری شدید صورت، چروک شدن پوست، ریزش دندانها و ضعف عمومی بدن روبهرو میشوند؛ اما وحشتناکتر از همه از دست دادن احساسات انسانی است؛ مصرفکننده دیگر معنای عشق و محبت را نمیفهمد و کمکم به فردی سرد و خطرناک تبدیل میشود.
خانواده به ویژه همسر مصرفکننده شیشه، شاهد این فاجعه خاموش هستند. من بهعنوان کسی که از نزدیک ویرانیهای ناشی از شیشه را دیدهام، روزهایی را تجربه کردهام که یک مرد مهربان و دلسوز، تبدیل به فردی شکاک، پرخاشگر و بیمار شده بود و گاهی از او میترسیدم؛ اما در کنگره۶۰ آموختم که اعتیاد پایان راه نیست؛ اگر اراده و آموزش صحیح در مسیر درست باشد، بازگشت به زندگی ممکن است. خدا را شکر میکنم، بابت این مکان امن و مقدس که با آموزشهای علمی و رفتاری متواضعانه، فرصت بازسازی به مصرفکنندگان انواع مواد مخدر را میدهد. امیدوارم هیچکس طعم تلخ شیشه را نچشد؛ اما اگر کسی درگیر است بداند که امید هست و راه نجات وجود دارد؛ فقط باید بخواهد.
نویسنده: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر معصومه دبیر سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
306