چرا باید به دیگران کمک کنیم؟
و چهمقدار باید کمک کنیم؟
مبحثی است که پاسخدادن به آن، نیاز به دانایی و آموزش دارد. این سؤال به دو موضوع مهم میپردازد: یکی کمک به دیگران و دیگری مقدار کمککردن؛ سؤال دوم میخواهد به ما بگوید که کمککردن هم حدومرزی دارد.
شاید اگر به یکسال قبل برگردم که با کنگره آشنا نبودم، هیچ برداشت یا پاسخی برای این موضوع نداشتم؛ ولی با حضور در بین افرادی که هرکدام آموزشی برای من داشتند و دارند، متوجه شدم که کمک به دیگران، هم خودم و هم فرد مقابل را احیاء میکند.
همیشه کمککردن مالی نیست؛ شاید کمک، حرفی باشد که به فرد ناامید، امید میبخشد و یا راهکاری باشد که برای ادامه مسیر به او ارائه میدهیم. بارها اتفاق افتاده که بهخاطر مشکلات، ناامیدی به سراغم آمده؛ ولی سخنان راهنما یا یک دوست در کنگره، من را پایدار به زندگی کرده و یک سخن بهجا مرا استوار نگه داشته است.
افردی که در کنگره خدمت میکنند، هدف آنها فقط رسیدن ما به آرامش، زندگی خوب و هدفمند است و بهدلیل همین القاء آرامشی که به دیگران دارند، خودشان نیز همیشه در آرامش هستند؛ این بارزترین خصلتی است که در کنگره برای کمک به دیگران شاهد آن هستیم و هر فردی که به این دانایی رسیده باشد، میتواند حال خوش را نصیب خود کند؛ زیرا اگر کمککردن من بهدلیل بزرگنمایی یا جلب توجه باشد، آن حس را دریافت نخواهم کرد و بهمرور زمان حالم بدتر هم خواهد شد؛ چون کمک من قلبی نبوده و مسلماً القاء درستی را نخواهد داشت؛ حتی در بعضی افراد باعث میشود که دچار گره قدرت شوند و مشکلاتی را برای خود بهوجود آورند؛ اما کسانی از این موضوع در امان هستند که روشنفکر باشند، در راه حقوحقیقت حرکت کنند و روش صحیح پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را بدانند. کنگره، نحوه درست کمککردن را به ما آموزش میدهد که بدون چشمداشت، منت و شرطوشروط باشد.
اعضای لژیون سردار، حال خوبی که در کنگره دریافت کردهاند را با کمک مالی جبران میکنند، شاید از نیازهای خود میگذرند و از مال خود میبخشند؛ این افراد فراموش نمیکنند که از کجا آمدهاند و به کجا میروند و این یکی از حسهای خوب است که اعضای لژیون سردار دریافت میکنند و برایشان لذتبخش است. کسانی که در این لژیون به جایگاه سرداری، دنوری و پهلوانی رسیدهاند، هدف آنها زندگیکردن است؛ همان عشق، محبت و لذتبردن از حیات که مطمئناً روزی پاداش بخشش خود را چه در این جهان و چه جهان دیگر دریافت خواهند کرد.
در سیدی حلقههای آفرینش، به عهدوپیمان در روز الست اشاره میشود که با فداکاری و از خودگذشتگی به عهد خود پایبند باشیم. راز آمدن در این دنیا، این است که وفاداری به عهدمان را ثابت کنیم، بر عهد خود استوار بوده و با گفتاروکردار خود آن را گواهی دهیم.
حضور ما در کنگره، این قدرت را به ما میدهد که چگونه دریافت و پرداخت کنیم و این آموزشها بهقدری قوی است که بعد از گذشت چند ماه در همان سفر اول، افراد خیلی راحت آموزش بخشش را فرامیگیرند و خدا را شکر که در لژیون سردار سفراولیهای زیادی هستند که نشانه آموزش صحیح است.
دو نکته مهم که باید مدنظر داشته باشیم این است که اگرچه مقدار کمک من کم باشد؛ ولی در پیشبرد و رسیدن من به هدف، نقش زیادی دارد؛ پس باید در مقابل نفس خود محکم باشیم، از کمککردن حتی مقدار کم هم خجالت نکشیم، حرکت در راه بخشش را شروع کرده و خود را قوی کنیم یا اگر پرداخت پول برای ما دشوار است، این نقطه ضعف را در خود کنترل کنیم تا به رشد و پیشرفت برسیم. نکته دوم اینکه مقدار کمک ما باید حدومرزی داشته باشد تا باعث آسیبزدن، به خودمان و طرف مقابل نشود؛ چراکه شاید کمک بیش از حد من باعث شود جلوی رشد و حرکت آن شخص را بگیرم؛ پس آموزش صحیح را باید دریافت کرده و بعد خدمت کنم.
استاد امین در سیدی خدمت میفرمایند: نیاز دیگران در دل ما و نیاز ما در دل دیگران است. امیدوارم بتوانیم درک صحیح از دل یکدیگر داشته باشیم و بتوانیم در حد خود، به دیگران کمک کنیم.
درآخر از آقای مهندس سپاسگزارم که این بستر را فراهم کردند تا معنی واقعی عشق بلاعوض را درک کرده و معنی محبت را در کنگره پیدا کنم؛ همچنین لذت کمککردن به دیگران را احساس کنم و بفهمم زندگی یعنی چه!
نویسنده: همسفر فروزنده.ع رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ویرایش: رابط خبری لژیون سردار همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم)
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
252