ماده مخدر شیشه، که نام علمی آن کریستال یا مت‌آمفتامین است، در میان دختران و پسران جوان، به دلیل توهمات و ناآگاهی‌های زیادی که نسبت به آن دارند، به‌عنوان ماده‌ای معمولی مورد مصرف قرار می‌گیرد. مصرف این ماده می‌تواند باعث بروز حالات مختلفی در افراد شود که این حالات، به خود فرد و همچنین جامعه آسیب‌های فراوانی وارد می‌کند. شیشه به‌طور کلی سه نوع نیروی کاذب در بدن انسان ایجاد می‌کند:
1. تحرک جسمی
2. تحرک جنسی
3. تحرک فکری
که این سه حالت، به‌طور مستقیم با رفتارهای فردی در ارتباط هستند.
قابل ذکر است که تخریب ناشی از مصرف شیشه، در بُعد پنهان آن، بسیار بیشتر از بُعد آشکار است. این ماده محرک به دلیل توانایی عبور سریع از دیواره‌ی مویرگ‌های مغزی و جذب در چربی، می‌تواند موجب تولید ۱۱ برابر دوپامین در مغز شود. در مراحل اولیه‌ی مصرف، فرد احساس شادابی و هوشیاری می‌کند، اما مدت زیادی نمی‌گذرد که مصرف این ماده، او را از نظر فکری و جسمی به جایی می‌کشاند که هیچ شباهتی به وضعیت اولیه‌اش ندارد.
در دوران مصرف، آسیب‌هایی که به بدن وارد می‌شود، شامل لاغری، بی‌خوابی، افسردگی، پرخاشگری و بی‌اشتهایی است.
به لطف خداوند و با همت بنیان‌گذار کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس حسین دژاکام، تمام مواد مخدر، حتی شیشه، قابل درمان هستند.
خود من، که روزی دیوانه‌وار عاشق مصرف شیشه بودم و تمام تخریب‌های ناشی از این ماده را با گوشت و پوست لمس کرده‌ام، اکنون با بهره‌گیری از روش DST و آموزش‌های ناب کنگره ۶۰، نزدیک به ۱۸ ماه است که آزاد و رها هستم و به درمان کامل رسیده‌ام.
نگارش: مسافر مصطفی ورزشبان رشته ورزشی والیبال
ویرایش مطلب: مسافر شنتیا
ارسال مطلب: مسافر احسان
- تعداد بازدید از این مطلب :
126