امیدوارم قدر کنگره را بدانیم

 جلسه دوم از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی اروند آبادان با استادی راهنما همسفر مولود، نگهبانی همسفر عائده و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST» روز دوشنبه ۲۳ تیر‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
راهنما را در جایگاه استادی، خیلی وقت است که نمی‌بینیم و این حرکت قشنگی از طرف راهنماهاست تا عزیزانی که وارد سفر دوم شدند و تا به حال در جایگاه استادی قرار نگرفتند، این جایگاه را تجربه کنند و انرژی بگیرند.

قبل از صحبت راجع به دستور جلسه، لازم است اضافه کنم که تا قبل از تعطیلات تابستانه کنگره۶۰، دو جلسه دیگر خواهیم داشت؛ تعطیلات، زیاد داشتیم اما تعطیلات تابستانه، تعطیلاتی است که ما طی یک‌ سال برنامه‌ریزی می‌کنیم تا به مسافرت یا جایی که می‌خواهیم، برویم.

آقای مهندس تأکید می‌کنند که حتماً مسافرت بروید، برنامه‌ریزی کنید و این خیلی شیرین‌تر از مسائلی است که چند روز قبل پیش آمد؛ امیدوارم قدر کنگره را بدانیم؛ تعطیلات برای این است که ما غربالگری شویم، ببینیم چقدر خواهان حال خوب، درمان خودمان و درمان مسافرمان هستیم.

درواقع بعد از تعطیلات عیارمان مشخص می‌شود که چه کسانی با تشنگی می‌آیند، شرکت می‌کنند و چه کسانی سرد می‌شوند و نمی‌توانند در جلسه شرکت کنند.

دستور جلسه «شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با روش DST» است؛ قبل از اینکه بخواهیم با دشمنی مقابله کنیم یا یک مسابقه‌ای دهیم و حریف‌مان را ببریم باید حتماً شناخت کافی راجع به دشمن و حریف داشته باشیم؛ اگر اطلاعات‌مان کافی نباشد، فردی که مغلوب می‌شود، ما هستیم.

در مسئله درمان اعتیاد، بخصوص درمان مخدرهای محرک مثل شیشه و امثال آن باید شناخت کافی راجع به آن‌ها داشته باشیم؛ خیلی از همسفرها می‌گویند؛ این دستور جلسه به چه درد من می‌خورد، من فقط می‌خواهم مسافرم درمان شود و خلاص شوم؛ این قضیه به چه درد من می‌خورد که بدانم شیشه و عوارضش چیست؟

اگر این اطلاعات را داشته باشم و بدانم که چه تخریب‌هایی ایجاد می‌کند، روش مقابله با آن را راحت‌تر پیدا می‌کنم؛ خدا را شکر آقای مهندس به‌ راحتی توانستند درمانش را پیدا کنند؛ متأسفانه به خاطر همان سونامی شیشه که آقای مهندس فرمودند، خیلی از مصرف‌کننده‌ها درگیر این موضوع هستند.

ابتدا شیشه در آلمان به وجود آمد، از مشتقات آمفتامین است و آن‌ موقع برای درمان افسردگی، بیش‌فعالی و چاقی که من خودم هم تجربه‌اش را داشتم، مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در جنگ جهانی دوم، ژاپنی‌ها به سربازان شیشه می‌دادند تا خسته نشوند، بتوانند ساعت‌ها بیدار بمانند و انرژی برای جنگیدن داشته باشند؛ اما بعد از مدت‌ها مثل بقیه مخرب‌ها که اول به عنوان دارو وارد بازار شده بود، به عنوان ماده مخدر شناخته شد؛ البته به قول آقای مهندس شیشه مخدر نیست، محرک هم نیست، مخرب است.

خانواده‌ها به دلیل نداشتن آگاهی، ممکن است فکر کنند که دیوانه شدند، مصرف‌کننده‌هایشان را بستری و هزینه‌های زیادی پرداخت می‌کنند تا با داروهای آرامبخش از آن‌ها نگهداری شود.

در اینجا برای من که به کنگره آمده‌ام، این نقطه‌ تفکر را به‌ وجود می‌آورد؛ کنگره می‌تواند به‌ راحتی این بیماری را درمان کند، اما بعضی از خانواده‌ها همچنان درگیر هستند؛ چه‌ از نظر مالی، چه‌ از نظر اینکه عزیزان‌شان جلوی چشم‌شان پرپر می‌شوند.

من مولود وظیفه دارم اگر به اینجا آمده‌ام و زندگی‌ام نجات پیدا کرده است، حداقل برای پیشرفت کنگره۶۰ و جهانی شدن آن، پایه‌های مالی‌اش را به کمک دیگر همسفران قوی کنم؛ لژیون سردار این بستر را برای ما فراهم کرده است که در حد توانمان شرکت کنیم، کمک‌ کنیم و در واقع کمک به خودمان است.

هر چقدر جامعه پاک‌تر و آرام‌تری داشته باشیم، تمام خوبی‌هایش به خودمان برمی‌گردد و یاد می‌گیریم چگونه پایه‌های مالی زندگی‌مان را قوی کنیم و اتفاقات قشنگ در زندگی‌مان بیفتد.

در ادامه تقدیر از اعضای لژیون سردار؛

مرزبانان کشیک: همسفر لیلا و مسافر محمدحسن
تایپیست: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر بدریه (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان