سلام دوستان منیژه هستم یک همسفر؛
آقای مهندس فرمودند: من شیشه را نه مادهمخدر میدانم و نه محرک، بلکه مخرب میدانم؛ زیرا کسی که مصرفکننده تریاک یا هرویین است، فقط احساس خماری یا گوشهگیری میکند و کاری به کسی ندارد؛ اما مصرفکننده شیشه سریع به دیگران آسیب میرساند، اگر پلیس را ببیند سریع به او حمله میکند، اما مصرفکننده تریاک با دیدن پلیس فرار میکند. شیشه انرژیهای تولید شده بدن را سریع مصرف میکند، تا جایی که شخص بعد از چند روز، دیگر انرژی ندارد و جسم او تحلیل میرود. و دوباره مجبور است شیشه مصرف کند، دچار توهم و بیاشتهایی میشود و ۲ یا ۳ روز بیدار میماند. توهمات مصرفکننده شیشه به اسکیزوفرنی و دوقطبی میرسد. متاسفانه مصرفکنندگان شیشه با این دیدگاه که شیشه اعتیاد ندارد، به سمت مصرف این ماده میروند. وقتی مصرفکننده تریاک آزمایش میداد، مورفین مشخص بود؛ اما در مورد شیشه، اوایل چیزی در آزمایش مشخص نبود. اما خوشبختانه الآن مصرف آمفتامین در آزمایش مشخص میشود و قبلاً مصرفکنندگان شیشه را در کمپها یا آسایشگاههای روانی بستری میکردند؛ زیرا همه از این مصرفکنندگان هراس داشتند و باعث آسیب به دیگران میشدند؛ اما در کنگره۶۰ خدا را شکر با روش DST و داروی OT و آموزشهای جهانبینی، این عزیزان هم به درمان رسیدند و الگوهای بسیاری از مصرفکنندگان شیشه داریم که قهرمانان ورزش راگبی هستند و در سطح قهرمانی و جهانی در مسابقات شرکت میکنند و با افتخار میگویند: در کنگره۶۰ درمان شدیم، زیرا صورت مسئله اعتیاد را آقای مهندس پیدا کردند و با افتخار میگویند که این الگوها سندی بدون نقض در کنگره۶۰ هستند و با این روش هر نوع ماده مخدری درمان میشود.
سلام دوستان لیلا هستم یک همسفر؛
شیشه، آیس یا کریستال یک ماده بسیار وحشتناک و مخربی است. مصرف این ماده باعث ایجاد توهم در فرد مصرفکننده میشود؛ مثلاً ممکن است مصرفکننده، بچهاش را آتش بزند و یا به افراد خانواده بدبینی پیدا کند و غیره. این ماده باعث کمخوابی، خشکی دهان و حتی زخم شدن دهان میشود. این ماده از اوایل دهههشتاد تولید شده و جای تریاک و هروئین رو گرفته است. مصرف شیشه بین زوجهای جوان خیلی رایج و عادی شده است. مقدار و هزینه این ماده خیلی بالا است که حتی فرد فرصت کار کردن پیدا نمیکند. ترک مصرف این ماده با اراده نمیشود، باید ابزارش وجود داشته باشد. در کنگره۶۰ ابزار این ماده در اختیار افراد گذاشته شده است و این ابزار همان درمان تدریجی با روش DST و دارویOT است که با ورود به کنگره به آن دست پیدا میکنند.
سلام دوستان لیلی هستم یک همسفر؛
خیلی خوشحالم که در کنگره هستم و از آموزشهای آن در زندگی بهره میگیرم. خدا را شکر مسافر من شیشه مصرف نمیکرد و تا به حال شیشه ندیدهام ولی از تخریبهای آن از زبان همسفران در کنگره چیزهایی شنیدم و میدانم که شیشه خیلی تخریب دارد؛ طوریکه فرد مصرفکننده شیشه، دچار توهم میشود و نمیفهمد که چه کار میکند؛ حتی افرادی هستند که عزیزان خود را به قتل میرسانند، یا از روی بلندی میپرند و میگویند: که دارم پرواز میکنم. یکی از مسافران در سیدی شیشه هم تعریف میکرد که وقتی شیشه مصرف کرده بود، دچار توهم شده بود و یک نفر را در خیابان کشته بود؛ در صورتی که میگفت: اصلاً خودم متوجه نشدم که کسی را کشتم فقط دیدم چاقو دستم است و یکی را کشتم. تا جایی که پلیس آمد و گفت چه کسی این فرد را کشته و او گفته بود که من کشتم. پس تخریب شیشه آنقدر بالا است که فرد مصرفکننده به راحتی دچار هر جنایتی میشود؛ حتی افرادی بودند که برای ترک تریاک، شیشه مصرف میکردند و میگفتند شیشه مثل تریاک اعتیاد ندارد، در صورتی که تخریبهایی که شیشه دارد خیلی زیاد و غیرقابل جبران است. هنوز در هیچ جای دنیا درمان مناسبی برای شیشه وجود ندارد؛ ولی خوشبختانه در کنگره۶۰ این مصرفکنندگان با روش DST به درمان قطعی رسیدند. باید خدا را شکرگزار باشیم که چنین نعمت بزرگی را در کشورمان داریم و از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر میکنم که این بستر را برای ما فراهم کردند. امیدوارم در همه جای کشورمان و همه کشورهای دیگر، کنگره۶۰ گسترش پیدا کند و همه مصرفکنندگان به درمان قطعی برسند.
سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر؛
يكی از انواع مواد مخدر كه امروزه از مواد پرمصرف میباشد، شيشه است و خیلی وحشتناکتر از آن چیزی که در تصور شما بگنجد. مخدرهای شیشه، آیس و کریستال، نه جز مواد مخدر هسنتند و نه مواد محرک؛ بلکه میتوان گفت جز مواد مخرب، هستند (مثل بمب اتم). مبحث شیشه، اصلا قابل قیاس با تریاک، هروئين و حشیش نیست. مهمترين تركيب اين ماده مخدر، آمفتامين است. سابقه توليد و مصرف آمفتامين، به قبل از جنگ جهاني دوم میرسد، در زمان جنگ جهانی دوم نیز، شیشه به عنوان يك داروی مؤثر در رفع افسردگی یا اضطراب سربازانی، كه مشغول جنگ بودند و يا نيروهايی كه قرار بود، چندين شبانهروز را به صورت پيوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند، برای بالا نگهداشتن سطح انرژی آنان، استفاده میشد، که بعدها ممنوع شد. با گذشت زمان، اولين و مهمترين ماده مخدری كه از آمفتامين به دست آمد و در سطح وسيع مورد مصرف قرار گرفت، اكستازی بود. قرص اكستازی، در كشور ما، به ندرت مشاهده و مصرف میشد، اما مدتی، مصرف آن، افزايش يافت. بعد از گذشت دو یا سه سال، مصرف آن دوباره کاهش یافت، تا جایی که امروزه خوشبختانه مصرف آن به شدت کاهش یافته و دیگر نشانی از این ماده مخدر به چشم نمیخورد. با کنار رفتن اکستازی، ماده دیگری پا به عرصه گذاشت و روز به روز مصرف آن گسترش یافت، آن ماده خطرناک، شیشه بود. مصرف شیشه، بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری، در مغز، تخریب ایجاد میکند. تخریب آن به علت ترشح بیش از اندازه دوپامین، در بخشهایی از مغز است، حدود صد برابر دوپامین را بالا میبرد. وقتی دوپامین بالا برود، شخص دچار اسکیزوفرنی و توهم شدید میگردد و یا به سمت دوقطبی یا سهقطبی شدن میرود. (هر چه خوبان همه دارند، شیشه به تنهایی دارد)، یعنی یک مصرفکننده شیشه، خودش به تنهایی یک دیوانهخانه، سیّار است. از مهمترين عوارض طولاني مدت مصرف شيشه، كه معمولاً بعد از گذشت چند ماه مصرف خود را نشان میدهد، اختلال در عملكرد دريچه پروستات است. در این اختلال، معمولاً ادرار و اسپرم با هم دفع میشوند. آسيبهای كبدی، جوشهای چرکی صورت، ايجاد عفونت در دستگاه گوارش، خصوصاً رودهها، كوچك شدن بيضهها به همراه درد و تضعيف قوای جنسی، از ديگر عوارض اين ماده مخدر خطرناك است. مصرفکنندگان شیشه، خودشان را معتاد نمیدانند. توهمات شيشه به گونهای است که، بیان آن کار سادهای نیست. باورکردنی نیست؛ شیشهایها، پس از گذشت مدتی از مصرف شیشه، شدیداً بدبین میشوند، همه مردم را دشمن خود میدانند، فکر میکنند سیستمهای امنیتی و سیآیای. همه دنبال آنها، هستند. تصور میکنند در همهجا، مشغول تعقیب آنها هستند؛ حتی در خانههایشان، ابزار مراقبت کار گذاشتهاند؛ مثل شنود و دوربین مخفی. به نزدیکترین افراد خانواده خود، شدیداً بدبین میشوند. بدبینیای که قابل گفتن نیست. اگر متاهل باشند، به همسر خود بدبین میشوند؛ حتی فکر میکنند که، فرزندانشان، متعلق به آنها نیستند؛ وقتی با آنها صحبت میشود، حاضر نیستند حرف و صحبت دیگران را بپذیرند و تایید کنند. فکر میکنند، همه اشتباه میکنند، همه دنیا اشتباه میکنند و فقط آنها هستند که درست فکر میکنند. کافی است که در یک خانواده، یک مصرفکننده شیشه، وجود داشته باشد، دیگر آن خانواده و اطرافیان آنها امنیت نخواهند داشت. متأسفانه در صحبتهای عاميانه، گفته میشود: (شيشه، چون مورفين ندارد، پس اعتياد هم ندارد). چقدر این نگرش، اشتباه، غلط و گمراهکننده است. این نگرش که فقط، مواد مورفیندار و یا مواد برگرفته از خانواده تریاک، اعتیادآور هستند و بقیه مواد که مورفین ندارند، اعتیادآور نیستند، دنیا را گمراه کرده است. از ديدگاه كنگره۶۰، شيشه، یک ماده مخدر بسيار قوي و خطرناك است. اعتياد آن، در مقايسه با مواد مخدر شناخته شده بسیار بیشتر است. هماكنون، مصرفكنندگان شيشه بسياری، در كنگره، به درمان قطعی، رسيدهاند. لازم به ذکر است، تنها دارویی که میتواند اعتیاد به شیشه را، به طور کامل، درمان کند، داروی OT یا شربت تریاک است.
سلام دوستان فریبا هستم یک همسفر؛
سیدی شیشه تاکید دارد که اعتیاد یک بیماری است و برای درمان آن باید به دو جنبه جسمی و روحی توجه کرد؛ همچنین به اهمیت شناخت جهانبینی و جایگاه انسان در هستی اشاره میکند و بیان میکند که با شناخت درست از خود و جهان هستی میتوان به درمان اعتیاد و رهایی از آن دست یافت. در این سیدی اعتیاد به عنوان یک بیماری فیزیولوژیکی و روانی معرفی میشود و برای آن نیاز به شناخت دقیق از هر دو جنبه است.تفاوت شیشه با سایر مواد مخدر، این است که شیشه یک ماده محرک است که با مواد افیونی تفاوت دارد و تخریب بیشتری بر جسم و روان میگذارد.نقش جهانبینی در این سیدی، به اهمیت جهانبینی و درک جایگاه انسان به عنوان اشرف مخلوقات بیان میشود که با داشتن یک جهانبینی درست میتوان به درمان اعتیاد امیدوار بود. اهمیت شناخت خود و آگاهی از نقاط ضعف و قوت از مراحل اساسی درمان اعتیاد است، این شناخت به فرد کمک میکند تا با آگاهی بیشتری در مسیر درمان قدم بردارد. درمان اعتیاد به شیشه در کنگره۶۰ بر اساس یک رویکرد دوگانه انجام میشود؛ درمان جسمی با استفاده از داروی ایپوم (که با تریاک متفاوت است) و درمان روانی با استفاده از روش تدریجی DST (کاهش تدریجی مصرف مواد مخدر) و آموزش جهان بینی. درمان اعتیاد به شیشه نیاز به زمان و صبر دارد و فرد باید با استمرار در جلسات و آموزشها به تدریج به بهبودی دست یابد.
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون ششم)
عکس و ارسال : همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
235