زهرا همسفر رحمان رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم) در برداشت از سیدی «نردبان» بیان کردند:
انسان باید هر کاری را آرام و پیوسته انجام دهد؛ زیرا اگر ناگهانی کاری را انجام دهد، ممکن است با مشکلات متعددی روبهرو و متضرر شود. میزان فرو رفتن انسان در تاریکیها و شدت تخریب، به اندازه جهل و ناآگاهی او بستگی دارد و خروج از ظلمت، نیازمند دانش، آگاهی و معرفت است. انسان نمیتواند یکدفعه از تاریکی وارد نور شود؛ زیرا چشم او تحمل و ظرفیت آن نور را ندارد.
تاریکی میتواند تمام مشکلات ما باشد؛ مانند اعتیاد، کینه، غیبت، دروغگویی، مالدوستی و ... . این تاریکیها همانند صدها بند مرئی و نامرئی، نازک و ضخیم، مانند ریسمانی به دست و پای انسان بسته شدهاند و رهایی از آنها آسان نیست. هیچ شمشیر برندهای نمیتواند در یک لحظه این بندها را پاره کند.
انسان برای رسیدن به آرامش و آسایش، باید از خودگذشتگی داشته باشد و علم زندگیکردن را بیاموزد. اگر چنین نباشد، همواره دچار ترس و ناامیدی خواهد شد. انسان تا از خود نگذرد، به خود نمیرسد؛ یعنی باید از منیت، غرور، خودخواهی و سایر صفات منفی عبور کند. کسی که میخواهد به ثروت واقعی برسد؛ باید عشق و خدمت بلاعوض به خلق خدا داشته باشد؛ زیرا خدمت درست و خالصانه و انجام صحیح اعمال معنوی، همواره نتایج مادی نیز بهدنبال دارد.
انسان بهگونهای آفریده شدهاست که هم رذایل و هم فضایل را در وجود خود دارد. اگر چنین نبود، نظام زندگی شکل نمیگرفت. رسیدن به بیداری باعث شکوفایی انسان میشود. برای بازکردن بندهای تاریکی و مشکلات، باید به علم، دانش و معرفت دست یافت و از ابزارهایی که با آگاهی بهدست میآیند، بهره گرفت تا بتوان یکییکی آن بندها را گشود.
هر انسانی باید قاضی خود باشد؛ ببیند در چه شرایطی و با چه میزان تخریبی قرار دارد. فقط خود اوست که میتواند تصمیم بگیرد از تاریکی خارج شود. این تصمیم نیازمند کسب آگاهی و حرکت در مسیر درست است تا انسان بتواند مسائلش را حل کند.
در وجود همه انسانها، همواره جنگی بین نیروهای الهی و نیروهای شیطانی در جریان است. این ما هستیم که انتخاب میکنیم به کدام سمت برویم. هیچ انسانی بهطور کامل به نیروی الهی نمیرسد و ذرهای ناخالصی در وجودش است یا بهطور کامل به نیروی شیطانی نمیرسد و ذرهای نور در وجودش است. این نبرد دائمی است و تا زمانیکه انسان در مسیر الهی قدم بردارد، مبارزه ادامه دارد.
اگر انسان بر حق باشد، نباید ترسی به دل راه دهد. مشکلات، در تاریکی بزرگ و ترسناک بهنظر میرسند؛ اما وقتی نور وارد شود، آنها کوچک و بیاهمیت جلوه میکنند. انشاءالله بتوانیم خود را پیدا کنیم، آموزش ببینیم؛ زیرا زندگی همواره ادامه دارد و انسان، موجودی بیانتهاست.
شخصیت انسان در ابتدا اِنس است، یعنی ناآگاه و ناپخته؛ اما باید به انسان تبدیل شود، یعنی به مرحلهای برسد که آگاه و پخته شود. این مسیر نیازمند تحمل سختیها و صیقلخوردن است. هر انسانی منحصربهفرد است و هرگز از بین نمیرود. ما باید انتخاب کنیم که در مسیر ظلمت باشیم یا در مسیر نور و برای این انتخاب، تلاش داشته باشیم تا مشکلات و مسائل زندگیمان را حل کنیم.
در حیات زمینی، همهچیز آهسته و تدریجی اتفاق میافتد؛ زیرا انسان باید در این مرحله در امتحانات زندگی قبول شود و به کمال برسد. خداوند همواره به انسان هشدار میدهد که کدام راه را برمیگزیند و نتیجه نهایی، به انتخابهای خود ما بستگی دارد؛ باید حسهای درونی خود را تقویت کنیم تا حسهای بیرونی ما ارتقاء یابند. انسان، همان چیزی است که میاندیشد و باید در لحظه حال زندگی کند و از آن لذت ببرد.
منبع: سیدی نردبان
رابط خبری: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زالپارس مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
82