از دیدگاه کنگره۶۰ که نتیجه تحقیقات علمی و مشاهدات و تجربیات عینی است، هر ماده‌ای که انسان را از تعادل طبیعی خارج کند؛ مستقیماً روی سیستم تولید‌کننده مواد شبه‌افیونی و نوروترانسمیترها در سیستم عصبی، اثر می‌گذارد و باعث تخریب آن می‌شود.
طیف ترکیبات مواد شبه افیونی که در جسم انسان تولید می‌شود به قدری ناشناخته و گسترده است که به غلط، تصور می‌شود که فقط مرفین و مشقات آن روی آن اثر می‌گذارد، اما کنگره۶۰ با قدرت و اطمینان، این موضوع را ثابت کرده است که کلیه موادی که انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج کند شامل: هروئین، تریاک، شیره، الکل، کراک، شیشه، اکستازی، قرص‌های خواب و ضدافسردگی و ... حتی یک استامینوفن ساده که بدون تجویز پزشک، مورد استفاده قرار گرفته باشد، نیز مستقیم روی سیستم اثر می‌گذارد و باعث تخریب می‌شود.
در این مقاله به مبحث شیشه می‌پردازیم: شیشه چیست؟ وجه تسمیه این ماده مخدر به این دلیل است که شکل ظاهری این ماده، شبیه شیشه‌ای است که خرد و پودر شده باشد یا تکه‌های ریز یخ و یا خرده‌های ریز نبات سفید است؛ به این دلیل به آن در کشور ما شیشه گفته می‌شود. در اروپا و آمریکا بیشتر به نام آیس شناخته می‌شود. مهم‌ترین ترکیب این ماده مخدر، آمفتامین است و ممکن است از ماده افدرین هم استفاده شود. یکی از انواع مواد شبه‌افیونی یا واسطه‌های شیمیایی سیستم عصبی که شدیداً در اثر مصرف شیشه آسیب می‌بیند و تولید آن باعث اختلال می‌شود، سروتونین است که مستقیماً در خلق‌و‌خوی ما اثر می‌گذارد.
سابقه تولید و مصرف آمفتامین به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد و در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان یک داروی موثر در رفع افسردگی سربازانی که مشغول جنگ بودند و یا نیروهایی که قرار بود چندین شبانه‌روز به صورت پیوسته به نبرد مشغول باشند، برای بالا بردن سطح انرژی آنان استفاده می‌شد. اولین و مهم‌ترین ماده‌ای که از آمفتامین به دست آمد اکستازی بود. مصرف اکستازی در پارتی‌ها و مهمانی‌ها به عنوان یک ماده انرژی‌زا استفاده می‌شد. خوشبختانه مصرف اکستازی به ندرت مشاهده می‌شود. این ماده از خود، انرژی ندارد و انرژی‌های ذخیره شده جسم را به یکباره آزاد می‌کند و انرژی که بایستی در طول چندین شبانه‌روز مصرف شود، یک‌شبه استفاده می‌شود؛ درنتیجه این آغازی است برای اعتیاد به شیشه و دیگر مواد مخدر.
حالات نشئگی شیشه: نشئگی حاصل از مصرف شیشه، تقریباً شبیه هیچ ماده مخدر دیگری نیست. مصرف‌کنندگان این ماده در ابتدای دوره مصرف، پس از استفاده، گاه تا دو شبانه‌روز نمی‌خوابند. در این مدت، توهم شدید و خیره شدن به یک نقطه خاص، برای چندین ساعت و همین‌طور رفتار‌های بی‌پروا از حالات نشئگی این ماده محسوب می‌شود. مهم‌ترین عوارض مصرف طولانی‌مدت شیشه: اختلال در عملکرد دریچه پروستات، آسیب‌های کبدی، جوش‌های صورت، کوچک شدن بیضه‌ها به همراه درد، تضعیف قوای جنسی تا مرحله عقیم شدن، بوی بد بدن، خورد شدن دندان‌ها، بوی بد ادرار، ترک خوردن پوست و نوک انگشتان از عوارض این ماده محسوب می‌شوند.
از دیدگاه کنگره۶۰ شیشه یک ماده مخدر قوی و خطرناک است و اعتیاد آن در مقایسه با مواد مخدر شناخته شده؛ نظیر تریاک و هروئین بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر است و به اعتقاد کنگره۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است.
درمان شیشه با داروی اپیوم و پروتکل DST برای مصرف‌کنندگان شیشه با پروتکل خاصی به راحتی در کنگره۶۰ انجام می‌شود و خوشبختانه مصرف‌کنندگان شیشه نیز مانند سایر مصرف‌کنندگان مواد مخدر دیگر در کنگره۶۰ به راحتی درمان می‌شوند.
منابع: جزوه راهنما و راهنمایی
مقاله آقای علی خدامی
نویسنده: همسفر نازنین رهجو راهنما همسفر هدی(لژیون دوم )
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر هدی(لژیون دوم )
ویرایش: همسفر مریم دبیر سایت رهجو راهنما همسفر هدی(لژیون دوم )
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
127