شیشه یا مت‌آمفتامین، نخستین بار حدود یک قرن پیش ساخته شد. در ابتدا مصرف آن قانونی بود و در درمان برخی بیماری‌های اعصاب و روان کاربرد داشت. در تاریخچه این ماده، آلمان نازی نقش مهمی ایفا کرد؛ مصرف بی‌رویه شیشه توسط نظامیان، که به آن قرص پروتئین می‌گفتند، به حدی گسترده شد که برخی مورخان بعدها ارتش هیتلر را ارتش معتادان نامیدند. این قرص‌ها سربازان را بیدار نگه می‌داشتند و باعث می‌شد واقعیت تلخ جنگ را کمتر احساس کنند.
شیشه با نام شابو از آسیای جنوب شرقی و توسط برخی جوانان ایرانی شاغل در آن کشورها وارد ایران شد. در ابتدا این تصور اشتباه وجود داشت که شیشه اعتیادآور نیست و صرفاً باعث لاغری و افزایش توان بدنی می‌شود. حتی بعضی افراد آن را به عنوان یک چربی‌سوز مصرف می‌کردند. اما دلیل اصلی گرایش به آن، باور غلط غیر اعتیادآور بودنش بود؛ چون حاوی مورفین نبود و به عنوان یک محرک شناخته می‌شد، برخی افراد گمان می‌کردند حتی می‌تواند جایگزینی برای درمان اعتیاد به مواد سنتی مثل تریاک باشد.
اوج مصرف شیشه از سال ۱۳۸۷ با آغاز تولید داخلی آن شروع شد و در سال ۱۳۸۹ به بالاترین سطح خود رسید. صرف بلندمدت شیشه عوارض گسترده‌ای بر جسم، روان، روابط اجتماعی و عملکرد جنسی فرد دارد. از جمله این عوارض می‌توان به خواب‌های طولانی‌مدت پس از بیداری‌های افراطی، فشار خون بالا، ناامیدی، اضطراب، بدبینی شدید، آسیب‌های کبدی، عفونت‌های بدنی، اختلال در دریچه پروستات و پوسیدگی شدید دندان‌ها اشاره کرد.
درمان شیشه در خارج از کنگره۶۰ بسیار سخت و گاه ناممکن به نظر می‌رسید. اما در کنگره۶۰ به کمک متد DST و شربت OT، این نوع اعتیاد نیز مانند دیگر انواع آن، به خوبی قابل درمان است. دیدگاه کنگره۶۰ این است که اعتیاد مسمومیت مزمن نیست، بلکه جایگزینی مزمن است؛ چراکه موادمخدر بیرونی جایگزین سیستم تولید مواد شبه‌افیونی طبیعی بدن شده‌اند. همین جایگزینی، مانع از بازگشت تعادل طبیعی بدن پس از ترک‌های غیراصولی می‌شود.
اما در کنگره۶۰، با متد DST و تنظیم تدریجی، سیستم تولید مواد شبه‌افیونی بدن مجدداً فعال شده و فرد به درمان کامل می‌رسد. به همین دلیل از عبارت درمان استفاده می‌شود، نه ترک یا بهبود. چه بسیار انسان‌هایی که به دلیل پیدا نکردن راه درمان صحیح، قربانی شدند، همه‌چیز خود را از دست دادند یا در نهایت دست به خودکشی زدند.
شیشه یکی از مخرب‌ترین موادمخدر است. این ماده با تولید ۱۱ برابری دوپامین در مغز، باعث بروز توهمات شدید و رفتارهای پرخطر در مصرف‌کننده می‌شود. جناب مهندس دژاکام در سال ۱۳۸۶ هشدار دادند که سونامی شیشه در راه است. متأسفانه این هشدار تحقق یافت و فجایع بسیاری از سوی مصرف‌کنندگان شیشه از جمله قتل‌ها و رفتارهای فاجعه‌بار رخ داد. اما در سال جاری، ایشان در دستور جلسه شیشه فرمودند: «در حال حاضر، شیشه ساده‌ترین ماده برای درمان است».
باشد که قدردان وجود مقدس کنگره۶۰ باشیم و فراموش نکنیم که چه خدمات بزرگ و ارزنده‌ای به ما و خانواده‌هایمان کرده است.
نویسنده: همسفر نازنین رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
112