پرواز= تلاش و کوشش و توکل به خدا

خلاصه سی‌دی؛ "پرواز"

شاگرد: من به تلاش خود ادامه می‌دهم اما گاهی بسیار غمگین می‌شوم از این همه نامردی‌ها و نامردمی‌ها!!
در سفر اول شاگردها همیشه شکوه و شکایت دارند. چرا این‌گونه است؟ چون اوضاع و احوال میزانی ندارند و از در و دیوار بر سر آن‌ها مشکلات ریخته شده است، نمی‌دانند که با مشکلات باید چه کاری انجام دهند و چه‌طوری آن‌ها را حل کنند، تلاش خود را می‌کنند اما آیا این تلاش درست است؟
با تلاش زیاد به نتیجه نمی‌رسند چون راه و مسیر درستی را در پیش نگرفتند.

انسان همیشه از جهل و نادانی خودش دچار مشکلات و گرفتاری‌ها می‌شود برای همین، همیشه می‌گوییم "پناه می‌بریم به خداوند از جهل و ناآگاهی خودمان".
انسان‌هایی که جاهل و نادان هستند؛ مشکلات خود را به گردن دیگران می‌اندازند، فکر می‌کنند هرچه خودشان می‌گویند درست است و فقط اندیشه و تفکر خود را قبول دارند، باید بداند که دلیل همه این نامردمی‌ها و نامردی‌ها رفتار و کردار ناپسندیده خودش است.
برای مثال؛ کسی که ورشکست شده است همیشه دلیل ورشکستگی خودش را دیگران می‌داند  یا کسی که دچار اعتیاد می‌شود دلیل آن  را ارتباط با دیگران، دوستان بد و محیط بد می‌داند، اصلاً تقصیرات خودش را به عهده نخواهد گرفت.
پس اولین قدم برای عبور از این مشکلات این است که، باید بدانیم مقصر اصلی هر مشکل خودمان هستیم، آن‌ها را بپذیریم و برای حل آن در راستا، راه و مسیر درست حرکت کنیم.

استاد: بحری است بی‌کران، غمی است بی‌پایان، شادی‌ها لحظه‌ای‌ است کوتاه و گذرا؛
دردهای مختلف و گوناگون که حکایت از دانش‌های کشف نشده می‌کند.
جهان هستی، زندگی و حیات، مثل دریایی است که کنار و گوشه ندارد و ما خیلی از چیزها را در زندگی نمی‌دانیم!!
آیا ساختمان جسم خود را می‌شناسیم؟ آیا تمام مطالب را درباره یک سلول  می‌دانیم؟ آیا تمام کره‌های مغز را می‌شناسیم؟ و ....
جهان هستی جهانی است بی‌کران و غمی بی‌پایان دارد.
انسان برای حیات، به همه چیز نیازمند است؛ اکسیژن، مسکن، آشامیدن، خوراک و چیزهای دیگر...
دچار بیماری‌ یا مشکلات مختلف که می‌شود؛ باعث غم و اندوه او خواهد شد که پایانی ندارد، اما شادی‌های بسیار کوتاه و گذرا هستند.
در کل، درد و رنج بشر از دانش‌های کشف نشده است.
آن‌ها هنوز نتوانسته‌اند:
۱- اعتیاد.
۲- مسئله چاقی.
۳-سرطان‌ها را درمان کنند،
بیماری‌های که در راس بوده‌ و همین‌طور باقی مانده است، فقط توانسته‌اند آن‌ها را کنترل کنند.
در صورتی که در کنگره۶۰ راه درمان اعتیاد را سالهاست پیدا کرده‌ایم.
درمان اضافه وزن را به‌دست آورده‌ایم و
بیماری‌های سرطانی را در حال درمان هستیم.
پس بدانیم سختی‌ها و مشکلات وجود دارند و تمام شدنی نیستند؛
باید ساخته شویم، بیاموزیم، تلاش و کوشش خود را در کارها انجام دهیم و بقیه را به خداوند بسپاریم و ترس و خوف را از خودمان دور کنیم که با توکل به خداوند می‌توانیم تمام آن‌ها را حل کنیم.

نتیجه گیری:
۱- انسان‌ها در کل چون برای حیات و زندگی، نیازمند هستند، پس همیشه برای آن‌ها مشکلات وجود خواهد داشت.
۲-باید بدانیم مسئولیت تمام مشکلات بر عهده خودمان است، قبول کنیم و در راستای آن، در مسیر درست حرکت و تلاش کنیم.
۳- باید بیاموزیم و ساخته شویم تا بتوانیم از سختی ها ومشکلات عبور کنیم.
۴_ تلاش و کوشش خود را انجام دهیم و نتیجه کار را به خداوند بسپاریم.
۵_ همه انسان‌ها برای ادامه حیات و زندگی باید استاد، رب و مربی داشته باشند.
۶- برای این‌که در کارها موفق‌تر باشیم باید معنی کلمات را درست متوجه شویم؛ برای مثال، همه معنی اعتیاد را عادت کردن می‌دانند در صورتی‌که معنی اعتیاد یعنی جایگزین شدن مواد بیرونی به‌جای مواد شبه افیونی داخل بدن.
۷- تقدیر: یعنی نامه پیشین، آن چیزی که امروز می‌کاریم در آینده برداشت خواهیم کرد.
به امید روز رهایی برای همه عزیزان.

تهیه و تایپ: مسافر جهانشاه لژیون هفدهم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم

نمایندگی خواجو