تخریب شیشه

سلام دوستان مهرداد هستم یک مسافر. فرد مصرف کننده شیشه در اصل افسار زندگی خود را به شیطانی داده که او را لحظه‌به‌لحظه در گردابی که خودش با دست‌های خودش ساخته فرو می‌برد. مصرف شیشه در اوایل موجب بی‌خوابی، افزایش انرژی و اعتماد به نفس کاذب در شخص شده که با همین اعتماد به نفس دست به کارهایی می‌زند که در حالت عادی توان انجام آن کارها را ندارد. مصرف شیشه همان‌طور که خیلی سریع آدمی را به آن بالابالاها و یا به اصطلاحی به فضا می‌برد به همان سرعت و با مُخ آدمی را به زمین می‌کوبد. فرد مصرف کننده نه تنها وجود خودش را فراموش می‌کند؛ بلکه خیلی راحت از کنار عزیزانش هم عُبور می‌کند و نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت می‌شود.
فردی که شیشه مصرف می‌کند به مرور زمان از تعادل خارج می‌شود و دست به کارهایی می‌زند که قبل از اعتياد به شیشه؛ حتی به فکرش هم نمی‌رسیده است و یا اگر به فکرش هم می‌رسیده به شدت از آن پرهیز و دوری می‌کرده است. فرد مصرف کننده شیشه هیچ هدف و برنامه‌ای برای زندگی خود ندارد و واژه‌هایی مثل شب و روز، خوب و بد، زشت و زیبا، برایش معنا و مفهومی ندارد و از این‌که دیگران در مورد او چه می‌گویند بی‌اهمیت و به قول معروف عین خیالش هم نیست، تنها چیزی که توجه او را جلب می‌کند و او را به خود جذب می کند چگونگی تهیه و مصرف شیشه است که در این کار هم همیشه در حال افراط و تفریط می‌باشد.
نگارش متن: مسافر مهدی لژیون دهم
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین